Λοιπόν για να… οργανωθούμε: Τελικό έχουμε (ΑΕΚ-Ολυμπιακός, 21:00). Γήπεδο έχουμε (Πανθεσσαλικό). Κύπελλο έχουμε. Κίνητρο έχουμε καθώς ένας ολόκληρος τίτλος απλώνεται στο χορτάρι. Αν είχαμε και τη δέουσα σοβαρότητα ως ελληνικό ποδόσφαιρο; Θα είχαμε ήδη και αναμνήσεις , μιας και η συγκεκριμένη «παρτίδα» θα έπρεπε να έχει διεξαχθεί από τις 26 Ιουλίου και όχι να την περιμένουμε απόψε 12 Σεπτέμβρη.

Φρόντισε η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία όμως. Απέδειξε πως είναι ικανή για όλα. Ακόμη και να μετατρέψει έναν ιστορικό θεσμό σε… ανέκδοτο. Έγινε ο τελικός κυπέλλου θίασος σε περιοδεία. Και κατέληξε σε κάτι πρωτόγνωρο: Σε ένα ματς προετοιμασίας για το πρωτάθλημα και τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις των δύο φιναλίστ! Το είπε άλλωστε δημόσια ο Πέδρο Μαρτίνς μια εβδομάδα πριν στο Περιστέρι «Θα δούμε το παιχνίδι, ως ένα ακόμη πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος».

Γιατί φτάσαμε ως εδώ; Γιατί ένα κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδι, που προφανώς ανήκει στη προηγούμενη σεζόν είναι ακόμη στο επίκεντρο; Ο καθένας από τους εμπλεκόμενους μπορεί να πει τη δική του ιστορία. Η πραγματικότητα όμως είναι λιτή και κατανοητή. Η σημερινή τάξη πραγμάτων στο εθνικό ποδόσφαιρο. Η ακαταλληλότητα των ανθρώπων που διοικούν την Ομοσπονδία. Και οι ακατανόητες αποφάσεις τους, που από ένα σημείο και έπειτα σε κάνουν να απορείς και για κάτι ακόμη: Για τις προθέσεις τους.

Διοργάνωση-φιάσκο

Η διοργάνωση του κυπέλλου είναι η μοναδική στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο που διεξάγεται υπό την αιγίδα της ΕΠΟ. Προσφέρει ένα πρώτης τάξεως έσοδο στην Ομοσπονδία (1,25 εκατ ευρώ πληρώθηκαν τα «τηλεοπτικά» της για την σεζόν 2019-20) και παραδοσιακά αποτελεί την τελευταία αναμέτρηση της χρονιάς. Σε ολόκληρο τον κόσμο, ο τελικός κυπέλλου είναι μια «γιορτή». Εδώ τα τελευταία χρόνια το μετατρέψαμε σε Καρναβάλι. Αποκορύφωμα ο τελικός του 2017 ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ στο Πανθεσσαλικό όταν σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση εκατοντάδες χούλιγκαν έδωσαν την δική τους παράσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι απόψε θα διεξαχθεί ο τρίτος τελικός κεκλεισμένων των θυρών την τελευταία πενταετία, και φυσικά οι προηγούμενοι δεν είχαν κάποια σχέση με τον covid 19. Ήταν θύματα της ανικανότητας να διοργανωθεί ένα τέτοιο ματς με συστατικά αυτονόητα: Το ποδόσφαιρο είναι για να το βλέπει ο κόσμος.

