H επόμενη ημέρα του ανασχηματισμού δεν βρίσκει ούτε τη χώρα ούτε την κυβέρνηση διαφορετική. Σίγουρα κανείς δεν ενθουσιάστηκε από τις επιλογές του πρωθυπουργού, εκτός ίσως από εκείνους που τη Δευτέρα θα ορκιστούν. Αλλωστε, δύο «τελειωμένοι» πολιτικά, οι κ. Τόλκας και Μωραίτης ουδέποτε θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα επανέρχονταν στην ενεργό πολιτική και μάλιστα στην κεντρική σκηνή. Ας όψεται η στρατηγική Τσίπρα για διεμβολισμό της Κεντροαριστεράς, έστω κι αν αυτό γίνεται ευκαιριακά και με τα υλικά κατεδαφίσεως που έχει αφήσει η παπανδρεϊκή περίοδος.

Η επιλογή του πρωθυπουργού να πάει σε διορθώσεις μικρής κλίμακας κι όχι σε ριζικό ανασχηματισμό δείχνει ότι οι εκλογές έρχονται πιο κοντά, ουσιαστικά θα έχουμε κυβέρνηση 2 μηνών. Ο Τσίπρας δεν ήθελε να δημιουργήσει δυσαρεστημένους υπουργούς, αν άλλαζε το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησης. Ηθελε να πάει στις κάλπες τον Μάιο με το σχήμα που έχει τώρα, μαζί με όσους έρχονται από το ΠΑΣΟΚ, και με έναν σκληρό πυρήνα στελεχών που ελέγχεται από το Μαξίμου, σε μια προσπάθεια να φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ηγεμονεύει το χώρο της Κεντροαριστεράς.

Η επιλογή του Αγγελου Τόλκα και του Θάνου Μωραϊτη, βουλευτών του ΠΑΣΟΚ άλλοτε και γραμματέων επί Φώφης Γεννηματά, είναι ουσιαστικά η προσπάθεια να κλείσει από τώρα ένας πολιτικός αρραβώνας με το λεγόμενο παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ. Αλλά ευκαιριακός αρραβώνας καθώς ευκαιριακό είναι και το άνοιγμα που επιχειρείται προς αυτόν τον χώρο.

Αλλωστε, αν και ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στις κινήσεις και στις δηλώσεις του, δεν έχει κρύψει την άποψη ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένας ευρύτερος προοδευτικός πόλος. Και ήρθε πιο κοντά με την κυβέρνηση όταν ξεκάθαρα δήλωσε υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών, κόντρα στη γραμμή της Χαριλάου Τρικούπη και σε αντίθεση με την άποψη που εξέφρασε ο αδερφός του, και υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΙΝΑΛ, Νίκος Παπανδρέου.

Ο Αλέξης Τσίπρας με την κίνηση αυτή, ενισχύει την πασοκογενή συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ που αποτελείται από πολλά πρώην πράσινα στελέχη, και παλαιά και νέα. Για παράδειγμα ο Αντώνης Κοτσακάς, η Ξενογιαννακοπούλου, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, η Θεοδώρα Τζάκρη, ο Νίκος Κοτζιάς (κι αυτός στενός συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου), ο Νίκος Τόσκας, ο Μάρκος Μπόλαρης, ο Γιάννης Ραγκούσης που συμμετέχει στις εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τζουμάκας που έχει εκφραστεί θετικά για τον ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.

Είναι γνωστό ότι το ρόλο του πολιορκητικού κριού παίζει ο Χρήστος Σπίρτζης που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στο χώρο της Κεντροαριστεράς.

Πασοκοποίηση

Είναι επίσης γνωστό πως όλη αυτή η «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ έχει εκνευρίσει τους «πούρους» αριστερούς.

Είναι φανερό ότι στο Μαξίμου ποντάρουν στον πιο αδύναμο κρίκο του Κινήματος Αλλαγής καθώς το «σύστημα Φώφης Γεννηματά» το έχουν αποκλείσει. Θεωρούν ότι η πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ θα συνεχίσει την ευθεία σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό θα προσπαθήσουν να την ταυτίσουν με τη Νέα Δημοκρατία. Δεν αποκλείεται να υπάρξουν κι άλλες επιθέσεις του Μαξίμου σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ ώστε να φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αλιεύει πρόσωπα που είναι νέα, άφθαρτα και που δεν έχουν σχέση με το παλαιό κόμμα. Πόσο άφθαρτος είναι όμως ο Μωραϊτης είναι ένα θέμα ή μήπως «αυτούς βρήκαμε κι αυτούς πήραμε»;

Θέλει να τους τελειώσει

Είναι λογικό ο Τσίπρας να αντιμετωπίσει γκρίνια στο κόμμα του, όχι όμως αμφισβήτηση αφού δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στον ορίζοντα. Ειδικά αν εντάξει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ τις μεταγραφές από ΑΝΕΛ και Κεντροαριστερά, τότε θα ξεσπάσει σύγκρουση από στελέχη του Συνασπισμού που ήδη λένε «εμείς βάλαμε πλάτη για να έρθει στην εξουσία, κι αυτός αγκαλιάζεται με το παλαιό πολιτικό σύστημα».

Βεβαίως οι κινήσεις Τσίπρα εντάσσονται στη γενικότερη τακτική διεμβολισμού του ΚΙΝΑΛ ώστε να πάρει όσο το δυνατόν μικρότερο ποσοστό, εκτιμώντας ότι θα θέλει να συνεργαστεί με τη ΝΔ.

Στο Μαξίμου είναι της άποψης ότι όσο περισσότερο αποδυναμωθεί το Κίνημα Αλλαγής τόσο περισσότεροι θα στραφούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει να «τελειώσει» με την Γεννηματά και το ΚΙΝΑΛ και θέλει ο Τσίπρας να καταστεί ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Κεντροαριστεράς και γι’ αυτό πασοκοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον απομακρύνει από τις παραδοσιακές αριστερές ρίζες του.

Αλλωστε, με στελέχη όπως η Κωνσταντοπούλου, ο Λαφαζάνης, ο Χουντής, η Βαλαβάνη κ.λπ εκτός ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει απομείνει και τίποτε από τη λεγόμενη «αριστερή αντιπολίτευση» της Κουμουνδούρου. Μόνο κάποιες διάσπαρτες φωνές από Τσακαλώτο και Φίλη για την τιμή των όπλων.

Εν τέλει η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ με τον διεμβολισμό της Κεντροαριστεράς είναι με μοναδικό σκοπό να είναι ο ισχυρός παίκτης του χώρου, το αντίπαλον δέος της Δεξιάς που πιστεύουν ότι κάποια στιγμή θα καταρρεύσει και θα έρθει ως ΣΥΡΙΖΑ ξανά ως σωτήρας.