Αναζήτηση
Η πρόσφατη εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στην Ολομέλεια της Βουλής και η άκρως επιθετική ομιλία του επί του αναπτυξιακού νομοσχεδίου, είχε μια ποιοτική διαφορά. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το σύνθημα της πολιτικής αντεπίθεσης για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τη φράση: «Εγώ πάντως είμαι παρών… Θέλω να σας προειδοποιήσω. Οι 100 μέρες τελείωσαν. Η περίοδος χάριτος τελείωσε. Από εμάς τελείωσαν και οι ευγένειες και οι καθωσπρεπισμοί».
Το συγκεκριμένο μήνυμα του Τσίπρα κρίθηκε αναγκαίο καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα αναζητά βηματισμό και η εσωστρεφής συζήτηση για τη διεύρυνση και τον μετασχηματισμό του επηρεάζει και τις κοινοβουλευτικές λειτουργίες.
Μέχρι στιγμής, πλην εξαιρέσεων, δεν κρίνονται ικανοποιητικές οι αντιδράσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε σειρά κυβερνητικών αποφάσεων, ενώ ο Τσίπρας επιθυμεί το κόμμα να είναι στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων για μείζονα ζητήματα. Γι’ αυτό και προχθές στην ομιλία του, δεσμεύτηκε, ότι «απέναντι στη νέα εργασιακή λαίλαπα και στο νέο αστυνομικό κράτος, κανένας πολίτης δεν θα είναι μόνος».
Ο πρώην πρωθυπουργός θέλει να υπάρξει η μέγιστη δυνατή προσπάθεια ώστε να διαμορφωθούν ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες με όμορους πολιτικούς χώρους, αλλά και να βρεθεί σημείο επαφής με αυτοδιοικητικά και συνδικαλιστικά στελέχη που κινούνται στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Η αντιπολιτευτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ στον πρώτο πολιτικό κύκλο των 100 ημερών της κυβέρνησης της ΝΔ είχε πολλά θολά σημεία και αυτό θα γίνει προσπάθεια να διορθωθεί. Μια πρώτη συζήτηση έγινε και χθες κατά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, όπου και συζητήθηκε ο αντιπολιτευτικός οδικός χάρτης για τον δεύτερο πολιτικό κύκλο των επόμενων 100 ημερών που ξεκίνησε ήδη και στον οποίο εντάσσονται μια σειρά κρίσιμα νομοσχέδια, αλλά και η προεδρική εκλογή.
Χαμηλή ένταση
Αυτό που παρατηρείται μέχρι στιγμής, παρά τις εξαιρέσεις στο θέμα της προανακριτικής επιτροπής για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, είναι ότι υπάρχει χαμηλής έντασης αντιπολιτευτική γραμμή και ως εκ τούτου επιβάλλεται να βρει πολιτικό βηματισμό.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι στο θέμα της ψήφου των αποδήμων, όπου αναγκάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει μεγάλη στροφή και να φύγει από τις αρχικές του θέσεις, ακολουθώντας το ΚΚΕ για να μην απομονωθεί.
Η εικόνα σταθερότητας της κυβέρνησης στις δημοσκοπήσεις και η ανοχή που υπάρχει από την κοινωνία δυσκολεύει τις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ που διαπιστώνει ότι ακόμα το μήνυμά του δεν περνάει στην κοινωνία. Εξάλλου και στην ηγετική ομάδα αναγνωρίζουν ότι είναι δύσκολο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από τις εκλογές να περάσουν τα μηνύματα του ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορες κοινωνικές ομάδες.
Και γι’ αυτόν τον λόγο γίνεται και η επένδυση στην ενημέρωση των στελεχών και των μελών μέσω του iSyriza, αλλά και με τις περιοδείες του Τσίπρα, τις ομιλίες του, την ανοικτή συζήτηση με ψηφοφόρους, αλλά και συνεντεύξεις του σε περιφερειακά ΜΜΕ.
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι στιγμής, εκτός από την κυριαρχία της ΝΔ και την επιχείρησή της να ηγεμονεύσει σε θεσμικά ζητήματα, είναι ότι, τα περισσότερα στελέχη του, πρώην υπουργοί, δεν έχουν προσαρμοστεί πλήρως στα νέα τους καθήκοντα. Επίσης, ένας άλλος παράγοντας που επιδρά και στην αντιπολιτευτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ είναι και η έλλειψη αυτοκριτικής αλλά και η μη συνειδητοποίηση των πραγματικών αιτιών της εκλογικής ήττας, καθώς επίσης και το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καθαρό δρόμο μπροστά του.
Αυτή τη στιγμή στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ συγκρούονται δυο σχολές σκέψης ως προς το περιεχόμενο και το ύφος της αντιπολίτευσης που πρέπει να ασκηθεί. Για κάποιους είναι επιβεβλημένο η αντιπολίτευση που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ να βασίζεται στα 4,5 χρόνια διακυβέρνησης. Παράλληλα, μιλάνε για τεκμηριωμένη και προγραμματική αντιπολίτευση. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν στελέχη που θεωρούν ότι πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να μη μείνει στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών θεσμών και να επιχειρήσει να αξιοποιήσει και τις όποιες κινητοποιήσεις και άρα κινηματική αντιπολίτευση.
