«Κοιμούνται και ξυπνούν με τον Σαμαρά»
Στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης βρέθηκε όλες τις τελευταίες μέρες ο μηχανισμός αυτόματης δημοσιονομικής προσαρμογής, γνωστός και ως κόφτης, αλλά και η δημιουργία του υπερταμείου που θα διαχειρίζεται τη δημόσια περιουσία.
Ωστόσο δεν έλειψαν και οι εντάσεις τόσο για τα εσωκομματικά της ΝΔ, όσο και το μέλλον της θητείας της κυβέρνησης.
Ο Δημήτρης Σταμάτης από τη ΝΔ κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «κοιμάται και ξυπνά με τον Αντώνη Σαμαρά». Η αναφορά του ήταν απάντηση προς τον υπουργό Οικονομικών, ο οποίος μία ημέρα νωρίτερα –και καταχειροκροτούμενος από τον παριστάμενο Πρωθυπουργό –υποστήριξε ότι ο Σαμαράς θέλει να ρίξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
«Πριν από 23 χρόνια ένας μελλοντικός πρωθυπουργός έριξε έναν πρωθυπουργό και 23 χρόνια μετά νομίζω ότι θέλει να ρίξει έναν άλλο Μητσοτάκη, αλλά πριν γίνει αυτός πρωθυπουργός» είχε πει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
«Μιλάτε για τον Σαμαρά γιατί έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη και δεν μπορείτε να τον φτάσετε. Χοροπηδάτε και δεν τον φτάνετε κι είναι κωμικό το θέαμα» είπε ο γαλάζιος βουλευτής και πρώην δεξί χέρι του Αντώνη στο Μαξίμου, προσθέτοντας ότι «σ’ αυτή τη χώρα τις κυβερνήσεις εκλέγει ο λαός, ακόμη και αν κάνει λάθος όπως με εσάς. Την άνοιξη του 2017 θα γίνει πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης πέρα από τις απειλές σας».
Η… ξαδέλφη του Καρανίκα
«Η ανάπτυξη για να έρθει θέλει σχέδιο, θέλει πολιτική ωριμότητα, θέλει σταθερό φορολογικό περιβάλλον το οποίο δεν υπάρχει, θέλει ένα σωρό πράγματα τα οποία υπερβαίνουν αυτή την κυβέρνηση, δυστυχώς. Δεν είναι ξαδέλφη του Καρανίκα η ανάπτυξη για να την προσλάβεις Δευτέρα πρωί να πιάσει δουλειά με 2.400».
Τάδε έφη από κοινοβουλευτικού βήματος ο Κώστας Μπαργιώτας, ο ποταμικός βουλευτής Λάρισας. Το αναφέρω γιατί, απ’ ό,τι βλέπω, εκεί στο Ποτάμι αρχίζουν να επηρεάζονται από το ιδιότυπο στυλ του κοινοβουλευτικού τους εκπροσώπου Γιώργου Αμυρά –αυτόν τον συνδυασμό, δηλαδή, τσαχπινιάς και ειρωνείας, που ομολογώ δεν είναι πάντα επιτυχημένος.
Αντί σχολίου θα παραφράσω ένα τσιτάτο του Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Το χιούμορ είναι κάτι πολύ σοβαρό».
του Λυκούδη
Και μιας και μιλάω για Το Ποτάμι, να σας πω ότι ένας άλλος εθνοπατέρας του κόμματος, ο Σπύρος Λυκούδης, εξέφρασε το Σάββατο στην αίθουσα της Ολομέλειας την ανησυχία του ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ και τις πολιτικές που ακολουθεί «το «πρώτη φορά Αριστερά» κινδυνεύει να μεταλλαχθεί σε «ποτέ πια Αριστερά»». Μετά προσέθεσε και τα κλασικά περί της ανασυγκρότησης της μεγάλης δημοκρατικής μεταρρυθμιστικής παράταξης.
Γιατί, όπως το έθεσε, «χωρίς σοβαρές και προοδευτικές παρεμβάσεις, διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις παντού με φορείς τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις μιας άλλης Αριστεράς και μιας νέας ανανεωμένης και σοβαρής Κεντροαριστεράς, στο πλαίσιο μεγάλων εθνικών συναινέσεων και συνεννοήσεων, η χώρα δεν θα τα καταφέρει».
