Μέσα σε διάρκεια ενός μηνός, τρεις δυνάμεις της Αριστεράς, έκαναν τις κομματικές τους διαδικασίες. Πρώτα το ΜέΡΑ25 με το 1ο Διαβουλευτικό του Συνέδριο. Ακολούθησε το ΚΚΕ με το 21ο Συνέδριό του. Και τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με την Προγραμματική του Συνδιάσκεψη. Τρία διαφορετικά γεγονότα κομμάτων με εντελώς άλλη θεώρηση για τη συγκυρία, τον ελληνικό καπιταλισμό, τα επίδικα της ελληνικής κοινωνίας αλλά με ένα ενοποιητικό στοιχείο: Και οι τρεις πολιτικές δυνάμεις αναζητούν μέσω των παραπάνω διαδικασιών, εκείνο το στρατηγικό και τακτικό βήμα για τις νέες δοκιμασίες της εποχής και τον συγχρονισμό τους με τον κόσμο. Πάμε να τα δούμε ένα – ένα χρονικά όπως έγιναν αφού ο γράφων τα παρακολούθησε και τα τρία.

Το ΜέΡΑ25

Καταρχάς, το ΜέΡΑ25 έκανε το 1ο του Διαβουλευτικό Συνέδριο σε υπαίθριο χώρο, και μάλιστα αυτό ακριβώς το location είναι που εντυπωσίασε: τον Πολυχώρο Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα. Και αιφνιδίασε, ως κέρδος το μετράει, αφού ένα κόμμα διακηρυγμένα κοσμοπολίτικο (ή ελιτίστικο σύμφωνα με μερίδα της Αριστεράς), έκανε την τριήμερη διαδικασία του σε ένα μέρος φορτωμένο με μνήμες, περιβαλλοντικά επιβαρυμένο και εκεί που χτυπά η καρδιά του Πειραιά. Ηταν ένα Συνέδριο που ανάκτησε έστω εν μέρει αυτή τη χαμένη λαϊκότητα. Θυμίζω πως τις ημέρες που γινόταν πραγματοποιήθηκε και διαδήλωση κατοίκων κατά των καζανιών της Oil One, ενώ όλο αυτό ως εικόνα έδωσε τη δυνατότητα στον Γιάνη Βαρουφάκη και τους συντρόφους του να συνδεθούν με την τοπική κοινωνία.

Την ίδια ώρα δε που χαιρετισμούς για το συνέδριο, με φόντο τον αποβιομηχανοποιημένο Πειραιά έκαναν μέσω οθόνης πρόσωπα όπως ο Τσόμσκι ή ο Ζίζεκ κ.ά. Και εδώ είναι το δυνατό χαρτί του Βαρουφάκη, όπως σημείωναν παριστάμενοι του Συνεδρίου. Η διεθνής του ατζέντα. Οπως λένε σήμερα στελέχη του κόμματος, το Συνέδριο αποσαφήνισε αρχές και ιδεολογία του ΜέΡΑ25 που σήμερα συνοψίζονται σε 12 μέρη – κείμενα. Συνέδριο που αποτιμούν θετικά οι του κόμματος αφού ενοποίησε και πολιτικά τον χώρο, έδωσε τη δυνατότητα ώσμωσης με ανθρώπους των κινημάτων – που χαιρέτισαν επίσης στο τριήμερο – ενώ ο Γιάνης κατάφερε όπως λένε, με τις δύο ομιλίες του να οριοθετήσει τις συμμαχίες (εδώ δεν γίνεται λόγος καν για συμπόρευση με ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ) αλλά και να τοποθετήσει στο πολιτικό κάδρο το ΜέΡΑ25 που δείχνει μια δυναμική σε νεολαία αλλά και στη δεξαμενή του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. Μια κριτική που γίνεται είναι πως το κόμμα παραμένει αρχηγοκεντρικό και χωρίς πόδια σε λαϊκές γειτονιές. Και ένα θετικό στοιχείο για όποιον-α πέρασε από τη Δραπετσώνα, ήταν πως ο Βαρουφάκης έχει συσπειρώσει ένα μέρος της νεολαίας πέραν ακόμη και του άξονα Αριστερά – Δεξιά.

