Αυτοί οι προημιτελικοί είναι τόσο διαφορετικοί από τους προηγούμενους. Τέσσερις ομάδες από τη μία πλευρά του ταμπλό που μοιάζουν να έχουν ξεστρατίσει από τους συνήθεις χαραγμένους δρόμους τους. Χρόνια και χρόνια έχουν να φτάσουν τόσο ψηλά, η κατάληξη τις περισσότερες φορές ήταν το πικρό ποτήρι ενός πρόωρου αποκλεισμού. Αλλά αυτό το ξεστράτισμα δεν το προκάλεσαν οι χαραγμένοι δρόμοι, οι συντεταγμένες, οι χάρτες ή οι σχεδιασμοί. Οχι! Οι μοίρες το έφεραν και αυτές πλάνεψαν τις πυξίδες…

Αγγλία, Σουηδία, Κροατία και Ρωσία ζητούν το καλύτερο δυνατό. Οι Αγγλοι ζουν την απόλυτη ευτυχία και ονειρεύονται την κούπα όπως το (τόσο μακρινό, σχεδόν ξεχασμένο) 1966. Οι Σουηδοί είτε το 1994 που πήγαν μέχρι τα ημιτελικά, είτε το 1958 θυμηθούν και τη συμμετοχή τους στον τελικό, μοιάζουν να κάνουν πάρτι στα γήπεδα της διοργανώτριας χώρας. Οι Κροάτες βιώνουν ένα καλοκαίρι όπως το 1998. Εκείνο το καλοκαίρι μιας σούπερ χαρισματικής γενιάς, λες και δεν χάθηκε ποτέ στα γήπεδα (τότε) της Γαλλίας. Το ταξίδι δεν πήγε χαμένο, έριξε σπόρους που φύτρωσαν και τα σημάδια αποτυπώθηκαν στη σκέψη. Το όνειρο δεν απαγορεύεται για τους Κροάτες. Ούτε βέβαια για τους Ρώσους, μια ομάδα που από το ’86 είχε να βρεθεί (ως Σοβιετική Ενωση, να το ξεκαθαρίσουμε) στον δεύτερο γύρο και πήρε φόρα τόσο μεγάλη, ώστε άνοιξε για τα καλά η όρεξη.

Η λέξη «Κύπελλο» ακροβατεί στα χείλη όλων των ποδοσφαιριστών που θα παρελάσουν σήμερα στο χορτάρι. Οι περισσότεροι έχουν συνάντηση με την ευτυχία. Ισοδυναμεί αυτό με ένα ραντεβού με μιαν άγνωστη! Γιατί περί αυτού πρόκειται. Σαφώς και πολλοί γνώρισαν δόξα με τις ομάδες τους στα ευρωπαϊκά Κύπελλα, ωστόσο είναι πολύ διαφορετικό να ανεβαίνουν στο Εβερεστ της καταξίωσης με τη φανέλα της εθνικής τους ομάδας. Δείχνουν έτοιμοι να ξεκλειδώσουν τις ψυχές τους και να σταματήσουν το ρολόι του χρόνου. Κάνουν αυτό που πάντα ζήλευαν, αυτό για το οποίο ασχολήθηκαν με το ποδόσφαιρο. Αυτό το καλοκαίρι στην αχανή Ρωσία δεν πρέπει να το μπερδεύουν με τα άλλα που πέρασαν, ασφαλώς ούτε με τα υπόλοιπα που θα έρθουν καλπάζοντας. Θα ‘ναι ξεχωριστό, με τις δικές του ιστορίες, με τα δικά του θέλω, με τις δικές του στιγμές. Αποτυπώνεται στη μνήμη όλων των πρωταγωνιστών, των άσων που αποκαμωμένοι από τα συνεχή ματς και τις επικές μάχες, ακόμη και αυτές των παρατάσεων, πασχίζουν να μείνουν όρθιοι και να γιορτάσουν ένα ανεπανάληπτο γεγονός. Γιατί η πρόκριση μιας εκ των Κροατίας, Ρωσίας, Αγγλίας, Σουηδίας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, τέτοιο θα είναι!