Η αμαρτία της προκήρυξης

Το φετινό πρόβλημα ξεκίνησε με την ίδια την προκήρυξη της διοργάνωσης που συντάχθηκε ένα χρόνο πριν. Έκανε παράπονα ο –επί τρεις σεζόν κάτοχος- ΠΑΟΚ για το γεγονός ότι οι τελικοί του ΄18 και του ΄19 έγιναν στο ΟΑΚΑ, το γήπεδο που χρησιμοποιεί ως έδρα η –επί πέντε σεζόν φιναλίστ- ΑΕΚ. Πιθανότατα ο Δικέφαλος του Βορρά είχε δίκιο. Η ΕΠΟ όμως δεν θέλησε να λύσει το πρόβλημα, αλλά να το στείλει παρακάτω. Αποφάσισε λοιπόν σε παγκόσμια πρωτοτυπία να μην αναφέρει στην προκήρυξη της διοργάνωσης το γήπεδο τέλεσης του τελικού. Επέλεξε έναν «χρησμό». Θα είναι «ουδέτερο» σε σχέση με τους φιναλίστ. Όταν λοιπόν προέκυψε το ζευγάρι οι Επιτροπές της Ομοσπονδίας ξεκίνησαν ένα θέατρο του παραλόγου. Η πρώτη επιλογή έδρας του τελικού ήταν η Ριζούπολη. Στη γειτονιά της ΑΕΚ, που είχε δηλώσει το συγκεκριμένο γήπεδο ως δεύτερη έδρα στη διοργάνωση. Αυτό όμως είναι το λιγότερο. Το γήπεδο παρέμενε κλειστό επί μήνες, η Αστυνομία δεν έδωσε «άδεια» για την διεξαγωγή εκεί, ενώ και η Περιφέρεια όταν θέλησε να ελέγξει –μια εβδομάδα πριν τον τελικό- αντιμετώπισε κάτι πρωτοφανές: Την απάντηση των υπευθύνων του γηπέδου πως βρίσκονται σε διακοπές!

Η έμπνευση της Ριζούπολης

Η φετινή σεζόν είναι από μόνη της παράξενη έπειτα από το lockdown. Το ποδόσφαιρο επέστρεψε μέσα από ένα αυστηρό πρωτόκολλο για να ολοκληρώσει την δράση του προκειμένου και οι ομάδες αλλά και οι Ομοσπονδίες να περιορίσουν όσο γίνεται τη μεγάλη οικονομική ζημία. Το σχέδιο ήταν ξεκάθαρο από την UEFA και την FIFA. Θα έπρεπε όλα να γίνουν το αργότερο ως τις 3 Αυγούστου. Στη δική μας περίπτωση αυτό ήταν εναρμονισμένο και με την άποψη των λοιμοξιολόγων πως το δεύτερο κύμα της πανδημίας αναμένεται στα τέλη του καλοκαιριού. Έχοντας αποκρούσει το πρώτο, θα μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε την αγωνιστική σεζόν. Αρκεί να ακολουθούσαμε τις διεθνείς ημερομηνίες. Η ΕΠΟ όμως είχε άλλη άποψη. Και όταν εκτέθηκε από την επιλογή της Ριζούπολης δεν έκανε αυτό που θα περίμενε κάθε κανονικός άνθρωπος. Να ορίσει μια άλλη έδρα να γίνει ο τελικός στην ημερομηνία που είχε ορισθεί (26/7) και να τελειώσουν ομαλά. Δεν το έκανε παρότι ο Ολυμπιακός με διαδοχικές επιστολές του και στην Ομοσπονδία, και στην ΑΕΚ και σε UEFA/FIFA ξεκαθάρισε πως δεν έχει πρόβλημα να γίνει ο τελικός στην έδρα της ΑΕΚ: Στο ΟΑΚΑ που ήταν το μοναδικό γήπεδο στο Λεκανοπέδιο για το οποίο η Αστυνομία άναβε «πράσινο».

