Η χιλιομετρική απόσταση μπορεί να μην είναι τρομερή – από Καναδά πάμε στις ΗΠΑ. Ομως η διαφορά έντασης είναι σημαντική. Από τους Billy Talent στους Rage Against The Machine είναι ένας κάποιος δρόμος.

Τους Rage Against The Machine (RATM για συντομία) τους ξέρουν όλοι – την κουτσή Μαρία δεν τη ρωτάω, είναι δεδομένο ότι τους ξέρει. Γνωστοί για τον πολιτικό και καταγγελτικό στίχο τους και για τον ξεχωριστό ήχο τους – σκληρό ροκ και μέταλ με στοιχεία ραπ και φανκ – καθώς και για την ιδιαίτερη φωνή του τραγουδιστή Ζακ ντε λε Ρόκα, την κιθαριστική μαεστρία του Τομ Μορέλο και το (εν πολλοίς υποτιμημένο) βαρύ μπάσο του Τιμ Κόμερφορντ, μεσουράνησαν στη δεκαετία του ’90.

Με τέσσερα άλμπουμ (τρία με ολόδικά τους τραγούδια και ένα με διασκευές και επανεκτελέσεις, το οποίο κυκλοφόρησε αμέσως μόλις διαλύθηκαν) δεν ήταν απλά μια υπολογίσιμη δύναμη, αλλά σημείο αναφοράς.

Ενα τραγούδι – ορόσημο είναι το περίφημο «Killing in the name» από τον πρώτο δίσκο τους («Rage Against the Machine») που κυκλοφόρησε το 1992. Λατρεμένο κομμάτι από πολλούς, παίζει παντού, δημοφιλές και πάντα επίκαιρο. Ομως (τύμπανα παρακαλώ…) ΔΕΝ θα παίξει και εδώ. Ισως γιατί έχουν μπουχτίσει τ’ αυτιά μου να το ακούω όπου βρεθώ. Ισως γιατί έχουν κι άλλες κομματάρες – προσοχή, δεν παραγνωρίζω ότι είναι κομματάρα. Ούτε ότι είναι σπουδαίο που ένα τραγούδι το οποίο γράφτηκε πριν από 23 χρόνια κρέμεται στα χείλη ατόμων ηλικίας 15 έως 55 (ή και παραπάνω, ανάλογα τα γούστα).

Το όνομα αυτού «Sleep now in the fire». Είναι το δεύτερο σινγκλ που κυκλοφόρησε από το τρίτο άλμπουμ («The Battle of Los Angeles» – 1999). Το βίντεο τραβήχτηκε έξω από τη Γουόλ Στριτ και μάλιστα σε ημέρα που λειτουργούσε το χρηματιστήριο. Σκηνοθέτης ήταν ο Μάικλ Μουρ – ναι, ο κύριος «Fahrenheit 9/11» και όχι μόνο – ο οποίος εμφανίζεται να αποχωρεί με αστυνομική συνοδεία στο βιντεοκλίπ (απειλήθηκε με σύλληψη αλλά τελικά τέθηκε υπό κράτηση για μια ώρα γιατί είχε άδεια για γύρισμα στις σκάλες του δημαρχείου αλλά όχι στον γύρω χώρο).

Η συγκέντρωση πλήθους έξω από το χρηματιστήριο – που φυσικά έφερε και την αστυνομία στην περιοχή – ανάγκασε τους ιθύνοντες να κατεβάσουν τα ρολά μέρα μεσημέρι – όχι βέβαια ότι διακόπηκε η συνεδρίαση, ο καπιταλισμός δεν κοιμάται ποτέ…

Και τώρα (τύμπανα ξανά παρακαλώ)… η προφητεία! – ναι, έχουμε κι απ’ αυτά.

Κοιτάξτε προσεκτικά στο 01’02»-01’04». Κάποιος κρατάει ένα πλακάτ με την τότε μούρη του Ντόναλντ Τραμπ (το μαλλί του δεν μοιάζει είχε αυτονομηθεί ακόμη) ως υποψήφιο πρόεδρο για τις εκλογές του 2000… Για φαντάσου…

Τελευταία Νέα