Αναζήτηση
Αν δεν μπορείς να αντέξεις τη φωτιά, μην μπαίνεις στην κουζίνα. Η ρήση του Χάρι Τρούμαν θυμίζει λίγο τη δεύτερη φορά Αριστερά. Η ρητορική της οποίας περί πολιτικής διαπραγμάτευσης εσχάτως εμφανίζει σατανικές ομοιότητες με την πρώτη φορά Αριστερά.
Η κυβέρνηση τα θέλει όλα. Και να είναι μάστερ σεφ στη δική της κουζίνα και να μην μπλέξει με τα μαχαίρια και τις φωτιές. Και να δηλώνει προς πάσα ευρωπαϊκή κατεύθυνση την ετοιμότητά της να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεσμεύθηκε και να κρατήσει ικανοποιημένο το ακροατήριό της υπονοώντας ότι τα μαξιμαλιστικά κριτήρια που θέτει για τα «σπίτια του κοσμάκη» αποτελούν κόκκινη γραμμή.
Κάπου ανάμεσα στα μοσχάρια, το ΚΙΝΟ και τον καταραμένο ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση που η κυβέρνηση τελικά επέβαλε ως τιμωρία στον εαυτό της για να ψάχνει τώρα ισοδύναμα, η πρώτη αξιολόγηση καθυστερεί. Και μαζί με αυτήν και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η εκταμίευση της δόσης των δύο δισ. ευρώ που έχει εγκριθεί από τον περασμένο Αύγουστο.
«Γιατί δεν τα εφαρμόζουν όλα μια και καλή να ξεμπερδεύουν;» είναι η απορία στα χείλη αρκετών ευρωπαίων διπλωματών στην Αθήνα. Λογικό. Είναι η ίδια η κυβέρνηση που έχει περιγράψει την αξιολόγηση περίπου ως μητέρα των μαχών προκειμένου να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος και να εφαρμοστεί το «παράλληλο πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Οχι ότι είναι η πρώτη κυβέρνηση που κυνηγάει τα ισοδύναμα με το τουφέκι. Ομως, η ζωή έχει δείξει ότι όσο εντείνεται το κυνήγι τόσο περισσότερο καθυστερούν οι εκταμιεύσεις των δόσεων και τόσο πιο βαθιά σε ύφεση βυθίζεται η οικονομία.
Ο επίτροπος Μοσκοβισί ήταν παραπάνω από σαφής για την ανάγκη να τηρηθούν οι μνημονιακές δεσμεύσεις. Ακόμη πιο σαφής ήταν για τις δύσκολες αποφάσεις που απαιτούνται. Αν ο κατά τα λοιπά ήπιος και φίλια διακείμενος προς την Ελλάδα κομισάριος απευθύνει μήνυμα που θα ζήλευε ακόμα και το Βερολίνο, τι θα συμβεί αν το ΔΝΤ –ταυτισμένο με τις πιο σκληρές σε βαθμό ιδεοληψίας μεταρρυθμίσεις –αποφασίσει να μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα τον Δεκέμβριο;
Θα το λύσει και αυτό η ζωή. Εκτός αν στην κυβέρνηση ακολουθούν πιστά την κινεζική παροιμία που λέει να μην ανησυχείς γι’ αυτό που διορθώνεται και γι’ αυτό που δεν διορθώνεται. Ή, αν τώρα που σκέφτονται να το φορολογήσουν, έχουν γίνει φαν του ΚΙΝΟ: κάθε 5 λεπτά το παιχνίδι κληρώνει 20 αριθμούς από το 1 έως το 80. Για να κερδίσεις, πρέπει να προβλέψεις σωστά μέχρι 12 από τους 20 αριθμούς.
Κάτι σαν το να βρεις ισοδύναμα, δηλαδή, αλλά πιο εύκολο. Γιατί ισοδύναμα υπάρχουν. Αυτό που δεν υπάρχει είναι ισοδύναμα του τύπου και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Δηλαδή, μέτρα χωρίς κοινωνικό κόστος.
