Μία γυναίκα, με το σακάκι της, τα μοκασίνια της και με την τσάντα της πάνω στο ποδήλατό της, κάνει πετάλι στην Πανεπιστημίου.

Μόνο χαρά μού προσφέρει αυτή η εικόνα.

Κι αυτή τη χαρά δεν θα μου τη στερήσει κανείς. Ούτε οι φανατικοί πολέμιοι της παρούσας ανάπλασης της Πανεπιστημίου. Ούτε οι φανατικοί υπέρμαχοι της παρούσας  ανάπλασης της Πανεπιστημίου. Δεν επιδιώκω την κομματική ή πολιτική αντιπαράθεση. Αν ο Δήμος έχει σπαταλήσει χρήματα να λογοδοτήσει. Αν αυτοί που του ασκούν σκληρή κριτική έχουν υπερβάλει, ας είναι πιο προσεκτικοί. Ξεκάθαρα πράγματα. Αυτό το κείμενο δεν αποτελεί μία συνολική κριτική για τον λεγόμενο «Μεγάλο Περίπατο».

Προσωπικά, επιλέγω να σταθώ περισσότερο στην αλλαγή νοοτροπίας και στην αλλαγή κουλτούρας μετακίνησης . Διότι αυτό συμβαίνει στην Πανεπιστημίου ακόμη και με μία κουτσουρεμένη υποδομή. Ο λειψός ποδηλατόδρομος της Πανεπιστημίου – διότι μέχρι τώρα δεν συνδέεται με άλλους ποδηλατόδρομους – έχει καταφέρει να δείξει πως η μετακίνηση στο Κέντρο της Αθήνας μπορεί να γίνει και μ’ έναν διαφορετικό τρόπο. Με το ποδήλατο!

Όλα αυτά δεν τα γράφω γιατί μου κατέβηκαν στην κεφάλα. Κατοικώ και κυκλοφορώ καθημερινά στην Αθήνα και καταγράφω αυτό που συμβαίνει τους τελευταίους μήνες. Δεν έχω μετρήσιμα στοιχεία. Έχω όμως σαφείς ενδείξεις ότι κάτι αλλάζει.

Άφησαν οι Αθηναίοι και οι υπόλοιποι κάτοικοι της Αττικής τα αυτοκίνητά τους επειδή έγινε ένας κουτσουρεμένος ποδηλατόδρομος στην Πανεπιστημίου;  Όχι. Τα περιόρισαν σημαντικά;  Επίσης όχι. Ξεκίνησαν να μετακινούνται κάποιοι με ποδήλατο και να χρησιμοποιούν τον ποδηλατόδρομο;  Θεωρώ πως ναι. Χρησιμοποιούν τον ποδηλατόδρομο κάποιοι που ήδη μετακινούνταν με ποδήλατο; Θεωρώ και πάλι πως ναι. Όποιος περνάει από την Πανεπιστημίου, καθημερινά το βλέπει.

Ποδηλατούν άνθρωποι κάθε ηλικίας. Εργαζόμενοι που πάνε στο γραφείο τους. Στο κατάστημά τους. Στη Σχολή ή στο Πανεπιστήμιό τους. Με ρούχα κανονικά – πολλοί ακόμη νομίζουν ότι όσοι ποδηλατούν είναι κάτι σαν…εξωγήινοι και πρέπει να φορούν «ειδικό ρουχισμό» και εξοπλισμό –καθημερινά, απλά ή με λίγο πιο «σικάτα» όπως η κυρία στη φωτογραφία.

«Καίριο» χτύπημα» στην αυτοκινητοκεντρική κουλτούρα

Όλοι αυτοί , ακόμη κι αν δεν είναι καινούριοι οδηγοί ποδηλάτου – αλλά επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν τον ποδηλατόδρομο της Πανεπιστημίου διότι προσφέρει μία ασφαλή διαδρομή – έχουν καταλυτική συνεισφορά στην αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας μετακίνησης. Γιατί; Πρόκειται για ένα καίριο «χτύπημα» στην αυτοκινητοκεντρική κουλτούρα εκατομμυρίων Αθηναίων και Ελλήνων. Και μάλιστα αυτό το «χτύπημα» στην κουλτούρα, στη συνήθεια και στη βαθιά ριζωμένη νοοτροπία «τα πάντα με το αυτοκίνητο» συντελείται στο Κέντρο της Πρωτεύουσας. Στην Πανεπιστημίου.  Εκεί δηλαδή όπου κάποτε αναπτύσσονταν ταχύτητες ακόμη και 80χλμ.

Σκεφτείτε μόνο αυτό. Τώρα όλοι αυτοί που έχουν συνηθίσει σ’ έναν και μόνο τρόπο μετακίνησης, με το ι.χ. τους, βλέπουν καθημερινά στο πλάι τους ότι υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος για να πας στη δουλειά σου, στο Κέντρο. Για να κάνεις τα ψώνια σου.  Αυτός με το ποδήλατο. Και ίσως κάποιοι να σκέφτονται ότι η κυρία με το σακάκι και το μοκασίνι που μετακινείται με το ποδήλατο – ίσως για να πάει στο γραφείο της – δεν σπαταλάει χρήματα για βενζίνη. Δεν  θα χάσει χρόνο για παρκάρισμα. Ίσως να μην χρειαστεί γυμναστήριο για να ασκηθεί. Προσοχή. Δεν λέω ότι όλοι αυτοί που περνούν από την Πανεπιστημίου θα σκεφτούν αυτόματα το ίδιο πράγμα. Το πιθανότερο είναι να…βλαστημήσουν. Ίσως όμως το σκεφτούν σε δεύτερο χρόνο.

Όμως και μόνο η σκέψη είναι η αφετηρία για αλλαγή νοοτροπίας. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος.

Ένα μεγάλο κέρδος από μόλις 900 μέτρα κουτσουρεμένου ποδηλατόδρομου.

Γι’ αυτό αγαπητές κυρίες και αγαπητοί κύριοι του Δήμου Αθηναίων και των αρμόδιων υπουργείων μεριμνήστε για να γίνουν όλες οι ποδηλατικές υποδομές (βόρειος ποδηλατικός άξονας, μητροπολιτικό δίκτυο ποδηλατόδρομων) που χρόνια τώρα έχουν εξαγγελθεί αλλά και άλλες. Και είναι σίγουρο ότι αυτό το κέρδος θα είναι πολλαπλάσιο.

Δείτε πώς άλλαξαν πόλεις σε όλον τον κόσμο που μαστίζονταν από το κυκλοφοριακό και την ατμοσφαιρική ρύπανση . Άλλαξαν  – και – με το ποδήλατο!