H ιδέα θα έπρεπε κανονικά να προκαλέσει ικανοποίηση και κινητοποίηση. Μα ναι, είναι προφανές ότι ο Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος, όσα μέτωπα κι αν ανοίγει, όσα λάθη κι αν κάνει, όσα χαστούκια κι αν τρώει από ευρωπαϊκά όργανα. Μα ναι, είναι αδιαμφισβήτητο ότι η αντιπολίτευση έχει προβλήματα, όχι τόσο επειδή είναι πολυδιασπασμένη, αλλά κυρίως επειδή δεν πείθει, δεν ξεσηκώνει, της λείπει η λεγόμενη κυβερνησιμότητα. Τι καλύτερο λοιπόν από το να γίνει μια εκδήλωση όπου θα μιλήσουν τρία προβεβλημένα και σχετικά άφθαρτα στελέχη, θα ανταλλαγούν ιδέες, θα εντοπιστούν οι αστοχίες, θα διατυπωθούν προτάσεις και θα αναζητηθούν πεδία πιθανής συμπόρευσης;

Η ιδέα προκάλεσε γκρίνιες, μουρμουρητά, ενοχλημένα τηλεφωνήματα και αποδοκιμαστικές δηλώσεις. Ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Σπυρόπουλος χαρακτήρισε «προβληματικό» ότι ο Μανώλης Χριστοδουλάκης δεν ενημέρωσε το κόμμα, δεν πήρε άδεια δηλαδή από τον αρχηγό του, προσθέτοντας ότι «η εκδήλωση αυτή δεν βοηθά στην προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να είναι δεύτερη δύναμη». Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θεωρεί λοιπόν πως ο διάλογος όχι μόνο δεν βοηθά να προβληθούν και να αποσαφηνιστούν οι θέσεις του κόμματος, αλλά του κάνει και κακό. Αυτό που την ενδιαφέρει πρωτίστως δεν είναι να καταλάβει γιατί δεν κερδίζει από τη φθορά της κυβέρνησης, αλλά να καταφέρει να περάσει στις ευρωεκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ έστω και για μία ψήφο.

Για προσωπικές στρατηγικές κατηγορείται και ο ομιλητής που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Διονύσης Τεμπονέρας. Του επισημαίνουν ότι το ερώτημα της αυριανής εκδήλωσης («προβοκάτσια» τη χαρακτηρίζει φίλα προσκείμενη στο κόμμα εφημερίδα) έχει απαντηθεί στις εσωκομματικές εκλογές του κόμματος: απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη θα είναι ο Κασσελάκης. Μόνο που στο διάστημα που έχει περάσει από εκείνες τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατρακυλήσει κι άλλο και σήμερα με το ζόρι παίρνει διψήφιο νούμερο. Δεν χρειάζεται να βρεθεί κάποιος να το φωνάξει, είναι προφανές ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.

Ολα αυτά δεν σημαίνουν ότι ο Χριστοδουλάκης και ο Τεμπονέρας δεν έχουν αρχηγικές βλέψεις (η Αχτσιόγλου αποτελεί διαφορετική περίπτωση). Μπορεί και να έχουν, μπορεί δηλαδή όταν η πραγματικότητα θέσει ζήτημα ηγεσίας στα κόμματά τους να σηκώσουν το χέρι. Τίποτα το αθέμιτο σ’ αυτό: σε δημοκρατία ζούμε, όχι σε βασιλεία. Οι ίδιοι βέβαια φαίνεται ότι θορυβήθηκαν από την κριτική που τους ασκήθηκε και προσπαθούν να φανούν βασιλικότεροι του βασιλέως. Ο Χριστοδουλάκης δήλωσε (στο Action24) ότι «απέναντι στον Μητσοτάκη η απάντηση είναι προφανώς το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης» (σε αυτές τις 13 λέξεις θα περιοριστεί άραγε η αυριανή του τοποθέτηση;), ενώ ο Τεμπονέρας τόνισε (στην «Καθημερινή») ότι στις ερχόμενες ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βγει «τουλάχιστον» δεύτερος (ώστε χτυπάει και την πρώτη θέση;).

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είπε και κάτι ακόμα: πως όπου τον καλούν λέει τη γνώμη του κόμματος. Λίγο βαρετό δεν είναι;