Στις 14 Φεβρουαρίου ο Παναθηναϊκός περνούσε με νίκη από την Τούμπα στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος και έμοιαζε μία από τις πιο φορμαρισμένες ελληνικές ομάδες. Στον ΠΑΟΚ έχει αφήσει όλες κι όλες δύο ευκαιρίες. Είχε ελέγξει το ματς από το πρώτο λεπτό και όποιος το παιχνίδι το είδε αναρωτιόταν πώς ήταν δυνατόν η ομάδα αυτή με αυτό το υλικό να έχει πετάξει τόσους βαθμούς στα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος. Τέσσερις μέρες πριν από το ματς με τον ΠΑΟΚ ο Παναθηναϊκός είχε πέρασε θριαμβευτικά από τις Σέρρες παίζοντας με τους αναπληρωματικούς του. Από όλα αυτά δεν έχουν περάσει ούτε είκοσι μέρες. Μοιάζει όμως από τότε να έχουν περάσει δεκαετίες. Την Κυριακή το βράδυ, μετά την ισοπαλία του με την Κηφισιά, ο ΠΑΟ έπεσε στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος. Και στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ακούστηκαν έπειτα από καιρό αποδοκιμασίες.

Κατώτερος

Τι έχει πάθει ο Παναθηναϊκός στα τρία τελευταία παιχνίδια στη Λεωφόρο και εμφανίζεται κατώτερος των προσδοκιών δεν είναι απλό να το πεις. Για τη διοίκηση του Παναθηναϊκού το πρόβλημα είναι προφανώς η απόδοση των ποδοσφαιριστών και η συγκέντρωσή τους και γι’ αυτό και ο πρόεδρος Γιάννης Αλαφούζος, αφού την Τετάρτη τους έδωσε πριμ για την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου, χθες τους έριξε ένα μεγάλο πρόστιμο. Σίγουρα είναι ένα πρόβλημα για τον ΠΑΟ ο τρόπος που αντιμετωπίστηκαν αυτά τα παιχνίδια. Ο Παναθηναϊκός υποτίμησε τη δυσκολία που θα μπορούσαν να του δημιουργούσαν η Λαμία και η Κηφισιά. Δεν θα μπορούσε ποτέ όμως να υποτιμήσει τον ΠΑΟΚ απέναντι (και) στον οποίο έκανε ένα παιχνίδι κάκιστο. Επομένως δεν είναι όλα ζήτημα αξιολόγησης της όποιας δυσκολίας.

Λόγοι

Οταν μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και δεν κερδίζει στην έδρα της τρία παιχνίδια στη σειρά (έστω κι αν το ένα από αυτά αφορά το Κύπελλο) δεν έχει ποτέ ένα και μόνο πρόβλημα. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση του Παναθηναϊκού. Πρώτα απ’ όλα υπάρχουν σημαντικότατες απουσίες οι οποίες δεν είναι απλό να αντιμετωπιστούν. Το ρόστερ του Παναθηναϊκού έχει μεγαλώσει μετά τις μεταγραφές του Ιανουαρίου, αλλά δεν είναι απλό για τον Τερίμ να αντικαταστήσει ποδοσφαιριστές όπως ο Γεντβάι, ο Σπόραρ, ο Χουάνκαρ, ο Βέρμπιτς, ο Τσέριν, ο Τζούρισιτς, ο Μπερνάρ που την Κυριακή έλειπαν. Ενα δεύτερο πρόβλημα είναι η φόρμα μερικών βασικών παικτών. Ο Φώτης Ιωαννίδης, μετά τον πρώτο τραυματισμό της καριέρας του που τον κράτησε κάποιες μέρες εκτός αγωνιστικής δράσης, δεν έχει βρει ακόμα τη φόρμα του: με την Κηφισιά ήταν μεν φανερά βελτιωμένος, πλην όμως όχι ο σπουδαίος φορ που φέτος «κουβάλησε» τον ΠΑΟ μόνος του.

