Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ωσάν ενσάρκωση του παλιού του ΠΑΣΟΚ, του ορθόδοξου, είπε –λέει –στον Αλέξη Τσίπρα να συνδέσει το όνομά του με ένα μεγάλο έργο όπως έκανε κι ο Ανδρέας. Το περιστατικό διηγήθηκε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στο κοινό του περιφερειακού αναπτυξιακού συνεδρίου στο Λαύριο. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα έπρεπε να προκαλεί εντύπωση. Ούτε ότι ο Κουρουμπλής μιλά σαν κονεσέρ της ανδρεοπαπανδρεϊκής στρατηγικής. Ούτε πως ο Τσίπρας κολακεύεται με αυτού του είδους τις παρομοιώσεις. Εδώ το μακρινό 2012 έχει βρεθεί στην Κοκκινιά για να γιορτάσει την επέτειο ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας στους συγκεντρωμένους πως «η 3η του Σεπτέμβρη δεν έχει κληρονόμο, ανήκει στο λαό». Κι αν κάποιος δεν θέλει να πάει τόσο πίσω, ακόμη και σήμερα μιμείται το ανδρεϊκό ηχόχρωμα και χρησιμοποιεί μόνο πασοκική γραμματική. Η αλήθεια είναι ότι η εν λόγω τακτική έχει αποδώσει εκλογικούς καρπούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε στο Μαξίμου χάρη και στη βουτιά που έκανε στη δεξαμενή των ψηφοφόρων του άλλοτε κραταιού Κινήματος. Μπορεί, άραγε, να ξαναπιάσει το κόλπο;

Ταβάνι

Μπορεί, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ ύστερα από τρία χρόνια στην εξουσία να απευθυνθεί και πάλι στους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς; Και, κυρίως, έχει πιθανότητες να τους πείσει; Το σίγουρο είναι πως το επιθυμεί. Οχι μόνο γιατί ο αρχηγός του ξαναθυμήθηκε τον Ανδρέα, αλλά κι επειδή τα ανοίγματα των στελεχών του προς το Κίνημα Αλλαγής έχουν ξαναρχίσει. Στο Κίνημα Αλλαγής, παρεμπιπτόντως, φαίνεται να έχουν πειστεί πως τα κοινά τους έχουν πια διαχωριστεί. Πιστεύουν πως «όσους ήταν να τους πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, τους πήρε». Για γνωστό αναλυτή, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η Κεντροαριστερά είναι «κρίσιμης, αν όχι ζωτικής, σημασίας για το εκλογικό μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ». Εξού και «επιδιώκει να συνεχίσει να είναι η κυρίαρχη δύναμή της». Ωστόσο, κατά την εκτίμησή του – και σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι δημοσκόποι – «δύσκολα θα κατορθώσει να συσπειρώσει πάνω από το 60% με 65% του ποσοστού του στις προηγούμενες εκλογές». Το ταβάνι του, άρα, είναι τα 2/3 της εκλογικής επίδοσης του 2015.