Ασπιρίνη

Η «Επόμενη μέρα»: η ωραιότερη θέα μιας ποδοσφαιρικής επιτυχίας.

Κοινωνιολόγοι, πολιτικοί αναλυτές, καθηγητές Πανεπιστημίου θα ξεκινήσουν την παρέλαση για να εξηγήσουν το επιτυχημένο μοντέλο ένταξης των μεταναστών στη γαλλική κοινωνία. Χρησιμοποιώντας βαρύγδουπες ορολογίες θα αναλύσουν το πόσο θα βοηθήσει η επιτυχία στο Παγκόσμιο Κύπελλο να αισθανθούν Γάλλοι όσοι μετανάστες συνεχίζουν να νιώθουν ξένοι. Πώς θα φωτιστούν ξανά οι σκοτεινές γωνιές των περιχώρων των μεγάλων πόλεων, του Παρισιού, της Μασσαλίας, που μοιάζουν με χαλιά που κρύβουν από κάτω τους, όπως η σκόνη, το μεγάλο πρόβλημα της γαλλικής κοινωνίας.

Κι όλα αυτά για να αποφύγουν την απλή εξήγηση του φαινομένου: δοκάρι και μέσα, είσαι πρότυπο ενταγμένου μετανάστη. Δοκάρι και έξω, είσαι ο μετανάστης που προκαλεί μονίμως προβλήματα. Ο Αντίλ Ραμί με τις μαροκινές ρίζες είπε μετά τον τελικό πως η κριτική του Τύπου τον έκανε να νιώθει βρώμικος.

Οπως βρώμικος νιώθει σήμερα ο τουρκικής καταγωγής Μεσούτ Οζίλ, ο ήρωας των Γερμανών πριν από τέσσερα χρόνια στη Βραζιλία και νυν αποδιοπομπαίος τράγος των ακροδεξιών του AfD αλλά και της ομοσπονδίας.

Η νίκη λειτουργεί ως κοινωνικό καταπραϋντικό και η επίδρασή της διαρκεί όσο μιας ασπιρίνης.

Οπως λέει ο Λιλιάν Τουράμ που έχει ζήσει και τις δύο πλευρές του νομίσματος, η νίκη είναι αυτή που βοηθά τους μετανάστες να νιώσουν Γάλλοι και να δημιουργηθεί μια συνοχή στη γαλλική κοινωνία.

Στους δρόμους των γαλλικών πόλεων, οι πολίτες της χώρας γιόρτασαν τη μεγάλη επιτυχία χωρίς τα αόρατα στεγανά και τις αμφίδρομες προκαταλήψεις. Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου δεν θα λύσει τα χρόνια προβλήματα των μεταναστών. Θα βοηθήσει ωστόσο να πιάσει το μπόλιασμα εκατομμυρίων ανθρώπων στο γαλλικό γίγνεσθαι μέσα από τις προσπάθειες των 15 αφρικανικής καταγωγής γάλλων διεθνών που φορώντας την μπλε φανέλα με τον Κόκορα στη θέση της καρδιάς ανέβασαν τη Γαλλία στην κορυφή του κόσμου.