Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, χθες, έβλεπα πολίτες να αποχωρούν από τη συγκέντρωση του Συντάγματος. Γυναίκες και άντρες. Αρκετές και αρκετοί κρατούσαν ελληνικές σημαίες. Στην πλειονότητά τους, αυτοί που περνούσαν για ώρα δεν ήσαν χρυσαυγίτες, ούτε φαίνονταν οργανωμένοι. Θα υπήρχαν και οι οργανωμένες δυνάμεις, αλλά μεγάλο μέρος αυτών που συγκεντρώθηκαν πήγαν αυθορμήτως.

Οι άνθρωποι αυτοί φαίνονταν ικανοποιημένοι από τους εαυτούς τους. Σαν να είχαν κάνει μια διαμαρτυρία που ήλπιζαν να πιάσει κόπο. Ηταν σαφώς μια αντικυβερνητική διαμαρτυρία. Περιείχε πολύ κιτς, πολύ ανορθολογισμό, πολλή εθνικοφροσύνη. Περιείχε ανεδαφικούς συμβολισμούς στο όνομα της ταυτότητας και μια αγανάκτηση όχι για την ουσία, αλλά για τα σύμβολα. Περιείχε, δηλαδή, ό,τι και οι συγκεντρώσεις του 2011, τότε που οι παπάδες ήταν αντιμνημονιακοί, οι αντισυστημικοί της Ακροδεξιάς αντιευρωπαίοι και το κιτς είχε στόχο τους εταίρους, το ευρώ, τη Μέρκελ και τους προδότες γερμανοτσολιάδες.

Αλλά, χθες, η συγκέντρωση, παρά τον απέραντο ανορθολογισμό της και τις διάφορες ομάδες που είχαν σπεύσει να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, δεν παρεκτράπηκε, δεν έδωσε τη δυνατότητα στις οργανωμένες δυνάμεις της ριζοσπαστικής εξτρεμιστικής Ακροδεξιάς να βγουν μπροστά, όπως π.χ. είχε γίνει την 28η Οκτωβρίου 2011. Το ίδιο συνέβη και με τις οργανωμένες δυνάμεις της ριζοσπαστικής εξτρεμιστικής Αριστεράς, που είχαν απειλήσει με επεισόδια –δεν τους πέρασε. Ετσι, η συγκέντρωση μετατράπηκε σε μεγάλη, αυθόρμητη ειρηνική διαμαρτυρία κατά της κυβέρνησης. Κορυφαίοι αυτής της διαμαρτυρίας, δύο αντιμνημονιακές φωνές, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Γιώργος Κασιμάτης –που το 2011 πορεύονταν μαζί με τον Γιώργο Κατρούγκαλο, τον Γιάνη Βαρουφάκη, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον Τσίπρα και τον Καμμένο. Η εκδίκηση της Ιστορίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να υποβαθμίσει τη συγκέντρωση, διεκδικώντας για λογαριασμό του την πατριωτική ευθύνη και τη σύνεση, κόντρα στον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία. Θλιβερή προσπάθεια. Αφενός επειδή είναι η κυβέρνηση που χρησιμοποίησε τη μισαλλοδοξία για να κερδίσει την εξουσία. Αφετέρου, επειδή συγκυβερνά με εθνικιστές οι οποίοι βρέθηκαν στο συλλαλητήριο –εκτός του Πάνου Καμμένου, ο οποίος ήταν εντός, εκτός και επί τα αυτά, προστατεύοντας την καρέκλα που για την ώρα τον προστατεύει από τις κατηγορίες και την έρευνα για όσα έχει διαπράξει.

Αλλά και για ακόμα έναν λόγο. Επειδή, για πρώτη φορά, συγκεντρώνονται στις πλατείες δυνάμεις από εκείνες που την οδήγησαν στα κυβερνητικά έδρανα. Δυνάμεις των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ χειραγώγησε την οργή –και τώρα τρέμει το ξέσπασμά της.