Αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου, μέσω αιτιάσεων περί αποστρατικοποίησης, νέα συμφωνία Άγκυρας – Τρίπολης για τους υδρογονάνθρακες με στόχο την υλοποίηση του τουρκολιβυκού μνημονίου, προκλήσεις σε σχέση με την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, καταγγελία της Ελλάδας ως «άνδρο τρομοκρατών», εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού και κατηγορίες απέναντι στην Αθήνα για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», απειλές για «απόβαση» με τον Ερντογάν να δηλώνει «μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ», αλλά και τα τουρκικά γεωτρύπανα και σεισμογραφικά σε διαρκή αναμονή για «εισβολή» είτε στην κυπριακή ΑΟΖ, είτε σε περιοχές ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η Τουρκία ανοίγει όλη την ατζέντα των διεκδικήσεων της, συνοδευόμενες από τις δέουσες απειλές και χτίζει το αφήγημα της επόμενης μέρας απέναντι στην Αθήνα, βάζοντας το πλαίσιο για να στηρίξει τον ισχυρισμό περί «ελληνικής απειλής».

Τα σενάρια της έντασης επί του πεδίου με έμφαση στο ενδεχόμενο ενός «ατυχήματος», αφού το «θερμό επεισόδιο» είναι πιο δύσκολο να επιδιωχθεί με φόντο τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία, ως αποτέλεσμα της ρωσικής εισβολής, αναπαράγονται από ελληνικά και από τα τουρκικά ΜΜΕ, με τα τελευταία να δίνουν τον τόνο στην «ελληνική προκλητικότητα».

Με το ερώτημα τι θα κάνουν οι σύμμαχοι και εταίροι της Ελλάδας όταν το ακραίο σενάριο κλιμάκωσης επί του πεδίου γίνει πραγματικότητα να παραμένει.

Μπορεί το ατύχημα να γυρίσει μπούμερανγκ στην Τουρκία;

Πηγές με γνώση των εξελίξεων στην Ουάσιγκτον θεωρούν βέβαιο ότι ένα επεισόδιο που θα μπορούσε να εμφανιστεί και ως «ατύχημα», για παράδειγμα λόγω των υπερπτήσεων και παραβιάσεων που κλιμακώνονται καθημερινά θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ εναντίον της Τουρκίας.

Συνδέουν δε το ζήτημα με το αίτημα της Άγκυρας για την απόκτηση νέων F-16 και την αναβάθμιση των παλιών. Και απαντώντας αν η Ελλάδα σε περίπτωση ατυχήματος μπορεί να βρεθεί στη θέση του κατηγορούμενου σημειώνουν ότι εάν τα πράγματα «ξεφύγουν» και υπάρξει κλιμάκωση επί του πεδίου, οι «ασκοί του Αιόλου» το πλέον πιθανό είναι να ανοίξουν για την Τουρκία.

Η ταφόπλακα των F-16

Και πιο συγκεκριμένα όπως λένε να γίνουν η «ταφόπλακα» για τα F-16.

Όσον για την εναλλακτική της Άγκυρας στα εξοπλιστικά και το αν θα επιλέξει να κάνει στροφή σε Eurofighter Typhoon ή σε ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ιδιαίτερα εύκολη, ούτε ανέξοδη. Αφού σύμφωνα με όσους γνωρίζουν εάν το κόστος της αναβάθμισης των F-16 έχει κόστος «x» η αντικατάσταση του στόλου της με βρετανικά ή ρωσικά μαχητικά έχει κόστος «3x».

Αναλυτές στην Αθήνα σημειώνουν επίσης ότι η τουρκική αεροπορία έχει ήδη δεχθεί πλήγμα μετά το πραξικόπημα και τις εκκαθαρίσεις πιλότων και στελεχών της πολεμικής αεροπορίας της χώρας και μία τέτοια απόφαση θα τη φέρει πολύ πίσω από την Ελλάδα, που ήδη έχει αποκτήσει τα πρώτα Rafale ενώ έχει κάνει αίτηση και για το πρόγραμμα των F-35.

Ως εκ τούτου η ένταση στο πεδίο ακόμα και ως «ατύχημα» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «συνετή» επιλογή για την Τουρκία. Το αντίθετο μάλλον.

Την ίδια στιγμή η Άγκυρα δείχνει να είναι προσεκτική και όσον αφορά την πορεία των γεωτρύπανων και των σεισμογραφικών της. Με τις navtex να αποφεύγουν να ανακοινώσουν έρευνες σε «επικίνδυνα νερά». Ένα σενάριο που εκτιμάται ότι θα ακολουθηθεί και μετά το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης για τους υδρογονάνθρακες.

Πιο σημαντικά όσα δεν ανακοινώνονται

Αρμόδιες πηγές που προσεγγίζουν θετικά τις προθέσεις της Ουάσιγκτον, τονίζουν επίσης ότι στις ΗΠΑ γίνονται κινήσεις που εκφράζουν την δυσαρέσκεια της αμερικανικής διοίκησης για τις επιλογές του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ακόμα και αν αυτές δεν ανακοινώνονται.

Οι κυρώσεις που δεν επιβάλλονται στη Ρωσία, οι σχέσεις με τον Πούτιν, η επιμονή της Άγκυρας να θεωρεί ότι μπορεί να ισορροπήσει σε δύο βάρκες και μάλιστα ενώ νέες εξελίξεις δρομολογούνται καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία κρατάει για μήνες ίσως να αλλάζουν την θέση της Τουρκίας. Και να απειλούν να τη φέρουν ξανά στο σημείο του να θεωρείται ως ένας «δύσκολος – αλλά απαραίτητος – σύμμαχος» αντί για ένας «πολύτιμος και χρήσιμος σύμμαχος».

Με την ανάγκη για ψυχραιμία και νηφαλιότητα στις αντιδράσεις να παραμένει το ζητούμενο για την Αθήνα.