Από πολιτικής σκοπιάς η καθαρή έξοδος είναι απαραίτητη στο Μαξίμου, είναι το προεκλογικό του αφήγημα. Οι δανειστές ωστόσο, γράφει η γερμανική «Süddeutsche Zeitung», εξετάζουν την πιθανότητα να παραταθεί το τρίτο Μνημόνιο. Το σκέφτονται, επειδή –τι πρωτότυπο! –όλα δείχνουν πως η ελληνική κυβέρνηση δεν θα έχει ολοκληρώσει τις μεταρρυθμιστικές της υποχρεώσεις. Το κυβερνητικό σχόλιο στις γερμανικές πληροφορίες επιφορτίστηκε να το αρθρώσει ο Γιάννης Δραγασάκης. Δεν υπάρχει, είπε, θέμα παράτασης, «υπάρχουν δυνάμεις εντός της χώρας που επένδυσαν στην καταστροφή της κυβέρνησης». Τι κι αν την ίδια μέρα εμφανίζεται ο καλύτερος ευρωπαίος φίλος του ΣΥΡΙΖΑ, Πιερ Μοσκοβισί, να υποστηρίζει κάτι παρόμοιο; Τυπικά εκείνος δεν μίλησε για νέο Μνημόνιο ή παράταση του υπάρχοντος, αλλά για αυστηρότερη, από την ήδη προβλεπόμενη, εποπτεία. Ουσιαστικά, πάντως, είπε το ίδιο: η ελληνική κυβέρνηση δεν τηρεί γενικώς τα συμφωνηθέντα. Οπότε, εφόσον διάγει ακόμη περίοδο πολιτικής ανηλικότητας, χρειάζεται ενηλίκους να την επιτηρούν. Και οι άνθρωποι με γνώση των οικονομικών πόσο πιθανό θεωρούν, άραγε, το ενδεχόμενο παράτασης του Μνημονίου;

Παρακολούθηση

}Η αλήθεια είναι ότι κανείς ακόμη δεν ξέρει επακριβώς τις βουλές των εταίρων. Ωστόσο, «δύο πράγματα είναι αδιαμφισβήτητα», λέει πηγή που είναι σε θέση να γνωρίζει καλά πώς εκείνοι βλέπουν την Ελλάδα, «η κυβέρνηση ζορίζεται με τα 88 προαπαιτούμενα και η διευθέτηση του χρέους δεν θα είναι εύκολη εξαιτίας της διάστασης απόψεων ΔΝΤ και Ευρώπης». Υπάρχει, άρα, καθυστέρηση σε όλα τα μέτωπα. Στην ανάγνωση του «η κυβέρνηση έχει αυτοπαγιδευθεί στην καθαρή έξοδο γιατί κανείς δεν θα δανείζει μια χώρα πέντε μονάδες κάτω από το investment grade». Και σαν να μην έφτανε αυτό, «το πλάνο που έστειλε ο Ευκλείδης στους ξένους προκάλεσε μεγάλη ανατριχίλα. Και η χθεσινή συνέντευξη Δραγασάκη, με την ατάκα περί αύξησης κατώτατου μισθού, τους φρίκαρε». Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι μάλλον ενδεικτική της κατάστασης. Διόλου αμελητέα παρασκηνιακή λεπτομέρεια; Οσα είπε ο Δραγασάκης τα ήξεραν οι Ευρωπαίοι πριν καν τα μάθουν έλληνες θεσμικοί παράγοντες. Με άλλα λόγια, μας παρακολουθούν τόσο στενά, όσο μας παρακολουθούσαν στο αποκορύφωμα της ελληνικής κρίσης.