Μέσα σε μία εβδομάδα θα λύσει τους λογαριασμούς του με την Ντιναμό Κιέβου ο Ολυμπιακός για την πρόκριση στις 16 του Γιουρόπα Λιγκ. Πρώτο ματς στο Γεώργιος Καραϊσκάκης στις 14 του μήνα. Ρεβάνς στο Κίεβο στις 21. Δεν είναι μόνο οι ευρωπαϊκές βραδιές που περιμένουν όμως την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς εκείνες τις ημέρες. Στην πραγματικότητα, τα δύο ματς του Γιουρόπα σαν να… τοποθετήθηκαν ακριβώς ανάμεσα στη φωτιά της Σούπερ Λίγκας. Στα δύο μεγάλα ντέρμπι του δεύτερου γύρου για τους Ερυθρόλευκους, που πρέπει στις 9 Φεβρουαρίου να είναι στην Τούμπα για να αντιμετωπίσουν τον ΠΑΟΚ. Και στις 17 του ίδιου μήνα να υποδεχθούν την ΑΕΚ. Ενα καρέ πολύ μεγάλων απαιτήσεων μέσα σε 13 βράδια. Διάστημα που επί της ουσίας θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η πιθανότητα των Ερυθρόλευκων να μπουν για τα καλά στο κόλπο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και βέβαια το αν θα διατηρήσουν το δικαίωμα στο όνειρο της Ευρώπης. Κοιτάζοντας λίγο πιο προσεκτικά αυτό το καρέ; Το καλό είναι ότι τα δύο ταξίδια για τον Ολυμπιακό είναι στην αρχή και στο τέλος της διαδικασίας. Πρώτα Θεσσαλονίκη, έπειτα δύο εντός και μετά η πρόκληση στο Κίεβο. Το καλύτερο; Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τέτοιες προκλήσεις ο Πέδρο Μαρτίνς. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, για παράδειγμα, τον Οκτώβριο όταν οι Ερυθρόλευκοι σε μία εβδομάδα έπαιξαν στη σειρά με ΠΑΟΚ (εντός), Μίλαν (εκτός) και ΑΕΚ (εντός). Σε εκείνη την τριλογία ο Πορτογάλος χρησιμοποίησε 22 παίκτες. Είναι στον τρόπο του να εμπιστεύεται τον μεγάλο κύκλο του rotation. Είναι και όπλο του Ολυμπιακού το γεγονός ότι επί της ουσίας έχει ένα ρόστερ που δίνει στον προπονητή δυνατότητες για τέτοιου τύπου εγχειρήματα. Με τουλάχιστον δύο καλούς παίκτες σε κάθε θέση. Και παίκτες ενεργούς, όχι χαμένους στη… μετάφραση των αγωνιστικών απαιτήσεων. Μπορούν να αντεπεξέλθουν οι Ερυθρόλευκοι. Εχουν τις αγωνιστικές δυνατότητες. Αυτά όμως αποδεικνύονται στην ώρα τους. Εντός των αγωνιστικών χώρων. Και ο Φεβρουάριος μπορεί χθες να ήρθε κοντά λόγω της κλήρωσης του Γιουρόπα Λιγκ, αλλά στην πραγματικότητα είναι μακριά…