Η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου λέγεται και Ιαπωνία. Η χώρα του Γελοίου-που-δεν-λέει-να-Δύσει λέγεται Μισθοσυνταξία. Κάποια στιγμή (λέμε τώρα!) η Μισθοσυνταξία χρεοκοπεί. Τότε οι κάτοικοί της, που ονομάζονται κατ’ ευφημισμόν πολίτες, συνειδητοποιούν ότι αυτό που θεωρούσαν ώς τότε ατομικό τους εισόδημα είναι στην πραγματικότητα προϊόν υπεξαίρεσης του δημόσιου ταμείου. Καλούνται, λοιπόν, να επιστρέψουν πικιλοτρόπως τα κλοπιμαία. Η διαλεκτική μισθοί – συντάξεις χρωματίζεται παράδοξα. Οι μισθοί μειώνονται, συρρικνώνονται, εξαφανίζονται, ενώ οι συντάξεις, καίτοι περικόπτονται, αναλαμβάνουν να κινήσουν τα πράγματα. Η τρίτη ηλικία, ο παππούς και η γιαγιά, αλλά και οι προώρως συνταξιοδοτηθέντες γονείς και λοιποί συγγενείς αναγκάζονται να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να αντισταθμίσουν την ανεργία και την έλλειψη εισοδήματος των παιδιών τους. Γίνονται ο κινητήριος μοχλός της εθνικής οικονομίας που μας άφησε χρόνους, δηλαδή ο κινητήριος μοχλός της ακινησίας.

Στη στήλη «Μπιλιέτο» σημαντικά πρόσωπα σχολιάζουν μια λέξη από την επικαιρότητα.

Επιμέλεια

Θανάσης Θ. Νιάρχος