Με την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων του τρίτου Μνημονίου, με μειώσεις συντάξεων, μισθών και νέα μέτρα ων ουκ έστι αριθμός και με τον ανασκολοπισμό προηγούμενων ρυθμίσεων ωθούνται στις μυλόπετρες άνεργοι, ημιάνεργοι, μικρομεσαίοι, μεσαίοι και νέοι, νυν και επερχόμενοι. Aπό πού, πότε και πώς θα προκύψει η περίφημη ανάπτυξη; Μήπως στρώνεται το χαλί για μια Ελλάδα των πολυεθνικών της αγοράς;

Με τη δύσκολη συμβολή κάποιων και με ενθουσιασμό άλλων, βαδίζουμε σε μια νέα κοινωνία πτωχών στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης που αφορά όλους, πλην ελαχίστων. Ηδη το 1% του πληθυσμού κατέχει το 50% του παγκόσμιου πλούτου!

Στην Eλλάδα ήρθε η σειρά της Αριστεράς να προχωρήσει τα δύσκολα, παραδίδοντας ό,τι πολυτιμότερο διέθετε, τα οράματά της. Αρχισε με μικρές υποχωρήσεις που φαίνονταν λογικές για να ακολουθήσει καταιγίδα ομοιοπαθητικής αντιμετώπισης προβλημάτων, απογοητεύοντας οπαδούς και αλλήλους. Ο νόμος της ανώμαλης προσγείωσης επί ξηρού εδάφους είναι αδυσώπητος!

Οι θρησκείες, σοφότερες αυτές, έχουν το πλεονέκτημα να μετατοπίζουν την προσδοκία στο υπερπέραν, έτσι δεν διαψεύδονται, αντίθετα ενισχύουν την αναμονή τής μεταθανάτιας ευδαιμονίας. Το πρόβλημα το έχουν οι πολιτικές ιδεολογίες που υπόσχονται παραδείσους επί Γης. Κάποιες, μάλιστα, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να φτάσουν στην εξουσία λειτουργούν ως θρησκευτικές αιρέσεις, διατηρώντας τα οράματά τους. Υπάρχουν για να υπάρχουν. Υπακούοντας στην αντίληψη «καλύτερα να το πιστεύεις παρά να το ζεις»!

Ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε εγκαίρως να κάνει στροφή 180 μοιρών –κατά πολλούς άργησε –επιβαρύνοντας περαιτέρω την κατάσταση, την οποία καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει. Διαθέτει μήπως εναλλακτική πρόταση την οποία κρατά κρυφή; Οχι. Κάθε μέρα που περνά συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο ότι «παράλληλα» λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν. Τι καλά θα ήταν, σκέφτονται (εκτός των ικανοποιημένων) κάποιοι υπουργοί, που άλλα περίμεναν κι άλλα βρήκαν, να είμαστε στην κυβέρνηση διαθέτοντας την ελευθερία της αντιπολίτευσης! Να κάνουμε κριτική, να προγκίζουμε αντιπάλους, να μοιράζουμε ελπίδες, να παρεμβαίνουμε δυναμικά στη Βουλή και στους δρόμους απαιτώντας το ανέφικτο! Πώς την πατήσαμε έτσι; Από κριτές γίναμε κρινόμενοι. Εγκλωβισμός ονείρων!

Τα όνειρα ένα πράγμα αποδεικνύουν, ότι τα βλέπουμε όταν κοιμόμαστε! Οταν ξυπνήσουμε, έχουν χαθεί. Στη θέση τους προβάλλει η ωμή πραγματικότητα κι αυτή δεν αναιρείται με πολιτικά λόγια πασπαλισμένα με χρυσόσκονη!

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα