Μετά από την κακόγουστη παράσταση του Βόλου, το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η ιστορία δεν μπορεί να συνεχιστεί. Τα νερά μπροστά είναι αχαρτογράφητα. Και η θάλασσα ανταριασμένη. Όμως, ένα είναι σίγουρο. Αυτό δεν είναι πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Ας προσγειωθούμε όλοι μαζί στην πραγματικότητα, μέρες που είναι. Και κυρίως ας πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Εκτός αν μας αρέσει το κρυφτό.

Το διακύβευμα δεν είναι πλέον ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, αλλά πώς μπορεί να τελειώσει αυτή η διοργάνωση δίχως να το μετανιώσουμε.

Στο Βόλος-ΠΑΟΚ οι γηπεδούχοι πουλούσαν εισιτήρια του ματς στα γκισέ της Τούμπας. Γι’ αυτό το πρωτάθλημα μιλάμε. Όπου ομάδες συμπεριφέρονται σαν θυγατρικές άλλων. Αυτό δεν είναι πρωτάθλημα. Κακογραμμένο σενάριο είναι.

Κάποτε στους τοίχους της Αθήνας έβρισκες το σύνθημα: «Κατς σικέ – όλα απάτη». Σύντομα θα δούμε και για τη Super League.

Καταλαβαίνει κανείς τι θα μπορούσε να συμβεί αν σήμερα στο Πανθεσσαλικό ήταν πέντε-έξι χιλιάδες φίλοι του Ολυμπιακού που θα έβλεπαν την παράσταση του δημάρχου Μπέου, και το ρεσιτάλ των Φωτιά και Ευαγγέλου;

Έκανε μια βόλτα στα social media να πιάσει τον παλμό; Βράζει ο κόσμος.

Δεν ξέρω στην κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία εάν παρακολουθούν ποδόσφαιρο. Όπως πρέπει να καταλάβουν ότι το να πιστέψουν εκατομμύρια φίλαθλοι ότι το βασικό πρωτάθλημα είναι στημένο, δεν είναι αθλητικό θέμα, αλλά βαθιά πολιτικό.

Γιατί οι μάσκες έπεσαν.

Προ ημερών στην εκτελεστική επιτροπή της ΕΠΟ, ένας απίθανος ονόματι Χατζησαρόγλου μας επιβεβαίωσε πως ο «αγώνας ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός δεν θα ξεκινήσει ποτέ». Παράγοντας της ΕΠΟ είναι ο συγκεκριμένος. Τον φώναξε κάποιος να τον ρωτήσει τι ακριβώς εννοούσε; Ή θα τον θυμηθούμε και αυτόν κατόπιν εορτής.

Θυμάται κανείς πως στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ που κρίθηκε ο τίτλος του 2018, εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο ο Ιβάν με τη πιστόλα; Ή το έχουμε διαγράψει με απόφαση Γραμμένου;

Και μιας ο Χατζησαρόγλου έμεινε μόνο στο intro… Μετά θα έχει πλει-οφ. Και θα πρέπει να ξαναγίνει Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ. Και αργότερα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός.

Θα συνεχίσουμε λοιπόν, να παριστάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε; Όπως ακριβώς κάνουμε με την καραμπινάτη ιστορία πολυιδιοκτησίας ΠΑΟΚ-Ξάνθης, που από μόνος του είναι ένας λόγος διακοπής του πρωταθλήματος, καθώς και μόνον ενδείξεις για μια τέτοια ιστορία ισοπεδώνουν κάθε έννοια υγιούς ανταγωνισμού.

Ιντριγκάρει το παιχνίδι με τη φωτιά; Εξυπηρετεί ανάγκες;

Και τέλος πάντων κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν κυβερνά ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ της Εξυγίανσης, που επένδυσε πολιτικά στο ποντάρισμα «ΠΑΟΚ, πρωταθλητής» δίχως να λογαριάζει το κόστος. Ξεπεράστε αυτό το τεύχος.

Δεν είστε πλέον αντιπολίτευση.

Δεν είναι Υφυπουργός κύριε Αυγενάκη, ο Κοντονής που δεν έκανε τον τελικό κυπέλλου του 2016 αν δεν προέκυπταν οι «επόπτες» της αρεσκείας του. Ούτε φαντάζομαι θέλετε να συνεχίσετε και εσείς στον δρόμο του Ζακυνθινού, και του Βασιλειάδη που δύο φορές την τελευταία τετραετία επέβαλλαν τελικούς κεκλεισμένων των θυρών για να μην γεμίσουν… κασκόλ τα νοσοκομεία, όπως συνέβη το ΄17 στον Βόλο που χάθηκε το μέτρημα στα μαχαιρώματα.

Το πρωτάθλημα αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί. Και δεν έχει να κάνει με τον επόμενο πρωταθλητή.

Έχει να κάνει με χιλιάδες ανθρώπους που πηγαίνουν (ακόμη) στο γήπεδο. Δεν γίνεται να συνεχιστεί. Τουλάχιστον μέχρι να υπάρξουν εγγυήσεις, ότι μπορεί να συνεχιστεί. Είναι τόσο απλό. Και είναι ευθύνη του Υφυπουργού και της Κυβέρνησης, να αξιολογήσει την κατάσταση. Να αντιληφθεί πως με όσα συμβαίνουν στα γήπεδα, δεν αλλοιώνεται απλά ένας βαθμολογικός πίνακας.

Τα γήπεδα είναι πλέον καζάνι που βράζει. Είτε θα επέμβετε λοιπόν τώρα που ακόμη μπορείτε. Είτε θα μπείτε στον φάκελο με τους συνυπεύθυνους. Πλάι στον Γραμμένο, τον Περέιρα, και τα παλικάρια UEFA/FIFA, τον Χούμπελ και τον Φούσεκ που συχνά-πυκνά κάνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα, παριστάνοντας την επιτροπή παρακολούθησης.

Και δεν είναι διακύβευμα ποδοσφαιρικό, αλλά βαθιά πολιτικό. Δεν μπορεί μια κυβέρνηση που διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι επαναφέρει την κανονικότητα να αφήνει το πιο δημοφιλές άθλημα στη χώρα να αποπνέει από κάθε του πόρο του την αίσθηση της διαφθοράς και του στημένου.

Γιατί εάν αφήσουν τα πράγματα τα πράγματα στο ποδόσφαιρο να μείνουν στη σημερινή άθλια κατάσταση, τότε πολλοί άνθρωποι θα πιστέψουν ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει και στην κοινωνία.

Ποιος το θέλει αυτό;