Από τα πολλά γεγονότα της εβδομάδας που πέρασε κι αυτής που αρχίζει, κάποια έχουν ουρά στο αύριο.

Εφυγε ο Σόιμπλε, αφήνοντας την ευρωπαϊκή εμπλοκή του λόγω Eurogroup, κραδαίνοντας τη δόξα ενός ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και μιας ισχυρής γερμανικής οικονομίας. Δεν έκρυψε όμως και την ανακούφιση της απαλλαγής του από το ελληνικό άγος. Ο πανέξυπνος πολιτικός διαβλέπει το σκληρό μέλλον της ελληνικής υπόθεσης, προτιμά όμως να το αποσιωπά και να το επενδύει με παραινέσεις κι όχι με χρήμα! Σε κάθε περίπτωση εναποθέτει τις ευθύνες στους διαδόχους του και κυρίως στους Ελληνες.

Στα καθ’ ημάς, η ύπαρξη Σόιμπλε βόλευε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περισσότερο από όσο φαντάζεστε. Ηταν ο κακός στον οποίο αποδίδονταν όλα τα δεινά της επιβολής κι εφαρμογής των μέτρων και η στάση αυτή περνούσε στο ευρύ κοινό. Τι θα απογίνουμε τώρα χωρίς βαρβάρους; Θα βρούμε άλλους, θα μου πείτε, γιατί χωρίς αυτούς δεν ζούμε, είναι το εθνικό μας άλλοθι.

Η ελληνική κυβέρνηση εισερχόμενη στον τελευταίο χρόνο της θητείας της και ενόψει εκλογών δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει τον μονόδρομο της αισιοδοξίας, του success story που άλλοτε κατηγορούσε. Αυτή τη φόρα έχει συνήγορο τον πρώην «εχθρό», τον ευρωπαϊκό παράγοντα, ο οποίος για δικούς του λόγους θέλει να τελειώνει με τα Μνημόνια και την Ελλάδα. Ας βγει λοιπόν στις αγορές ώστε να διευρυνθούν οι δανειστές κι ας πληρώνει υψηλότερα επιτόκια, ούτως ή άλλως υπό επιτήρηση θα βρίσκεται και υπό στενό οικονομικό περιορισμό. Η κατάσταση, το ξέρουν, εξελίσσεται σε μόνιμη. Εμείς επίσης ξέρουμε, όταν αποφασιστούν οι διαφορετικές ταχύτητες στην ΕΕ, σε ποια ταχύτητα θα βρεθούμε.

Τους Ευρωπαίους απασχολούν πολλά θέματα σε μια στιγμή κρίσιμη για το μέλλον της Ευρώπης. Σε αυτά προστέθηκε και η Καταλωνία. Το θέμα είναι περίπλοκο και με πολλαπλές συνέπειες, η πληγή έχει ανοίξει κι όπου και να καταλήξει το «καταλανικό ζήτημα», η ουλή θα παραμείνει. Ουλή που δεν είναι μόνο ισπανική, όπως κακώς νομίζεται, αλλά πρωτίστως ευρωπαϊκή.

Στην Καταλωνία συντελείται μια «επανάσταση» των αστών, τα αίτια και οι στοχεύσεις είναι κυρίως οικονομικές. Ηδη ο καθρέφτης των χρηματιστηρίων το αναδεικνύει. Η Ευρώπη της κρίσης δεν αντέχει νέα χτυπήματα και μάλιστα στο τέταρτο σε οικονομική ισχύ μέλος της. Οι επιπτώσεις θα είναι άμεσες σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο, πόσω μάλλον στην οικονομικώς αδύνατη Ελλάδα.

Οποιος φυλάει τα ρούχα του, ιδίως σε ταραγμένες εποχές, έχει τα μισά κι εμείς χρόνια τώρα κυκλοφορούμε γυμνοί!

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός