Στο μακρινό Ουέλινγκτον ζουν κάπου 5.000 Ελληνες –και 6.000 συνολικά ζουν στη Νέα Ζηλανδία. Εκεί λοιπόν υπάρχει ελληνικό σχολείο, με ιστορία εβδομήντα χρόνων, που προσπαθεί να κρατήσει τη φλόγα της ελληνικής γλώσσας ζωντανή σε παιδιά τρίτης γενιάς. Και το κάνει ποικιλοτρόπως. Λ.χ. με επισκέψεις ελλήνων συγγραφέων. Και το ένα φέρνει τ’ άλλο. Με αφορμή την επίσκεψη εκεί και τα διήμερα εικαστικά εργαστήρια της εικονογράφου και συγγραφέως παιδικών λογοτεχνικών βιβλίων Βάσως Ψαράκη, συγκεντρώθηκαν βιβλία. Την προσπάθεια συγκέντρωσης των βιβλίων έκαναν, πλην της Βάσως Ψαράκη, η Αλκη Ζέη και η Μαίρη Κρητικού, για χρόνια υπεύθυνη των παιδικών εκδόσεων και των εκδηλώσεων της ΕΨΥΠΕ. Το αποτέλεσμα είναι η συγκρότηση βιβλιοθήκης, με τη συνδρομή και εκδοτών, που ονομάστηκε Βιβλιοθήκη «Αλκη Ζέη – Βάσω Ψαράκη». Και που περιμένει τον εμπλουτισμό της.

Ολα αυτά ξεκίνησαν λόγω της παρουσίας της Βάσως Ψαράκη και της Μαίρης Κρητικού στο 35ο Διεθνές Συνέδριο της IBBY (International Board on Books for Young People) στο Οκλαντ της Νέας Ζηλανδίας. Εγινε η επαφή πριν από το ταξίδι και συγκεντρώθηκαν 126 βιβλία, τα οποία εστάλησαν με τη συνδρομή των ΕΛΤΑ. Η Αλκη Ζέη δεν μπορούσε να πάει, όχι τόσο γιατί το ταξίδι είναι πολύ μακρινό πια για εκείνη, όσο γιατί είχε περίπου το ίδιο διάστημα ένα άλλο ταξίδι να κάνει, με την ελληνική αποστολή στη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου της Μόσχας, όπου η Ελλάδα ήταν τιμώμενη χώρα. Μίλησε πάντως με τα παιδιά μέσω Skype και αυτά το εκτίμησαν δεόντως. Θα διαβάσουν βιβλία της και θα ξαναμιλήσουν.

Η δασκάλα του σχολείου Ειρήνη Αντωνογιαννάκη, ευτυχής για την επίσκεψη από τη μακρινή Ελλάδα, είπε πως έπειτα από διάφορες δυσκολίες που πέρασε το σχολείο, εδώ και δυο-τρία χρόνια, άρχισε να ανακάμπτει. Και όπως φάνηκε και από τα εργαστήρια της Βάσως Ψαράκη, που παρακολούθησαν εκτός από τους μαθητές και οι γονείς και παππούδες τους, μια παρουσία από τη μητέρα πατρίδα μπορεί να τους ξανακάνει όλους παιδιά.