Αναζήτηση
Ωδή στον φόρο
«Ο,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο» λέει το τραγούδι, αλλά τα χρόνια πέρασαν, ήλθαν τα Μνημόνια και μετά ήλθε η κυβέρνηση Τσίπρα: τώρα πια, ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με φόρο.
Το τελευταίο κόλπο έγινε με τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων: οι χαζοί που πίστεψαν ότι αγοράζοντας τα υβριδικά, τα μη ρυπαίνοντα ΙΧ θα είχαν μόνιμη απαλλαγή –εδώ γελάνε –θα πρέπει να το χωνέψουν ότι από φέτος αλλάζουν τα πράγματα. Πόσο θα πληρώσουν; Οσα λείπουν από το δημόσιο ταμείο –ούτε λιγότερα ούτε όμως και περισσότερα. Δικαιοσύνη…
Επίσης, οι πάσης φύσεως εργοδότες που έκαναν το λάθος να μην κλείσουν την επιχείρηση και πληρώνουν ακόμα υπαλλήλους: θα αυξηθούν οι εισφορές τους –το ποσοστό θα ανακοινωθεί προσεχώς. Προφανώς, στα αριστερά Οικονομικά αυτό θεωρείται κίνητρο για να γίνουν κι άλλες προσλήψεις –και όχι απολύσεις, όπως διατείνονταν για χρόνια οι αδαείς δεξιοί οικονομολόγοι.
Μα, αν γίνουν κι άλλες απολύσεις δεν θα χάσουν κι άλλα έσοδα τα Ταμεία; Δεν θα πρέπει στη συνέχεια να αυξηθούν κι άλλο οι εισφορές για να καλυφθούν τα ελλείμματα που θα προκύψουν από την αύξηση των εισφορών; Προφανώς, αλλά ώσπου να γίνει αυτό, έχουμε καιρό για σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές και ακόμα σκληρότερα χτυπήματα στη «διαπλοκή» –μπας και ξεχαστούν οι αυξημένες εισφορές και οι εξ αυτών απολύσεις.
Ωραία όλα αυτά, μόνο που η υπερφορολόγηση εν μέσω capital controls τείνει να μοιάζει με το κόλπο της «πυραμίδας» από την ανάποδη: οι τουρίστες έφυγαν και το ΑΕΠ δεν νιώθει καθόλου καλά τελευταία. Οπότε, χιλιάδες φορολογούμενοι θα συμπεριληφθούν έως το τέλος της χρονιάς στον μακρύ κατάλογο εκείνων που δεν πληρώνουν, διότι πολύ απλά δεν έχουν.
Ο κίνδυνος του μπλακάουτ πληρωμών γίνεται όλο και πιο φανερός –και στα φορολογικά ο διακόπτης δεν σηκώνεται τόσο εύκολα: εν ολίγοις, αν ένας εργοδότης δεν πληρώνει την τσιμπημένη εισφορά, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα την πληρώσει αν αυξηθεί και άλλο…