Ο Τάσος Μπακασέτας, μετά τα καλά πρώτα παιχνίδια του στην επιστροφή του από την Τουρκία, δυσκολεύεται να σηκώσει το βάρος της ηγεσίας: με την Κηφισιά τού έλειψε πολύ ο Μπερνάρ με τον οποίο έχει μάθει να συνεργάζεται και δεν τον βοήθησαν πολύ και οι συμπαίκτες του στη μεσαία γραμμή, δηλαδή ο Πέρεθ και ο Κότσιρας. Είναι αλήθεια πως στα τρία τελευταία ματς και ειδικά σε αυτό με την Κηφισιά κάποιες επιλογές του Τερίμ που έχουν σχέση με την αρχική ενδεκάδα σηκώνουν πολλή συζήτηση. Είναι επίσης δεδομένο ότι αν ένα παιχνίδι δεν εξελίσσεται όπως ο Τούρκος το έχει σχεδιάσει, οι παρεμβάσεις του Τερίμ δεν είναι πάντα οι πλέον ορθολογικές με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ομως περισσότερο και από όλα αυτά, εγώ διακρίνω ένα παλιό πρόβλημα στον Παναθηναϊκό: τη συνήθη προσπάθεια των παικτών του να κυνηγάνε νίκες χωρίς στοχοπροσήλωση στο ίδιο το παιχνίδι.

Εντύπωση

Με τη Λαμία και την Κηφισιά ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε και αυτομάτως κατέβασε ταχύτητα: σου έδινε την εντύπωση ότι όλοι θα υπέγραφαν για να τελειώσει το ματς και να φύγουν απ’ το γήπεδο νικητές. Το ματς με τον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο είναι από μόνο του ένας ολόκληρος ύμνος σε ένα είδος κυνικής σκοπιμότητας. Ο Παναθηναϊκός παίζει αποκλειστικά για να υπερασπιστεί το 0-1 του πρώτου ματς. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί υπάρχει ανάγκη κατάκτησης του πρωταθλήματος που λείπει από τον Παναθηναϊκό από το 2009-10. Και η ανάγκη αυτή γίνεται άγχος όποιος κι αν είναι προπονητής καθώς φαίνεται.

Επιστροφή

Το άγχος αυτό φέρνει στραβοπατήματα κυρίως στη Λεωφόρο: όσο κι αν ακούγεται παράξενο, στον φετινό ΠΑΟ δεν έκανε καλό και η επιστροφή του κόσμου στο γήπεδο! Πέρυσι στα playoffs ο Παναθηναϊκός στο κατάμεστο γήπεδό του δεν κέρδισε τον Βόλο, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και τον Αρη κι έχασε το πρωτάθλημα. Φέτος τα δύο μεγάλα του στραβοπατήματα έγιναν μόλις άνοιξε η Λεωφόρος, στα ματς δηλαδή με τη Λαμία και την Κηφισιά. Από τότε που ο κόσμος του Παναθηναϊκού επέστεψε στο γήπεδο, πανηγύρισε μόνο την πρόκριση στον τελικό Κυπέλλου στο ματς με τον ΠΑΟΚ. Στο οποίο επίσης ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε και προκρίθηκε στα πέναλτι.

Επιτέλους

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού χρειάζονται κυρίως ψυχολογική υποστήριξη. Αν φορτωθούν κι άλλο με ευθύνες όλα τα εναπομείναντα ματς θα γίνουν πολύ δύσκολα ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο αντίπαλος. Γιατί αντίπαλος στην πραγματικότητα είναι η ίδια η ανάγκη του Παναθηναϊκού να κερδίσει επιτέλους το πρωτάθλημα. Το όλο γίνεται ακόμα πιο δύσκολο και για έναν επιπλέον λόγο. Στον ΠΑΟ δεν υπάρχει μόνο η συνηθισμένη γκρίνια των οπαδών των μεγάλων ομάδων όταν η ομάδα τους δεν κερδίζει: υπάρχει ως δεδομένο ότι ένα μεγάλο μέρος των οπαδών θα γκρινιάζει γιατί δεν συγχώρεσε στη διοίκηση της ομάδας την απόλυση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Τερίμ αυτό δεν το ξέρει, πιστεύει πως η καλή απόδοση της ομάδας στα ντέρμπι και η πρόκριση στον τελικό τού δίνουν άνεση χειρισμών.

Η κριτική γίνεται κυρίως στη διοίκηση αλλά και ο Τούρκος δύσκολα θα παραμείνει υπεράνω κριτικής αν η ομάδα κάνει κι άλλο στραβοπάτημα: οι λάτρεις του Γιοβάνοβιτς είναι δύσπιστοι με τους τρόπους του. Και κάπως έτσι το ματς της Τετάρτης με τον Αρη γίνεται ξαφνικά κάτι σαν ματς της χρονιάς. Πράγμα που δεκαπέντε μέρες πριν αν το έλεγες θα σε περνούσαν για τρελό…

Τελευταία Νέα