Εξάρχεια, μία περιοχή «μύθος» για το Κέντρο της Αθήνας, η οποία έχει αγγίξει το όριο της εξαθλίωσης. Τα ιστορικά Εξάρχεια, τα Εξάρχεια της Σοφίας Βέμπο, του Κωστή Παλαμά, του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, του Ηλία Βενέζη, της Κατίνας Παξινού, του Χορν, του Φρέντυ Γερμανού, του Νικόλα Ασιμου, και πολλών άλλων ανθρώπων του πνεύματος δεν υπάρχουν πια. Ισοπεδώθηκαν προς χάριν της βίας και της εγκληματικότητας.
Η περιοχή ήταν ανέκαθεν χώρος έκφρασης όλων των ιδεολογικών ρευμάτων. Στις εκλογές του 1981, συνυπήρχαν στην πλατεία τα εκλογικά κέντρα του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΚΚΕ, του ΚΚΕ εσωτερικού με όλα τα ιδεολογικά ρεύματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και άλλων συγγενών χώρων.
Ηταν η γειτονιά των θερινών σινεμά. Γειτονιά παιδιών που έπαιζαν ελεύθερα στην πλατεία έως τις δώδεκα το βράδυ. Η μπλε πολυκατοικία, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η αίγλη του Πολυτεχνείου. Τα επεισόδια ήταν μεμονωμένα και η λέξη εγκληματικότητα άγνωστη.
Τα Εξάρχεια ωστόσο δεν είναι πλέον πολύχρωμα. Είναι μονόχρωμα και το χρώμα τους είναι «μαύρο». Το «μαύρο» της κατάθλιψης…
Ας δούμε το απλούστερο. Εάν πάω με την παρέα μου και ανάψω φωτιά σε οποιαδήποτε πλατεία, η αντίδραση της Πολιτείας θα είναι ακαριαία. Στα Εξάρχεια ωστόσο, δεν υπάρχει Ελληνική Πολιτεία. Υπάρχουν όμως φόροι, ΕΝΦΙΑ, τέλη και ασφαλιστικές εισφορές.
Η περιοχή χρειάζεται επειγόντως αναζωογόνηση και αυτό προϋποθέτει προστασία για τους πολίτες και άλλες παρεμβάσεις. Επέκταση του Αρχαιολογικού Μουσείου στο Πολυτεχνείο και ενοποίηση με το υπουργείο Πολιτισμού, σταθμός μετρό στην πλατεία, σύνδεση με την Πανεπιστημίου και το Πεδίον του Αρεως με διαπλατύνσεις πεζοδρομίων, αξιοποίηση των νεοκλασικών και ανακήρυξη του λόφου Στρέφη σε «τόπο ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος» είναι μερικές από τις προτάσεις που πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα.
Ο Γιώργος Π. Αποστολόπουλος είναι δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων και μέλος της ΚΕ του Κινήματος Αλλαγής
