Στις 27 Απριλίου 2009 υπεγράφη στα Τίρανα μια υποδειγματική συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών, τότε, βλέποντας την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Λουλζίμ Μπάσα να υπογράφουν υπό τα εμφανώς ικανοποιημένα βλέμματα των πρωθυπουργών Κώστα Καραμανλή και Σαλί Μπερίσα, αισθανόμουν όχι μόνο την ιστορικότητα της στιγμής, αλλά και την ιδιαίτερη σημασία του γεγονότος.

Η υποδειγματική εκείνη συμφωνία δεν ήταν μόνο ένα μεγάλο βήμα για την εξομάλυνση και ενίσχυση των σχέσεων των δύο γειτονικών χωρών. Ηταν και ένα ιδιαίτερα θετικό προηγούμενο για την επίλυση της ελληνοτουρκικής διαφοράς για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, καθώς συνιστούσε ορθή εφαρμογή στην πράξη της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που έχουν κυρώσει η Ελλάδα και η Αλβανία, αλλά όχι η Τουρκία.

Η συμφωνία εκείνη διασφάλιζε απολύτως την αρχή της «μέσης γραμμής» καθώς και την πλήρη επήρεια νησιωτικών και ηπειρωτικών εδαφών, στην ολότητά τους, για την οριοθέτηση των εκατέρωθεν θαλάσσιων ζωνών.

Ηταν ένα μεγάλο βήμα υποστήριξης των σταθερών ελληνικών θέσεων και έναντι της Τουρκίας.

Η συμφωνία όμως του 2009 μέχρι σήμερα δεν έχει εφαρμοστεί. Και δεν εφαρμόστηκε γιατί μόλις δύο μήνες μετά την υπογραφή της η τότε αλβανική αντιπολίτευση –το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Εντι Ράμα που σήμερα κυβερνά την Αλβανία –προσέφυγε (γιατί άραγε;) εναντίον της συμφωνίας στο Συνταγματικό Δικαστήριο.

Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ότι διαπραγματεύεται μια «συμφωνία πακέτο» που περιλαμβάνει όλα τα ανοικτά διμερή θέματα με τη γειτονική χώρα.

Επιλέγοντας τη διαπραγμάτευση «πακέτο» που θα περιλαμβάνει διαφορετικής φύσης και βαρύτητας θέματα, η κυβέρνηση έχει ήδη αποφασίσει ότι θα κάνει υποχωρήσεις. Πού θα είναι αυτές;

Υπάρχουν πολλά κρίσιμα πεδία εθνικού ενδιαφέροντος, με κορυφαίο τον πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας της Αλβανίας. Ιδιαίτερη προσοχή όμως απαιτείται στη διαπραγμάτευση της νέας συμφωνίας οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών. Μια διαπραγμάτευση που γίνεται με εκείνους ακριβώς που τίναξαν στον αέρα την υποδειγματική συμφωνία του 2009. Για την ακρίβεια, σήμερα ο Νίκος Κοτζιάς διαπραγματεύεται με ομόλογό του τον Ντιτμίρ Μπουσάτι που ήταν εκείνος που υπέγραψε τη σχετική προσφυγή πριν από εννιά χρόνια.

Πέραν αυτού, σήμερα ο Εντι Ράμα φέρεται να δήλωσε πρόσφατα ότι η νέα συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες είναι πολύ καλύτερη για την Αλβανία σε σχέση με το παρελθόν.

Προσέθεσε επίσης ότι στους νέους χάρτες η διαφορά υπέρ της Αλβανίας θα είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού.

Με αυτές τις δηλώσεις του αλβανού πρωθυπουργού, δεν ενημερώθηκαν μόνο οι αλβανοί πολίτες, αλλά και εμείς στην Ελλάδα!

Εδώ, για ακόμα μία φορά, η κυβέρνηση των Πρεσπών έχει φροντίσει να αφήσει στο σκοτάδι πολίτες και πολιτικές δυνάμεις, εφαρμόζοντας τη γνώριμη πλέον τακτική συσκότισης που ακολουθήθηκε και στον χειρισμό του σκοπιανού ζητήματος.

Η χώρα μας έχει κάθε λόγο να θέλει την εξομάλυνση των σχέσεων με την Αλβανία και κινητικότητα στην ενταξιακή της πορεία. Θέλουμε μια ευημερούσα δημοκρατική Αλβανία όπου όλοι οι πολίτες, ανεξαρτήτως θρησκεύματος και εθνικής καταγωγής, θα χαίρουν ισονομίας και ισοπολιτείας. Το ίδιο ισχύει και για τα Σκόπια. Ωστόσο, δεν μπορεί η Ελλάδα να συνεχίσει να επιδιώκει την εξομάλυνση των σχέσεων με τους γείτονές της με υποχωρήσεις εις βάρος της.

Η τακτική αυτή υπονομεύει τις εθνικές θέσεις και δημιουργεί την εικόνα μιας αδύναμης Ελλάδας, εξουθενωμένης από την οικονομική κρίση, που επιζητά να κλείσει βιαστικά και με οποιουσδήποτε όρους τα κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής.

Ολα τα παραπάνω μας κάνουν να ανησυχούμε. Η Νέα Δημοκρατία θεσμικά και υπεύθυνα έχει ζητήσει πλήρη ενημέρωση της Βουλής πριν από την υπογραφή οποιασδήποτε συμφωνίας με την Αλβανία, καθώς διακυβεύονται μεγάλα εθνικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση όμως αρνείται κρυπτόμενη. Τι κρύβουν; Εγκατέλειψαν τη συμφωνία – υπόδειγμα του 2009;

Ο Γιώργος Κουμουτσάκος είναι βουλευτής Β’ Αθήνας και τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