Η Κεντροαριστερά είχε ρίξει άγκυρα στα βαθιά νερά του κοινωνικού και πολιτικού αρχιπελάγους της Μεταπολίτευσης. Κουβαλώντας στα αμπάρια της πλεόνασμα ιδεών, έμενε σταθερή, ακλόνητη, άκρως επιβλητική. Η υπεροχή της εδραζόταν στην επάρκεια της πολιτικής της, στους άξιους καπετάνιους – θαλασσόλυκους και στο ικανό της πλήρωμα. Το τσουνάμι της κρίσης, όμως, ήταν μεγάλο και συμπαρέσυρε το άλλοτε γερό σκαρί. Ξαφνικά άρχισε να κλυδωνίζεται. Στην αρχή ο νέος καπετάνιος ΓΑΠ δεν κατάλαβε τι συνέβαινε. Χωρίς πυξίδα, βρέθηκε ο ίδιος στο Καστελλόριζο και η χώρα στην αγκαλιά του ΔΝΤ. Η περιπέτειά όλων μας, που ξεκίνησε εξαιτίας της αλόγιστης και ανερμάτιστης νεοκαραμανλικής διακυβέρνησης, συνεχίζεται έως σήμερα.

Το ΠΑΣΟΚ, έχοντας την ατυχία να χειρίζεται το πηδάλιο της εξουσίας, ναυαγούσε μη διαθέτοντας τα απαραίτητα σωστικά μέσα. Το έλλειμμα πολιτικής και ηγεσίας στάθηκε μοιραίο. Οι μετέπειτα καπεταναίοι αποδείχθηκαν στεριανοί. Ο Μπένι, αν και διαθέτει μεγάλο πολιτικό εκτόπισμα, υποτίμησε τους κινδύνους της φουρτούνας. Γι’ αυτό και δεν κατάφερε να ρυμουλκήσει την άλλοτε ναυαρχίδα της Κεντροαριστεράς σε απάνεμα νερά. Πάντως, μόλις το πλοίο πήρε κλίση, πρώτα τα πράσινα στελέχη άρχισαν να το εγκαταλείπουν. Επιβιβάστηκαν στο ναυαγοσωστικό του Τσίπρα και ετοιμάστηκαν για νέα καριέρα. Μαζί συμπαρέσυραν και τους ψηφοφόρους. Οι υπόλοιποι ναυαγοί ακούμπησαν στο βαρύ όνομα Γεννηματά, θεωρώντας πως η Φώφη θα έδινε στο κόμμα το φιλί της ζωής. Το σοκ του ΠΑΣΟΚ ήταν μεγάλο. Η κρίση το σημάδεψε ανεξίτηλα. Καιρό τώρα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, καταφεύγοντας όμως σε συνταγές του παρελθόντος. Τα προβλήματα προσανατολισμού και ταυτότητας εξακολουθούν να το ταλανίζουν.

Ο κατακερματισμένος κεντροαριστερός χώρος στερείται νέων ιδεών, νέων προτάσεων, νέων θέσεων –ακόμη και νέων προσώπων. Η θεμελίωση νέας πρότασης για την ανασύσταση της Κεντροαριστεράς παραμένει ζητούμενο. Γι’ αυτό και τα υφιστάμενα σχήματά της δεν μπορούν να πάρουν πολιτικές ανάσες. Η παλινδρόμηση σε παρωχημένα στερεότυπα επιτείνει τα αδιέξοδα. Ο νέος δικομματισμός ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ δεν αντιμετωπίζεται με εγκλήσεις και μομφές για δεξιές πολιτικές. Ούτε με ατάκες τύπου «Ο Τσίπρας φοράει περούκα Θάτσερ» ή «Με τον νεοφιλελεύθερο Μητσοτάκη μας χωρίζει άβυσσος».

Το έλλειμμα πολιτικής, λοιπόν, είναι υπαρκτό. Είναι έλλειμμα οξυγόνου. Δεν επιτρέπει στο ΠΑΣΟΚ και στις δυνάμεις της Δημοκρατικής Συμπαράταξης να αποκτήσουν αέρα στα πανιά τους. Συνεπώς, η πολυπόθητη ανασύνθεση του ενδιάμεσου χώρου δεν είναι ζήτημα οργανωτικό. Το άθροισμα ή η συγχώνευση των διάσπαρτων κεντρογενών δυνάμεων δεν αποτελεί επαρκή προϋπόθεση για τη συγκρότησή του. Με πολιτικές που αποπνέουν ναφθαλίνη και κολυμπώντας στα αβαθή και θολά νερά του παλαιοπασοκισμού, της στείρας άρνησης, του άγονου καταγγελτικού λόγου, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η ανακύκλωση των αδιεξόδων. Ο τρίτος εναλλακτικός πόλος ή θα στηριχθεί σε μια καθαρή, ισχυρή μεταρρυθμιστική επαγγελία ή δεν θα υπάρξει ποτέ.

Τελευταία Νέα