ΤΟ ΚΚΕ

Το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Το καταλάβαινες, περνώντας την πύλη του κλειστού του Γαλατσίου όπου και έγινε η εναρκτήρια ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα. Ενα είδος εορτής όπου είχαν προηγηθεί προσυνεδριακές διαδικασίες σε όλες τις οργανώσεις του ΚΚΕ και είχαν ζυμωθεί οι νέες Θέσεις του. Η ενσώματη διαδικασία, πήγε πολύ καλά για τους επιτελείς του Περισσού, ενώ η εκλογή της νέας ΚΕ έδειξε πως το ΚΚΕ μπορεί να ανανεώνεται ηλικιακά χωρίς να χάνει μέρος της κοσμοθεωρίας του. Με το θυμικό στο κέντρο των διαδικασιών αλλά και με συζήτηση εσωτερική πάνω στις Θέσεις, το ΚΚΕ βγήκε πιο ενισχυμένο, λένε στελέχη του. Το 21ο Συνέδριο μετά από πλούσια συζήτηση δύο ημερών, υπερψήφισε ομόφωνα Πολιτική Απόφαση.

Επίσης, ενέκρινε ειδική ξεχωριστή Απόφαση για τη δουλειά στην εργατική τάξη και το κίνηµά της στην προώθηση της κοινωνικής συµµαχίας και τον ρόλο των κοµµουνιστών σε αυτά. «Δηλώνουµε την αποφασιστικότητά µας µέχρι το 22ο Συνέδριό µας να µετρήσουµε βήµατα στο να γίνεται ακόµα πιο διακριτός ο ρόλος του ΚΚΕ ως ισχυρής οργανωµένης πρωτοπορίας, φορέα νέων επαναστατικών ιδεών», λέει η Πολιτική Απόφαση κι εδώ είναι το κλειδί του επόμενου διαστήματος. Η αυτοτέλεια του ΚΚΕ.

Οι αντίπαλοί του πάλι είδαν προσυμφωνημένη ομοφωνία στο Συνέδριο. Τα στελέχη του είδαν απλώς την ικανότητα να συνεδριάζει υπό όλες τις συνθήκες και να εμπλουτίζει τη θέση του. «Είµαστε σήµερα πιο ικανοί να κλιµακώνουµε την πάλη, να περνάµε στην αντεπίθεση, να επιδιώκουµε οι καθηµερινοί αγώνες και ο τοπικός – κλαδικός συντονισµός της πάλης να µετατρέπονται στην πορεία σε ένα ενιαίο, πανελλαδικά συντονισµένο κίνηµα της εργατικής τάξης και των συµµάχων της, όσο γίνεται πιο µαζικό, εδραιωµένο στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, σε κάθε περιοχή, µε αντικαπιταλιστική – αντιµονοπωλιακή κατεύθυνση, εναντίωσης στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ» λέει η Απόφαση του ΚΚΕ που δεν βλέπει ούτε για αστείο συμπορεύσεις με άλλες δυνάμεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έκανε την Προγραμματική του Συνδιάσκεψη σε δύο μέρη. Μια εναρκτήρια ομιλία του Αλέξη Τσίπρα σε ένα γεμάτο και ζεστό Κατράκειο, που συνέβαλε σε ένα μασάζ εσωτερικό, και σε διήμερο σε ξενοδοχείο του Μεταξουργείου όπου και από 1.062 συνέδρους, 128 τοποθετήθηκαν από οθόνης – και εδώ οι συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα μιλούν θετικά για το ψηφιακό επίτευγμα. Στο πολιτικό σκέλος, και το Πρόγραμμα υπερψηφίστηκε και η Πολιτική Απόφαση. Η δε νέα ατζέντα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για προοδευτική διακυβέρνηση και νίκη έστω και με μία ψήφο στις πρώτες κάλπες της απλής αναλογικής, μοιάζει να έγινε κτήμα και από τα ρεύματα που τον αντιπολιτεύονται εσωτερικά. Και μένει το ερώτημα αν η Συνδιάσκεψη ήταν το πρώτο θετικό βήμα ενόψει Συνεδρίου ή εσωτερική πιρουέτα που απλώς σκέπασε κάτω από το χαλί της Κουμουνδούρου τις διαφωνίες.