Στη λειτουργία της Υπαπαντής, στις παρυφές της παλιάς πόλης της Καλαμάτας, άπαντες συζητούσαν για το συλλαλητήριο του Συντάγματος. Η συζήτηση συνεχίστηκε και στο γεύμα του τοπικού δήμου στην πλειάδα των επισήμων. Αλλά ήταν μάλλον εύκολο να αποκρυπτογραφήσει κανείς τον λόγο –που ξεπερνούσε την όποια αλληλεγγύη της μεσσηνιακής πρωτεύουσας στη γενικότερη κινητοποίηση για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Ανάμεσα στους εκπροσώπους της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, αλλά και στο πλήθος των εκπροσώπων από φορείς και σωματεία εθνικής εμβέλειας –από Προκόπη Παυλόπουλο και Κυριάκο Μητσοτάκη έως Αντώνη Σαμαρά και Γιώργο Πατούλη -, «έτρεχε» ως ψίθυρος που ξεκούφαινε ότι η Κυριακή μπορεί να οδηγήσει σε ραγδαίες εξελίξεις. Στη «μεγάλη ημέρα» που βλέπει ο Σαμαράς μπορεί να συμπυκνώνεται και το μήνυμα για όσα αναμένονται αύριο από την καρδιά της Αθήνας.

Η σύναξη των προεστών στην Καλαμάτα ακολουθεί διαχρονικά το δικό της πρωτόκολλο. Οσοι βρέθηκαν εκεί, υπηρετούσαν έναν θεσμικό ρόλο που σχεδόν επέβαλε την παρουσία τους. Η συμμετοχή στο αυριανό συλλαλητήριο είναι μια διαφορετική ιστορία. Δεν συνδέεται απαραιτήτως με κάποια υποχρέωση –τα κίνητρα πίσω από τη δυναμική παρουσία στο Σύνταγμα αρκετών που βρέθηκαν χθες στη Μεσσηνία είναι διαφορετικά. Το συλλαλητήριο μπορεί να στήσει, ακόμη και να αναστήσει, καριέρες –εάν εξελιχθεί σε κύμα που κάποιοι μπορούν να το καβαλήσουν την κατάλληλη στιγμή. Η εξέδρα που στήνεται στην Ερμού, οι μεγαφωνικές εγκαταστάσεις που απλώνονται σε απόσταση χιλιομέτρων δεν αποτελούν στοιχεία προετοιμασίας για μια εκδήλωση διαμαρτυρίας με μαζικότητα, αλλά για ένα πολιτικό γεγονός με καταλυτικές συνέπειες. Πίσω από δηλώσεις και κινήσεις τα τελευταία 24ωρα, γίνεται φανερό ότι αυτό το αντιλαμβάνονται πλέον σε όλο το πολιτικό φάσμα –στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Οπως το αντιλαμβάνονται και στην Ιεραρχία, που προσπαθεί πλέον να ισορροπήσει ανάμεσα στις αντικρουόμενες αποφάσεις που ελήφθησαν για τις συγκεντρώσεις της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ο οποίος θα παραμείνει αύριο στην Καλαμάτα, το γνωρίζει καλά, έστω κι αν ποντάρει στην άλλη πλευρά του νομίσματος, «αφορίζοντας» σχεδόν το συλλαλητήριο –στο οποίο προφανώς επενδύει ο Μεσογαίας Νικόλαος.

Μετά τις εικόνες από τη Θεσσαλονίκη ωστόσο, που μάλλον αιφνιδίασαν και έπιασαν απροετοίμαστους τους περισσότερους, ακόμη περισσότερο αντιλαμβάνονται στην πολιτική κονίστρα την ευκαιρία που προσφέρει η πλατεία. Τα πούλμαν θα μεταφέρουν αύριο στο Σύνταγμα τον καταπιεσμένο πατριωτισμό πιστών και ψηφοφόρων. Πέντε λεπτά μπροστά σε ένα ογκώδες ακροατήριο μπορεί να βγάλουν τους αρχιεπισκόπους του μέλλοντός μας, αλλά και βουλευτές και δημάρχους. Ο Γιώργος Πατούλης θα πάρει στο χέρι το μικρόφωνο, θα κοιτάξει κατάματα τον Μίκη Θεοδωράκη που θα κάθεται στην πρώτη σειρά, εάν ο καιρός το επιτρέψει, και θα αρχίσει να διαβάζει τον δικό του χαιρετισμό με τη βεβαιότητα ότι οι μετοχές του εκτοξεύονται στα ύψη. Αίφνης, το Σκοπιανό είναι το όχημα για μακρινές διαδρομές. Και εάν υπάρχει κάτι για να μετανιώσει, είναι μόνον η απουσία του από τη συγκέντρωση στον Λευκό Πύργο.

Ο Πατούλης φροντίζει από τότε να μην κάνει κανένα λάθος. Εβαλε την ΚΕΔΕ να εκδώσει πρώτη από όλους τους θεσμικούς φορείς ψήφισμα κατά μιας σύνθετης ονομασίας για τους γείτονες με τον όρο «Μακεδονία», εξασφάλισε μια πρόσκληση για το βήμα του αυριανού συλλαλητηρίου, κινητοποιεί κόσμο για να γεμίσει ασφυκτικά το Σύνταγμα και να απλωθεί η συγκέντρωση ώς την Πλατεία Κοτζιά. Αν ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση αναζητήσουν νέο σχέδιο επιβίωσης το βράδυ της Κυριακής, ο Πατούλης είναι σχεδόν βέβαιος ότι την ίδια ώρα μπορεί να σφραγίζει το διαβατήριο για τον Δήμο Αθηναίων.