Από το κακό στο χειρότερο εξελίσσεται η υπόθεση της Προανακριτικής Επιτροπής για την κυβέρνηση, και κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται με πανηγυρικό τρόπο ότι οι παραπομπές των πολιτικών (οι περισσότερες τουλάχιστον, αν όχι όλες) έγιναν με έναν στόχο: μέσω του σκανδάλου της Novartis να εκτελεστούν κάτι συμβολαιάκια με πολιτικούς αντιπάλους.

Διότι αυτό που συνέβη προχθές κατά την εξέταση στην Επιτροπή του προέδρου Βαγγέλη (Βενιζέλου) με τον βουλευτή Κ. Δουζίνα δεν ήταν το μοναδικό στοιχείο που αποκάλυψε ότι πάνω στους κουκουλοφόρους μάρτυρες έχει στηθεί μια ολόκληρη σκευωρία.

Υπενθυμίζω εν τάχει το περιστατικό: ο περί ου ο λόγος Δουζίνας, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, παραδέχθηκε ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία στη δικογραφία για τον Βενιζέλο.

Γάτα, και σε εγρήγορση, ο πρόεδρος Βαγγέλης τού είπε: «Και πώς εξηγείτε τότε το γεγονός ότι εγώ έλαβα πολύ περισσότερες ψήφους από άλλους οι οποίοι, και λόγω καθηκόντων, εμπλέκονταν πιο στενά στην υπόθεση. Εμένα με ψηφίσατε 185 και τον κ. Σαλμά 159;».

Και τι σχόλιο έκανε κατόπιν αυτού ο άνθρωπος Δουζίνας: «Αυτό έχει σχέση με την πολιτική σας».

«Αυτό λέω κι εγώ, αυτό έχει σχέση με την πολιτική μου δεν έχει σχέση με το δίκαιο και τη δικαιοσύνη. Εχει σχέση με την πολιτική μου θέση. Ευχαριστώ πάρα πολύ για το θάρρος της παραδοχής σας», σχολίασε ο Βενιζέλος, μην αφήνοντας να πέσει κάτω τίποτε.

Για το φιλοθέαμον κοινό

Πάνω εκεί ήταν που «τρελάθηκε» ο πρόεδρος της Επιτροπής, ο «μπαρουτοκαπνισμένος» μπαρμπα-Θοδωρής Δρίτσας και την έπεσε στον Δουζίνα γι’ αυτό που είπε, τονίζοντάς του ότι δεν δόθηκε γραμμή σε κανέναν τι θα ψηφίσει κατά την ψηφοφορία στη Βουλή, και πως ο καθένας βουλευτής ψήφισε σύμφωνα με το τι πίστευε.

Θέση με την οποία προφανώς διαφωνεί η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου, η οποία, άθελά της ασφαλώς, μέσες άκρες απέδωσε την άσκηση δίωξης στον Βενιζέλο στην ανάγκη να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα –τουτέστιν, είσαι ο Βενιζέλος ρε φίλε, δεν μπορέσαμε να σε πιάσουμε πουθενά χρόνια τώρα, βρέθηκε η Novartis, σε χώσαμε και σένα μέσα διότι το (αδηφάγο) κοινό μας ήθελε σώνει και καλά να σε σύρουμε και σένα στα δικαστήρια. Μην τρελαίνεσαι…

Τόσο απλά, τόσο παστρικά…

Συμπέρασμα: δεν έχουμε δει τίποτε ακόμη…

Ανέλαβε εργολαβία

Στην ίδια Επιτροπή, την Προανακριτική, το πρώτο βιολί της ορχήστρας είναι, υπενθυμίζω, ο πρώην υπουργός Παρασκευόπουλος, υπουργός Δικαιοσύνης στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ο πατέρας του περίφημου νόμου που άδειασε στους δρόμους της Αθήνας μερικές εκατοντάδες καταδικασμένους για εγκληματικές πράξεις, με τα γνωστά έκτοτε αποτελέσματα.

Ο κύριος Παρασκευόπουλος, λοιπόν, που είναι ο εισηγητής για τη Novartis, έχει διακριθεί έως τώρα διότι υπερασπίζεται μέχρι θανάτου την έωλη (έωλη πρόεδρε Αλέξη, όχι αίολη!) σκευωρία κατά των πολιτικών του αντιπάλων. Και όπως μου έλεγαν χθες, δυο μέλη της Επιτροπής, σε διαφορετικούς χρόνους δε, ο άνθρωπος μοιάζει να το έχει αναλάβει εργολαβικά το έργο, με ένα πάθος πρωτόγνωρο, που δεν μπορεί εύκολα να εξηγήσει κανείς. Είναι πάθος προσωπικά κατά του Βενιζέλου; Κατά άλλων; Αγνωστο.

Νομίζω όμως ότι κάποιος πρέπει να του υποδείξει ότι ματαιοπονεί. Ο Τσίπρας, δύσκολα θα τον βάλει πάλι σε κυβέρνηση…

Ούτε τα προσχήματα

Η άλλη μεγάλη …νίκη της κυβέρνησης στο πεδίο της «κάθαρσης» αφορά στην πρόθεση της συζύγου του Γιάννη Στουρνάρα Λίνας Νικολοπούλου να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή για την υγεία. Η γυναίκα αυτή, που εδώ και μία διετία κατασυκοφαντείται βάναυσα από μερικούς ιεροφάντες της κάθαρσης, όπως ο Πολάκης και ορισμένα παρακρατικά μέσα ενημέρωσης συνδεδεμένα απευθείας με τα υπόγεια του Μαξίμου, ζήτησε το αυτονόητο –να καταθέσει στην Επιτροπή αυτή, στην οποία έχει κληθεί και έχει καταθέσει κάθε πικραμένος, εμπλεκόμενος και μη. Αλλά της το απαγόρευσαν οι συριζαίοι διότι, λέει, «δεν είναι πολιτικό πρόσωπο»!!

