Η χθεσινή τεράστια πρόκριση με τη μυθική ανατροπή και τον τρόπο που ήρθε, είναι ένα αποτέλεσμα που θα μνημονεύεται για καιρό. Αυτό που έχει κάνει φέτος η ΑΕΚ στην Ευρώπη, είναι πολλαπλές υπερβάσεις και ο κόσμος μπορεί να ονειρεύεται ακόμα περισσότερα πράγματα σε μία διοργάνωση, η οποία θα έπρεπε να αποτελεί τη βάση για διακρίσεις για κάθε ομάδα.
Είναι πολλά τα πρόσωπα στα οποία θα μπορούσε να σταθεί κανείς, όμως θα εστιάσω στο πιο προβεβλημένο και παράλληλα το πιο ταπεινό -τον Ντομαγκόι Βίντα– για συγκεκριμένους λόγους.
Ο 36χρονος Κροάτης είναι υπόδειγμα επαγγελματία και ένας άνθρωπος ο οποίος έχει κάνει και έχει χαρίσει πράγματα τα οποία δεν τα γνωρίζει κανένας! Είμαι δε σίγουρος ότι δεν θα ήθελε να τα πω και δεν πρόκειται να το κάνω. Δεν τα έκανε ούτε για να φανεί, ούτε για να δείξει ότι κάποιος είναι. Τα έκανε γιατί έτσι ένιωθε.
Είναι προνόμιο για όποιον τον έχει γνωρίσει, του έχει μιλήσει και τον έχει δει πως συμπεριφέρεται. Η πιο συγκλονιστική στιγμή του Βίντα, δεν είναι ούτε το γκολ, ούτε το κερδισμένο πέναλτι, ούτε η εμφάνισή του. Είναι η κίνηση που κάνει μετά τη λήξη του ματς, όταν πηγαίνει να παρηγορήσει τους αντιπάλους του που εξαιτίας του πέναλτι που κέρδισε και εκτέλεσε εύστοχα ο Γιόβιτς για να χαρίσει την επική νίκη – ανατροπή στην ΑΕΚ, αποκλείστηκαν από τη διοργάνωση.
Σε αυτή ακριβώς την κίνησή του, σε αυτήν την ενέργειά του, αποτυπώνεται σε απόλυτο βαθμό όλο το μεγαλείο του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή που έχει ζήσει και κερδίσει πάρα πολλά!
Οι αριθμοί του στο ματς με την Κραϊόβα είναι φοβεροί: 86% κερδισμένες μονομαχίες (6/7) στον αέρα και 100% στο χορτάρι (2/2). Σύνολο 89% (8/9)! Είχε επίσης 91% ποσοστό ευστοχίας στις μεταβιβάσεις (53/58), πέντε παρεμβάσεις στην άμυνα, δύο κλεψίματα και δύο ανακτήσεις.
Όλα τα λεφτά όμως ήταν εκείνο το τάκλιν στον Αλ Χαμλαουί λίγο μετά το 0-2. Εκεί η σεμνή τελετή θα είχε ολοκληρωθεί με ένα τρόπο εντελώς διαφορετικό και τώρα δε θα κάναμε αυτή τη συζήτηση. Μετά ήρθε το γκολ, η φλόγα άναψε στη Νέα Φιλαδέλφεια, έγινε πυρκαγιά και η Κραϊόβα «έλιωσε» σαν κερί.
Σε ένα παιχνίδι που είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής, ο Βίντα έδωσε και την ψυχή του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ακόμα και στους πανηγυρισμούς δεν βρήκε δευτερόλεπτο μπροστά! Τον έσπρωχναν οι συμπαίκτες του για να βγει μπροστά από όλους και να αποθεωθεί. Εκείνος όμως ήταν και είναι τόσο ταπεινός που ακόμα και σε εκείνο το σημείο το έκανε με σκυμμένο το κεφάλι. Χωρίς να πουλάει οπαδιλίκι.
Μετά τη λήξη του ματς, δεν έκανε καν δηλώσεις. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το πρόσωπο της βραδιάς και να παίζει η μούρη του παντού. Αλλά δεν τον νοιάζει. Και φυσικά, δεν είναι θέμα τα… αγγλικά του. Θυμάμαι όταν ήμουν στην καθημερινότητα του ρεπορτάζ που μετά τα ματς στη μικτή ζώνη, καθώς αποχωρούσε από το γήπεδο του έλεγα: «Έλα ρε Ντομαγκόι, κάνε μία δήλωση απόψε» και εκείνος απαντούσε πάντα με γέλιο: «Στο επόμενο ματς».
Όταν δε πέρσι ήμουν στην ΠΑΕ τον είχα σταυρώσει να βγει και να μιλήσει πριν από ένα ματς σε αυτές τις καθιερωμένες συνεντεύξεις και μου απάντησε: «Σου υπόσχομαι ότι θα μιλήσω μόνο όταν θα πάμε στον τελικό». Μακάρι Ντομαγκόι, μακάρι…
ΥΓ: Το έβαλα στον τίτλο, γιατί κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται όπως είναι και όπως πρέπει. Τον Βίντα, όπως και τον Ρότα (ο οποίος για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν συγκλονιστικός), συγκεκριμένοι άνθρωποι πήγαν να τους ξεφτιλίσουν. Συγκεκριμένοι άνθρωποι έγραφαν και έλεγαν πράγματα εναντίον τους. Είναι αργός, είναι μεγάλος σε ηλικία, δεν μπορεί πια. Να του προτείνουν να αναλάβει άλλο πόστο, να του κάνουν περικοπή και να του προτείνουν να μείνει ως… πέμπτος. Τώρα βεβαίως κάνουν τα «παγώνια», αλλά δεν πειράζει.
Εγώ απλά θα υπενθυμίσω ότι παρότι κατάλαβε από πολύ νωρίς ότι δε θα είναι βασική επιλογή, στο πλάνο του Μάρκο Νίκολιτς, δεν διαμαρτυρήθηκε ΠΟΤΕ! Όπως κάθε ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ! Στο ματς με την Κηφισιά, ήταν αυτός που κράτησε την ΑΕΚ στα δύσκολα, όταν αποχώρησε τραυματίας ο Μουκουντί και αποβλήθηκε ο Ρέλβας. Στη Σαμψούντα, ήταν «βράχος» όταν μπήκε ξανά εξαιτίας του τραυματισμού του Καμερουνέζου. Και το βράδυ της Πέμπτης, για δεύτερη φορά μετά από εκείνο το ματς με τη Ντιναμό στη Νέα Φιλαδέλφεια, ήταν αυτός που έδωσε το σύνθημα της ανατροπής. Αυτός, ο… γέρος, ο… αργός.