Ο Θεοχάρης και το νέο κόμμα
Επειδή, ως ώφειλα, παρακολούθησα ανελλιπώς αυτές τις ημέρες τα τεκταινόμενα στη Βουλή, είδα ότι ο ανεξάρτητος βουλευτής Χάρης Θεοχάρης ξεκίνησε την ομιλία του με μια τόση δα κρίση μεγαλείου, υποστηρίζοντας πως είναι όλοι –κι αυτός μαζί –αντιμέτωποι με την Ιστορία.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι από τα πυρά του δεν ξέφυγαν ούτε η κυβέρνηση ούτε η αντιπολίτευση. Καλά η κυβέρνηση και το υπερταμείο, θα μου πείτε, αλλά η αντιπολίτευση τι του έφταιγε;
Σύμφωνα με τα όσα είπε, «η υποκρισία περισσεύει» κι εκεί. Γιατί; Επειδή γνωρίζουν ότι ο έλεγχος του υπερταμείου «δεν είναι στα στενά όρια της χώρας μας. Ως εκ τούτου, από το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος υποχρεούμαστε να το κάνουμε με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών».
Παίρνουν σειρά οι πανεπιστημιακοί
Τέλος, να σημειώσω ότι η κυβέρνηση απέφυγε (ευτυχώς, μέσα στις Πανελλαδικές Εξετάσεις) τις απεργίες των εκπαιδευτικών Μέσης Εκπαίδευσης. Ωστόσο με 24ωρη προειδοποιητική απεργία απαντούν οι πανεπιστημιακοί στην αναστολή της μισθολογικής ωρίμασης, παρά τη δέσμευση της κυβέρνησης για εξεύρεση ισοδύναμων μέτρων.
Η Ομοσπονδία των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ) ζήτησε από τους συλλόγους σε κάθε ίδρυμα να συγκαλέσουν άμεσα γενικές συνελεύσεις ώστε να προκηρύξουν 24ωρη απεργία στις 15 Ιουνίου.
Οι πανεπιστημιακοί σημειώνουν ότι οι αποδοχές τους ήδη υπέστησαν οριζόντιες περικοπές περίπου 40% συνολικά τα προηγούμενα χρόνια, ενώ η κυβέρνηση παρανόμως δεν εφαρμόζει απόφαση του ΣτΕ, που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές και ζήτησε αποκατάστασή τους στο επίπεδο του 2012.
Επιστροφή στο 1987 για τις χρήσεις γης
Στο μεταξύ, βουτιά στο… παρελθόν σε ό,τι αφορά τις χρήσεις γης έκανε το υπουργείο Περιβάλλοντος, προσθέτοντας άλλον έναν πονοκέφαλο σε όσους επιμένουν ακόμη να επενδύουν στην Ελλάδα.
Με τροπολογία που κατατέθηκε στο πολυνομοσχέδιο, καταργούνται όλα τα άρθρα που αφορούν τις χρήσεις γης στον νόμο που ίσχυε τα τελευταία δύο χρόνια και επανέρχεται το καθεστώς του 1987(!).
Το πρόβλημα που δημιουργείται είναι, όπως λένε πηγές του τεχνικού κόσμου, ότι οι επενδύσεις που τρέχουν αυτή τη στιγμή, όπως για παράδειγμα του Αστέρα, της Αφάντου και της Κασσιόπης, έχουν πάρει έγκριση για χρήσεις γης με βάση τα όσα προβλέπονται στον νόμο που η κυβέρνηση καταργεί!
Στελέχη του υπουργείου υπερασπιζόμενα την επιλογή της κυβέρνησης έλεγαν ότι ο νόμος καταργήθηκε επειδή ήταν δυσλειτουργικός και ότι σύντομα θα υπάρχει επαναπροσδιορισμός των χρήσεων γης.
Σύμφωνα με το υπουργείο Περιβάλλοντος, οι επενδυτές που προχώρησαν στη σύνταξη μελετών μπορούν να επιλέξουν σε ποιο καθεστώς θα στηριχθούν για να προχωρήσουν την επένδυσή τους.
Ωστόσο, όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τον χώρο των επενδύσεων, «οι ξεχωριστοί κανόνες για κάθε επένδυση ανοίγουν τον δρόμο για… ύποπτες συναλλαγές». Και ο νοών νοείτω…