Και έχουμε το απόλυτο όνειδος για όλους αυτούς: η γυναίκα να διασύρεται και να διαπομπεύεται σε κάθε ευκαιρία διότι είναι σύζυγος του Στουρνάρα, και οι άλλοι να της απαγορεύουν να πει την άποψή της για όσα την κατηγορούν επειδή δεν είναι πολιτικό πρόσωπο.

Ωρες ώρες σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι για τους συγκεκριμένους ανθρώπους να τηρήσουν έστω και τα προσχήματα (που δεν κράτησαν στην περίπτωση Βενιζέλου, όπως προαναφέρω).

Η ξεχασμένη υπόθεση

Την αγωνία του υπουργού των πέντε θαλασσών Κουρουμπλή θέλω να μεταφέρω εδώ, την αγωνία για τη διαβίωση του πληρώματος του τσιγαράδικου που είναι «παρκαρισμένο» μήνες τώρα στο λιμάνι της Παλαιοχώρας Σφακίων.

Με αφορμή τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, επικοινώνησα με τον σύντροφο υπουργό για να ενημερωθώ επί της πορείας του ανακριτικού έργου για το συγκεκριμένο τσιγαράδικο και για το άλλο που είναι δεμένο στο Ηράκλειο, και για τα οποία δεν μάθαμε ποτέ ποιος τα φόρτωσε, τι μάρκα ήταν τα τσιγάρα αυτά, πού πήγαιναν, πώς βρέθηκαν στην Κρήτη, και άλλα τέτοια ενδιαφέροντα.

Μου είπε ότι και εκείνος δεν ξέρει, γνωρίζει όμως ότι το πλήρωμα του τσιγαράδικου της Παλαιοχώρας φυτοζωεί, τουτέστιν έχει πέσει πολλή πείνα και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει με αυτούς τους ανθρώπους.

Αποτόλμησα να ρωτήσω «τι γίνεται με την ανάκριση;» και τότε ήταν που κατάλαβα ότι μερικές φορές υπερεκτιμούμε τις δυνατότητες των υπουργών. «Ούτε ξέρω πού βρίσκεται η υπόθεση. Νομίζω ότι είχε οριστεί μια ανακρίτρια και θα έστελνε το πόρισμά της σε ένα συμβούλιο, αλλά δεν ξέρω τι έχει γίνει να σου πω», μου απάντησε ο δύστηνος Κουρουμπλής.

Με παρότρυνε να κάνω έρευνα επ’ αυτού, οφείλω να ομολογήσω. Αλλά, εμένα πρέπει να πω αυτό καθόλου δεν με ενθουσίασε. Μένω στο ότι ένα χρόνο τώρα η Δικαιοσύνη αδυνατεί να διαπιστώσει τι μάρκα ήταν τα τσιγάρα, ποιος τα πλήρωσε, πού τα πήγαινε, και προετοιμάζομαι μέσα μου για την τύχη άλλων υποθέσεων, «σκαστών» επίσης. Οπως τυχαία θα αναφέρω, ως παράδειγμα, την περίπτωση κουμπουροφόρου μεγιστάνα ποδοσφαιρικού παράγοντα ο οποίος εισβάλλει σε ένα γήπεδο και διακόπτεται ο αγώνας.

Διότι άντε να εντοπίσει η Δικαιοσύνη ποιος ήταν αυτός, πού μένει, τι μάρκα όπλο είχε, αν το κατείχε νόμιμα και άλλα τέτοια. Μπάφιασα ήδη και που τα σκέφθηκα όλα αυτά…

Silver alert για υπουργό

Εγώ με τον μπαρμπα-Φώτη (Κουβέλη) υπουργό δεν μιλάω, πια, με δική του πρωτοβουλία, αλλά εντάξει, συμβαίνουν αυτά –δεν θα σκάσουμε κιόλας. Μιλάνε όμως άλλοι συνάδελφοί μου. Και του πήραν δήλωση σύμφωνα με την οποία καρφώνει άγρια τον προϊστάμενό του υπουργό Καμμένο. Είπε συγκεκριμένα: «Νομίζω ότι ο υπερτροφικός λόγος ο οποίος διατυπώνεται από διάφορες πλευρές, περί ομηρείας, αιχμαλωσίας ή όλα τα άλλα δεν υπηρετεί εκείνο το οποίο διεκδικούμε». Θυμίζω απλώς ότι περί «ομηρείας» των δυο στρατιωτικών ομιλεί συνεχώς ο υπουργός Καμμένος –μα πού έχει χαθεί αυτή η ψυχή από τον δημόσιο στίβο (τελευταία φορά είχε εντοπισθεί στη Ντόχα του Κατάρ σε έκθεση εξοπλισμών);

Γιατί δεν απαντά με την καλλιέπεια που τον διακρίνει και το υψηλού επιπέδου ύφος του λόγου του στον υπουργό Κουβέλη; Στο κάτω κάτω, και με βάση το πρωτόκολλο, υφιστάμενός του είναι…