Αναζήτηση
Στις προηγούμενες τοπικές εκλογές δεν επρόκειτο να ψηφίσω βεβαίως την κυρία Δούρου. Η άποψή μου για το ΣΥΡΙΖΑ ήταν ήδη σχηματισμένη. Εξάλλου, εκτιμούσα ιδιαίτερα τον κ. Γιάννη Σγουρό και την αντιπεριφερειάρχη του για τη Δυτική Αττική όπου ασκώ τα εκλογικά μου δικαιώματα (στην Ελευσίνα) κυρία Σταυρούλα Δήμου. Μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, πέρα από την πολυετή γνωριμία μας, η μαχητικότητα με την οποία ριχνόταν στην καταπολέμηση κάθε πυρκαγιάς, που μοιραία κάποτε απανθράκωνε ένα μικρό ή μεγάλο μέρος της περιοχής που κάλυπτε η αρμοδιότητά της. Και πραγματικά, δεν ξέρω αν η τύχη ή ο Θεός βοηθούσαν, την εποχή Σγουρού (Δήμου) οι πυρκαγιές στην Αττική περιορίστηκαν στο ελάχιστο.
Ουδέτερος λοιπόν δεν ήμουν. Μάλιστα είχα σπεύσει ορισμένες φορές να συμμετάσχω σε εθελοντικούς καθαρισμούς δασών, περιορισμούς των μπάζων που ορισμένοι ασυνείδητοι πετούσαν σε επικίνδυνες περιοχές και άλλα τέτοια. Είχα όμως την αξίωση να τηρούνται οι νόμοι. Ιδιαίτερα από τους ανθρώπους που θα τους εφαρμόζανε σε επίπεδο Περιφέρειας με αυξημένες αρμοδιότητες για την καθημερινή ζωή μας. Ο δεύτερος βαθμός Αιρετής Τοπικής Αυτοδιοίκησης ήταν δημιούργημα του κόμματος στο οποίο ανήκα και των κυβερνήσεων τις οποίες στήριζα με τη συμμετοχή και την ψήφο μου στη Βουλή.
Από αφελή, λοιπόν, ίσως προσήλωση στη νομιμότητα εξοργίστηκα όταν διαπίστωσα ότι παράνομα η υποψηφία περιφερειάρχης κυρία Δούρου, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, είχε διακοσμήσει τον κεντρικό δρόμο της Καισαριανής, τη λεωφόρο Εθνικής Αντιστάσεως δηλαδή, με πολύχρωμες φωτογραφίες με το πρόσωπό της. Εγραψα τότε στο «Βήμα» ένα σχόλιο που εξέθετα τα στοιχεία της παρανομίας (παραβίαση του εκλογικού νόμου) και τελείωνα με ένα κακόγουστο ίσως σχόλιο λέγοντας ότι είναι κρίμα να βλέπουμε μόνο από τη μέση και πάνω την κυρία Δούρου, αν σκοπός της ήταν να συγκινήσει τους εκλογείς με τη φυσική της καλλονή. Μικρή έρευνα μου απέδειξε ότι η παράνομη αφισοκόλληση δεν κάλυπτε μονάχα την Καισαριανή αλλά το σύνολο της εκλογικής περιφέρειας.
Τι κακή ιδέα ήταν αυτή! Εκατοντάδες «προχωρημένοι» και «απελευθερωμένοι» διανοούμενοι, φορείς προστασίας των γυναικών και των δικαιωμάτων τους και άλλοι, που κύρια ενασχόλησή τους είχαν την ισότητα των φύλων και την προστασία των ιδιαιτεροτήτων πάσης φύσεως, μου επιτέθηκαν δριμύτατα και με κατήγγειλαν για σεξισμό, φασισμό και ρατσισμό. Δεν θυμάμαι πια όλα τα επίθετα που πέταξαν κατά της γερασμένης στους αγώνες για όλα αυτά τα θέματα αλλά πλην όπως φαινόταν κενής κεφαλής μου. Για την παραβίαση του νόμου ούτε κουβέντα, ούτε τσιμουδιά.
Τα γεγονότα εξελίχθηκαν γρήγορα. Σπρωγμένη από ένα κολοσσιαίο κλίμα ενθουσιασμού που τροφοδοτούσαν οι διάφοροι μπαχαλάκηδες του κυρίου Τσίπρα, η κυρία Δούρου κέρδισε την Περιφέρεια και εγκαταστάθηκε στα γραφεία της Συγγρού διεκδικώντας μάλιστα, αν πιστέψω τον Τύπο, τη διαδοχή του αποτυχημένου Τσίπρα στην κορυφή του απελευθερωτικού κινήματος ΤΣΙΠΡΑΝΕΛ. Μου έκανε εντύπωση η αναίδεια και η επιθετικότητα, η διαστροφή των γεγονότων και κάπου τα έχασα ομολογώ. Είχα δει την κυρία Δούρου να ηγείται του κινήματος για την παρεμπόδιση του εθνικού σχεδιασμού για τα στερεά απόβλητα στα οδοφράγματα της Κερατέας μαζί με τον τότε δήμαρχο και τώρα αντιπεριφερειάρχη της κύριο Πέτρο Φιλίππου κρατώντας υπερήφανα στο χέρι αγχόνη επί της οποίας ήμουν κρεμασμένος αυτοπροσώπως, εγώ που εκείνη την εποχή έψαχνα να βρω μια συμβιβαστική λύση για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο.
Διάβασα στον Τύπο ή άκουσα από το Κανάλι 1 της κομματικής τηλεόρασης της κυβέρνησης ΤΣΙΠΡΑΝΕΛ ότι η κυρία Δούρου είχε μεταβεί μερικές μέρες πριν ξεσπάσουν οι δολοφονικές πυρκαγιές στην Κινέττα και στην Ανατολική Αττική στο Πανεπιστήμιο του Essex (σας καθησυχάζω, δεν πρόκειται για ένα ακόμη κακόγουστο αστείο. Ετσι λέγεται πράγματι το πανεπιστήμιο) το οποίο επρόκειτο να της επιδαψιλέψει τίτλο διδάκτορος Honoris Causa. Επειδή μου έκανε εντύπωση η απουσία και η σιωπή της κυρίας Δούρου, κατεξοχήν αρμόδιας για την αντιμετώπιση των κρίσεων που εκτείνονται σε περισσότερους από έναν δήμους, των πυρκαγιών δηλαδή που μόλις τελείωσαν, θα ήθελα να μάθω για ποιαν ουσιώδη συμβολή της, σε ποιαν επιστήμη από όσες διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο του Essex επρόκειτο να τιμηθεί; Πότε έφυγε και πότε γύρισε στη φλεγόμενη Αττική; Καμία σκέψη για παραίτηση υπάρχει και έχει συζητηθεί στα υψηλά πολιτικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ; Και αν κρίνεται ότι η απαίτησή μου είναι υπερβολική, κανένας αντιπεριφερειάρχης σκοπεύει να παραιτηθεί γιατί δεν την αντικατέστησε αποτελεσματικά; Στην Πορτογαλία η υπουργός Εσωτερικών παραιτήθηκε σε μια ανάλογη περίπτωση. Εδώ φαίνεται, στη χώρα που κυβερνούν οι αναιδέστατοι, φταίει μόνο η μοίρα και η αλλαγή του κλίματος.
