Τον Μάρτιο του 2017, ο υπουργός Υγείας κ. Ξανθός παρουσιάζοντας τον απολογισμό του ΟΚΑΝΑ για τη διετία 2015-2016 ανακοίνωσε «αύξηση του προϋπολογισμού το 2016, από 21 εκατ. ευρώ που ήταν τα προηγούμενα χρόνια και μόλις κάλυπτε τις ανάγκες μισθοδοσίας, σε 26 εκατ., που είναι οι πραγματικές ανάγκες χρηματοδότησης του Οργανισμού. Το 2016 δόθηκαν επίσης 1 εκατ. από το κονδύλι των εγκληματικών ενεργειών και 6 εκατ. για την πληρωμή όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Οργανισμού που είχαν συσσωρευτεί λόγω της διαχρονικής υποχρηματοδότησής του».

Πράγματι, ο ΟΚΑΝΑ, για μία τουλάχιστον πενταετία, χρηματοδοτήθηκε με ποσά κάτω του κόστους μισθοδοσίας των εργαζομένων του, δηλαδή με 18.500.000 το 2012, 18.000.000 το 2013, 20.000.000 το 2014, 21.000.000 το 2015 και όπως προαναφέρεται 33.000.000 συνολικά το 2016.

Στο προλογικό του σημείωμα για τα πεπραγμένα της διετίας 2015-16, ο πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ κ. Ε. Καφετζόπουλος αναφέρει: «Η λίστα αναμονής για θεραπεία στην Αττική, που στην αρχή του 2015 ξεπερνούσε τα 2.500 άτομα, έχει μηδενιστεί όσο γράφονται αυτές οι γραμμές (2017), με το άνοιγμα δύο νέων μονάδων άμεσης πρόσβασης στην Αθήνα».

Στις 26 Ιουνίου του 2017, με ευκαιρία την Παγκόσμια Ημέρα για τα Ναρκωτικά το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΚΑΝΑ ανακοίνωσε: «Σήμερα επετεύχθη ένας στόχος ετών για τον ΟΚΑΝΑ, αφού κλήθηκε για ένταξη στο Πρόγραμμα Υποκατάστασης και ο τελευταίος ασθενής μας, ο οποίος βρισκόταν σε λίστα αναμονής στην Αττική».

Πράγματι, οι θεραπευόμενοι τότε ήσαν 8.418 πανελλαδικά και 109 στις φυλακές (Κορυδαλλού – Πάτρας), ενώ στη λίστα ήταν 311 άτομα εκ των οποίων κανένα στην Αττική.

 Τον Οκτώβριο του 2018, στο μηνιαίο newsletter του ΟΚΑΝΑ καταγράφεται ότι οι θεραπευόμενοι είναι 7.984 πανελλαδικά και 94 στις φυλακές (Κορυδαλλού – Πάτρας), ενώ στη λίστα είναι 936 άτομα εκ των οποίων 498 στην Αττική και 513 στις φυλακές! Νομίζω ότι οι απορίες είναι εύλογες:

1. Γιατί μειώνεται συνεχώς ο αριθμός των θεραπευομένων από 9.878 το 2013, σε 7.984 σήμερα;

2. Γιατί η λίστα αναμονής στις φυλακές είναι σήμερα 513 άτομα;

3. Γιατί η λίστα αναμονής στην Αττική μετά τον μηδενισμό της, που διήρκεσε μόλις έναν μήνα, ξαναδημιουργήθηκε με 498 άτομα στην Αττική και άλλα 438 στην υπόλοιπη Ελλάδα;

4. Γιατί συμβαίνουν αυτά δεδομένου ότι, όπως δηλώνει ο κ. Καφετζόπουλος, στις 26 Νοεμβρίου 2018 στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», «λεφτά υπάρχουν»;

Μήπως οι καθημερινές αρνητικές ειδήσεις που αναφέρονται σε χρήστες ναρκωτικών και αφορούν πολλά σημεία της Αθήνας συνδέονται με όλα τα παραπάνω; Μήπως χρειάζονται τομές στον χώρο των εξαρτήσεων, τομές που απαιτούν τόλμη και πολιτική βούληση; Αφού λεφτά υπάρχουν, ας βρούμε και τις λύσεις.

Η Μένη Μαλλιώρη είναι καθηγήτρια Ψυχιατρικής ΕΚΠΑ στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο