Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε από την αρχή κακή σχέση με τον χρόνο κι ενώ στάθηκε τυχερός, γιατί στη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας δεν παρεμβάλλεται καμιά εκλογική αναμέτρηση, αντί να «τρέξει» τα πράγματα, με μια σωστή διαχείριση, κωλυσιεργούσε προβλέποντας χειρότερες μέρες για τους άλλους! Στην πολιτική όμως ο χρόνος –Timing –αποτελεί τον πιο σπουδαίο παράγοντα κυβερνησιμότητας μιας χώρας.

Οταν οι αποφάσεις δεν παίρνονται και οι κινήσεις δεν γίνονται στην ώρα τους, τότε το οικονομικό και πολιτικό κόστος επιβαρύνεται δυσανάλογα πολύ, (ακόμα κι αν η κυβέρνηση μαζεύει όλα τα αποθεματικά των Ταμείων ή δεν πληρώνει τις εσωτερικές υποχρεώσεις της!). Αυτό συνέβη και τώρα.

Αντί η αξιολόγηση να κλείσει ένα χρόνο πριν, να πάρουμε τη δόση και να μπούμε στην ποσοτική χαλάρωση, σύρθηκε στο σήμερα σε σαφώς δυσμενέστερες συνθήκες. Αφού η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφισε νέα δυσβάστακτα μέτρα, προσπαθεί τώρα, την τελευταία στιγμή, να ανατρέψει τα δεδομένα που εν τω μεταξύ έχουν εδραιωθεί. Πέραν του ότι έχουμε υπόλοιπα προαπαιτούμενα προς ψήφιση, συμπέσαμε και με τις γερμανικές εκλογές, πράγμα που έπρεπε να έχουμε αποφύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι!

Τώρα περιμένει η κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει τα «συμφραζόμενα» της αναμενόμενης απόφασης του Eurogroup της 15ης Ιουνίου, ως φύλλο συκής, για να δικαιολογήσει το αποτέλεσμα, όποιο και να ‘ναι. Εν τω μεταξύ ξαναβρήκε το έωλο επιχείρημα «το Eurogroup δεν στοιχειοθετεί θεσμικό όργανο»! Δηλαδή αναμένει τη Σύνοδο Κορυφής να αποκηρύξει τις αποφάσεις του Eurogroup!

Απορεί κανείς με τι ελαφρότητα αντιμετωπίζονται οι τύχες της χώρας. Συνέβη και το καλοκαίρι του ’15, αλλά δεν μάθαμε τίποτα!

Η σύνδεση της αξιολόγησης με το χρέος, ειδικά αυτή τη στιγμή, ήταν περιττή και επιζήμια. Αφήστε που στη νέα εξέλιξη που διαμορφώνεται, με τις κινήσεις απομονωτισμού του κ. Τραμπ, δεν ξέρουμε πόσο θα επηρεαστεί το ΔΝΤ!

Οσες πρωτοβουλίες προεκλογικές και να έχουν στο μυαλό τους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αυτό που δεν υπολογίζουν είναι το πολιτικό κόστος που προκύπτει, όχι μόνο από τα νέα μέτρα, αλλά από τις οικονομικές και ψυχολογικές επιπτώσεις που προκαλεί η έλλειψη εμπιστοσύνης και η διαχεόμενη ανασφάλεια, που παραλύει τα πάντα.

Παραλλάσσοντας τον Ηράκλειτο θα λέγαμε ότι ο χρόνος είναι πατήρ πάντων! Η σωστή διαχείριση του χρόνου (από τον οποίο εξαρτώνται όλοι κι όλα) μπορεί να συντελέσει ακόμα και στην αποφυγή πολέμου (!) κι ασφαλώς στην περίπτωσή μας θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του υψηλού κόστους που, γοερώς, καταβάλλουμε.

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός