Οι συνομιλίες για τη συγκρότηση ενός ενιαίου κεντροαριστερού φορέα καρκινοβατούν. Και να πετύχουν, όμως, είναι αμφίβολο αν το σημερινό ΠΑΣΟΚ και Το Ποτάμι μπορούν να αναπτύξουν αξιόλογη πολιτική δυναμική. Που θα μπορούσε να επαναπατρίσει δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και να εκφράσει μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του κεντρώου χώρου.

Η αδυναμία αυτή μαζί με τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ξεκάθαρα τον χώρο πολιτικής και εκλογικής στόχευσης για τη ΝΔ. Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα κριθεί εν πολλοίς από τον νικητή της μάχης του Κέντρου.

Η μάχη αυτή δεν θα είναι εύκολη, παρά τη διαφαινόμενη φθορά της κυβέρνησης. Κι αυτό γιατί αν υπάρχει ένας τομέας που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει αξιόλογες επιδόσεις, αυτός είναι ο τομέας της προπαγάνδας. Ενας καλοστημένος μηχανισμός έχει στήσει ένα καλοδουλεμένο αφήγημα. Για όλα φταίνε οι ξένοι κι οι προηγούμενοι. Η κυβέρνηση διαφωνεί με το Μνημόνιο, αλλά αναγκαστικά το εφαρμόζει. Γιατί οι παρόντες συσχετισμοί στην Ευρώπη δεν επιτρέπουν άλλες πολιτικές. Και όχι μόνο αυτό. Η αντίθεσή της στις πολιτικές του Μνημονίου και η αριστερή κοινωνική ευαισθησία της διασώζουν ό,τι είναι δυνατόν να διασωθεί για τα μεσαία και λαϊκά στρώματα. Σε αντίθεση με τη ΝΔ, που είναι ιδεολογικά μνημονιακή, κοινωνικά ανάλγητη, νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά. Και μέρος του παλαιού πολιτικού συστήματος που οδήγησε τη χώρα στην κρίση. Αυτό εντυπώνεται στις μάζες με τις θεατρικές παραστάσεις των δήθεν διαπραγματεύσεων πριν από κάθε αξιολόγηση. Ή με τη δήθεν μάχη κατά της διαπλοκής και των μεγάλων συμφερόντων. Βλέπε τηλεοπτικές άδειες.

Το δεύτερο σκέλος του αφηγήματος έχει να κάνει με την αλλαγή των ευρωπαϊκών συσχετισμών. Η σημερινή ρητορική τού ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαια πολύ πιο συστημική και κατεργασμένη απ’ ό,τι στο ξεκίνημα. Εξού και το φλερτ με τους ευρωπαίους Σοσιαλιστές και η συνάντηση των ευρωπαϊκών χωρών του Νότου. Η καλλιέργεια της προσδοκίας ότι οι πολιτικές τής λιτότητας μπορεί ν’ αλλάξουν. Και ο έμμεσος προσεταιρισμός του ρεύματος του ευρωσκεπτικισμού.

Η πρόκληση για τη ΝΔ είναι να αρθρώσει εμπροσθοβαρή μεταμνημονιακή ρητορική. Ορθά είπε ο Μητσοτάκης ότι το Μνημόνιο δεν καθορίζει το σύνολο της πολιτικής μας. Είναι μια αναγκαία συνθήκη από την οποία πρέπει να βγούμε. Αρθρώνοντας ένα αξιόπιστο σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης πάνω και πέρα από τα Μνημόνια. Που θα αποκαθιστά την κακοποιημένη στον τόπο μας έννοια των μεταρρυθμίσεων. Δίνοντάς της κοινωνικό πρόσημο και καταδεικνύοντας τα κοινωνικά οφέλη των μεταρρυθμίσεων. Ενα πρόγραμμα με ριζοσπαστισμό στις ιδέες αλλά μετριοπάθεια στο ύφος και στον λόγο. Που θα οδηγεί την καθημερινότητα του πολίτη στην κανονικότητα. Μόνο έτσι μπορεί να συγκροτηθεί ένα κοινωνικό πλειοψηφικό ρεύμα απέναντι στον λαϊκισμό. Αυτό είναι και το στοίχημα της ΔΕΘ και της συμφωνίας της αλήθειας.

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα