Δεν περνάει μέρα αλλά και ώρα που να μην ακούμε ή να μην διαβάζουμε για κάποιο τροχαίο ατύχημα.
Τις προάλλες σε μία καραμπόλα στη λεωφόρο Ποσειδώνος με εμπλοκή επτά οχημάτων, ένας οδηγός ήταν μεθυσμένος.
Σε άλλες περιπτώσεις η αιτία των σφοδρών συγκρούσεων ήταν η υπερβολική ταχύτητα ακόμα και μέσα στον αστικό ιστό.
Κάποιες φορές οι οδηγοί αφαιρούνται καθώς είναι προσηλωμένοι στις οθόνες των κινητών. Και βέβαια δεν λείπουν και οι περιπτώσεις της επιθετικής οδήγησης και της αδιαφορίας για τον διπλανό χρήστη του δρόμου. Το τελευταίο διάστημα δε, είναι αλλεπάλληλα τα κρούσματα ξυλοδαρμών στον δρόμο για μία προτεραιότητα. Ή γιατί κάποιοι νομίζουν ότι έχουν πάντα προτεραιότητα…
Kαι κάπου εκεί έρχεται και ο νέος ΚΟΚ.
Ψηφίστηκε και προβλέπει πιο αυστηρά πρόστιμα για τους παραβάτες. Θα λύσει όμως όλα τα παραπάνω ζητήματα; Θα περιορίσει δραστικά τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα;

Θα μειώσει την αδιαφορία για τον διπλανό οδηγό, για τους πεζούς, για τους ευάλωτους χρήστες; Θα ευαισθητοποιήσει για την συνύπαρξη στον δρόμο; Εκτιμώ πως όχι. Εξάλλου είναι πρακτικά αδύνατο να υπάρχουν παντού μπλόκα της Τροχαίας.
Αυτό που απαιτείται είναι οδηγική παιδεία.
Κυκλοφοριακή αγωγή. Αλλά για να αλλάξει η κατάσταση, η παιδεία και η κυκλοφοριακή αγωγή πρέπει να αφορά όλους. Οπωσδήποτε να γίνει μάθημα και να ξεκινήσει από το νήπιο και να συνεχίζεται μέχρι το λύκειο.
Αλλά δεν αρκεί αυτό. Γιατί; Μα είναι απλό. Πώς θα εκπαιδευτούν σε σωστή συμπεριφορά στους δρόμους οι 60άρηδες, 50άρηδες, 40άρηδες, 30άρηδες, 20άρηδες οδηγοί; Θα ξαναπεράσουν από εκπαίδευση στις σχολές; Όχι βέβαια. Ακόμη και να γίνει επισήμως μάθημα η κυκλοφοριακή αγωγή οι οδηγοί δεν γίνεται να επιστρέψουν στα σχολεία και στα θρανία.
Αδύνατο.
Αξιοποίηση των social media
Συνεπώς αυτό που απαιτείται είναι ευελιξία από τις αρχές και βέβαια βούληση για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Γιατί δεν κάνουμε το πολύ απλό, το πολύ εύκολο να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας ώστε να «βομβαρδίσουμε» όλες τις ηλικίες με εκστρατείες και καμπάνιες για τη σωστή οδηγική συμπεριφορά;
Όλοι μα όλοι στη σημερινή εποχή είμαστε συνεχώς κολλημένοι στα κινητά τηλέφωνα.
Αυτό που θα έπρεπε να κάνουν λοιπόν το Υπουργείο Μεταφορών, η Τροχαία, η Αστυνομία, οι μεγάλοι Δήμοι της χώρας είναι να αξιοποιήσουν τα social media και να ξεκινήσουν άμεσα καμπάνιες για τη συνύπαρξη διαφορετικών οχημάτων στον δρόμο, για τον περιορισμό της ταχύτητας, για την επιλογή εναλλακτικών μέσων μετακίνησης.
Θα ήταν εξαιρετικά ωφέλιμο για όλους, όπως σκρολάρουμε από συνήθεια, όπως τσεκάρουμε τα σόσιαλ μας, το facebook, το tik tok, το insta, να βλέπουμε βιντεάκια και μηνύματα που θα μας παροτρύνουν να οδηγούμε πιο συνετά.
Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και άλλα ΜΜΕ, όπως η τηλεόραση, το ραδιόφωνο αλλά και οι ιστοσελίδες.
Έτσι, λοιπόν θα έχουμε εξασφαλίσει, και μάλιστα χωρίς μεγάλο κόστος, μία διά βίου εκπαίδευση, μία διά βίου μάθηση στην κυκλοφοριακή αγωγή. Για όλες τις ηλικίες των οδηγών.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι…πυρηνική φυσική ούτε κάποια σπουδαία ανακάλυψη.
Πολλές πόλεις πολλές αρχές στο εξωτερικό έχουν αντιληφθεί ότι τα social media και τα smart phones μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο στη μάχη για τον περιορισμό των τροχαίων ατυχημάτων.
Η κουλτούρα να μοιραζόμαστε τον δρόμο
Κάτι ακόμη που πρέπει να δουν σοβαρά οι αρμόδιες αρχές είναι ότι πλέον ο τρόπος που κινούμαστε και μετακινούμαστε αλλάζει. Βλέπουμε δίπλα μας στον δρόμο να κινούνται και ποδήλατα και ηλεκτρικά ποδήλατα και πατίνια.
Η μικροκινητικότητα είναι εδώ.
Είναι αναγκαίο λοιπόν οι μεγάλοι Δήμοι, το υπουργείο και η Αστυνομία να καλλιεργήσουν την κουλτούρα της της ενσυναίσθησης και της συνύπαρξης σε δρόμους και λεωφόρους.
Πρέπει να βοηθήσουν τους οδηγούς να αντιληφθούν ότι και ο διπλανός του που βρίσκεται στον δρόμο και οδηγεί ποδήλατο ή πατίνι έχει δικαιώματα.
Πρέπει να μάθουν να μοιράζονται τον δρόμο.
Πρέπει να καταλάβουν ότι όσοι έχουν επιλέξει να περιορίσουν το ΙΧ και κινούνται στον δρόμο με οχήματα μικροκινητικότητας κάνουν καλό στο κυκλοφοριακό και το περιβάλλον και συνεπώς δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως…εχθροί ή ως εμπόδια.
Αλλά επαναλαμβάνω, για να αναπτυχθεί αυτή η κουλτούρα του σεβασμού στο διπλανό μας χρειάζεται συστηματική προσπάθεια. Απαιτούνται συνεχείς εκστρατείες και καμπάνιες ενημέρωσης με όλα τα διαθέσιμα μέσα.
Τα νέα μέσα τεχνολογίας θα πρέπει να μπουν οπωσδήποτε στη «μάχη». Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να χρησιμοποιηθούν και οι πιο παραδοσιακοί τρόποι με ημερίδες, συζητήσεις, εκδηλώσεις.
Οι Δήμοι και οι υπόλοιποι φορείς θα πρέπει να κινητοποιηθούν. Αλλά όλα αυτά πρέπει να γίνουν ΧΘΕΣ. Δεν έχουμε άλλο χρόνο για αδιαφορία για τον διπλανό, για την ανθρώπινη ζωή.