Χτύπημα στις ομάδες

Τι αποφάσισαν λοιπόν οι Επιτροπές της ΕΠΟ; ΟΑΚΑ αλλά μετάθεση του τελικού στις 30 Αυγούστου. Εντός δηλαδή της επόμενης αγωνιστικής σεζόν. Και ακριβώς στο «κέντρο» του αναμενόμενου δεύτερου κύματος της πανδημίας. Γιατί; Γιατί… έτσι. Επίδειξη δύναμης δίχως την παραμικρή εξήγηση. Δεν πτοήθηκαν καν από το γεγονός ότι η Εθνική ομάδα είχε προγραμματίσει για τις 29 Αυγούστου την πρώτη της «συγκέντρωση» για την προετοιμασία της στο Nations League. Και όταν δεν σκέφτεσαι το εθνόσημο σιγά μην ασχοληθείς με τους φιναλιστ και τα τεράστια προβλήματα που τους δημιούργησε αυτή η απόφαση: Ο Ολυμπιακός έπαιξε στις 6 Αυγούστου στο Γουλβερχάμπτον κλείνοντας τη περσινή σεζόν. Οι παίκτες πήραν μια 10ήμερη άδεια και επέστρεψαν στις 17.8 για να ξεκινήσουν την προετοιμασία για τη σεζόν 2020-21. Άρα θα έπρεπε να δώσουν τον τελικό στη δεύτερη εβδομάδα της προετοιμασίας τους! Εκεί όπου ακόμη οι προπονητές προφανώς θα ασχολούνταν με τους δείκτες φυσικής κατάστασης, όχι με το ποδόσφαιρο.

Το «αναπληρωματικό» γήπεδο

Ο τελικός βεβαίως δεν έγινε ούτε τότε. Ο Μάξι Λοβέρα ήταν το τρίτο κρούσμα covid 19 στους Ερυθρόλευκους. Διαπιστώθηκε την παραμονή του ματς πριν την τελευταία προπόνηση. Η αναμέτρηση δεν μπορούσε να μετατεθεί για την 31.8 ή για την 1.9 διότι υπήρχαν οι εθνικές ομάδες. Και κάπως έτσι είχαμε τρίτο ορισμό; Για απόψε στη Ριζούπολη! Ναι, στη Ριζούπολη και πάλι. Το Πανθεσσαλικό που θα γίνει τελικά αυτό το ματς-φάντασμα, ήταν «αναπληρωματικό». Η Αστυνομία «έκοψε» και πάλι την έδρα του Απόλλωνα Σμύρνης. Και κάπως έτσι φτάσαμε στον Βόλο. Μη νομίζει κανείς όμως ότι τα «μαγικά» της ΕΠΟ σταμάτησαν εδώ. Αν και είμαστε στις 12 Σεπτέμβρη η Ομοσπονδία αποφάσισε να διεξαχθεί ο τελικός με τα περσινά ρόστερ των ομάδων. Ρώτησε την FIFA λέει. Την ίδια που αγνόησε επιδεικτικά όταν της ζητούσε τελικό ως τις 3 Αυγούστου.

Τα περσινά ρόστερ

Περσινά ρόστερ σημαίνει πως ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τους αντικαταστάτες των Γκιγιέρμε, Τσιμίκα, Ομάρ, Γκασπάρ και Χριστοδουλόπουλου που αποχώρησαν. Πως δεν μπορεί καν να χρησιμοποιήσει τον Κρίστινσον στον «άσο» έχοντας τον Σα τραυματία από τις πρώτες μέρες του Αυγούστου. Σημαίνει πως θα πρέπει να επιλέξει ένα πειραματικό σχήμα για έναν τελικό: Μια ομάδα σαν αυτή το περασμένο Σάββατο στο φιλικό με τον Ατρόμητο. Εντεκάδα με δεξί μπακ τον Μπρούνο (!), τερματοφύλακα τον 18άχρονο Τζολάκη, αριστερό μπακ τον Τοροσίδη (!). Αντίστοιχα η ΑΕΚ δεν έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τους αντικαταστάτες του Μπάρκα, του Βράνιες, του Οικονόμου, του Χουλτ, του Αραούχο. Γιατί όλη αυτή η δοκιμασία για τις ομάδες; Γιατί το θέλει η ΕΠΟ. Και προφανώς εκείνοι που μπορούν να την επηρεάζουν.

Τα συμπεράσματα δικά σας. Απλά μια πληροφορία ακόμη: Στην Ομοσπονδία από τον Ιούλη έφτασε εξώδικο από τον τηλεοπτικό σταθμό που έχει τα δικαιώματα της διοργάνωσης. Επί της ουσίας ζητά τα λεφτά του πίσω! Κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι ο μόνος…