Βαριά τραυματισμένα τα μεγάλα πολιτικά κόμματα – αλλά και τα μικρότερα που κάποτε ήταν μεγαλύτερα αλλά δεν λένε να κατανοήσουν ότι με τα συνεχιζόμενα ψεύδη, που για πολλά χρόνια λένε δύσκολα, «χτίζονται» κομματικές καριέρες.

Αν δεχθούμε ότι οι δημοσκοπήσεις έχουν έναν ελάχιστο βαθμό αληθοφάνειας ως προς τη σύγκλιση ποσοστών ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, τότε η κινητικότητα του εκλογικού σώματος είναι ανεπανάληπτη, από την άκρα Αριστερά ώς τις παρυφές της άκρας Δεξιάς.

• Όσοι μιλούν λοιπόν σήμερα για απεμπλοκή από το μνημόνιο κοροϊδεύουν αισχρά τον ελληνικό λαό!

• Όσοι υπόσχονται ότι δεν θα φορολογηθούν οι αγρότες λένε ψέματα όπως και

• όσοι ισχυρίζονται επαναδιαπραγμάτευση και βελτίωση των μνημονιακών όρων της δανειακής σύμβασης.

Η μεγάλη ευθύνη των προ τού ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσεων ήταν ότι δείλιασαν να υλοποιήσουν τα προαπαιτούμενα του πρώτου (53 δισ. ευρώ) και του δεύτερου μνημονίου (131 δισ. ευρώ), με αποτέλεσμα να φορτωθούν όλα στο τρίτο μνημόνιο (86 δισ. ευρώ).

Η μεγάλη στρατηγική απάτης της κυβέρνησης ήταν ότι, λειτουργώντας πολιτικά σε φαντασιακό και όχι σε επίπεδο ρεαλισμού, ήρθε αντιμέτωπη κάποια στιγμή με τη σκληρή πραγματικότητα: προκειμένου να δικαιολογήσει την απουσία στρατηγικής, χειρίστηκε την εργαλειοθήκη ψεύδους που διέθετε, ώσπου τα ψεύδη με τη σειρά τους προκάλεσαν το λεγόμενο αριστερό «τραύμα» στον πυρήνα σκέψης της Αριστεράς, με συνέπεια τη βίαιη ιδεολογικοπολιτική μετάλλαξη που αναγκαστικά επέφερε έντονη κριτική, διασπάσεις, διαιρέσεις.

Κάποιος σοβαρός επικοινωνιολόγος πρέπει να μιλήσει στον πρώην πρωθυπουργό και τα στελέχη του για δύο σοβαρά λάθη που συντελούνται: πρώτον, η επιμονή να προτάσσει την αυτοδυναμία που είναι παντελώς ανέφικτη, δημιουργώντας εκνευρισμό στην κοινωνία αλλά και στο κομματικό του ακροατήριο, «μεταφράζεται» από τους κακόπιστους και ως πολιτικός εμπαιγμός ή δυσκολία ικανότητας κατανόησης της πολιτικής πραγματικότητας• δεύτερον, υπερθεματίζοντας στην άρνηση συνεργασίας με τα «παλιά» κόμματα, τη ΝΔ, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι ως αναβίωση του παλιού, παραγνωρίζει ότι τις επικείμενες συνεργασίες αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός και μόνο.

Αν, για παράδειγμα, η απόκλιση μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος είναι μικρή, τότε ο λαός θα έχει πει: «βρείτε τα και συνεργασθείτε» (εσείς, που μέχρι τώρα τα κάνατε σαν τα μούτρα σας).

Η πικρή αλήθεια πάντως για τους πολιτικούς μας είναι μία: αρέσκονται να κοροϊδεύουν το λαό, υποκλέπτοντας ψήφους διά της μεθόδου εξαγοράς συνειδήσεων μέσω διορισμών και άλλων παροχών, ο δε λαός, από την άλλη, υποκύπτει στην κοροϊδία γιατί προσδοκά οφέλη.

Στην ουσία γίνεται εμπόριο ελπίδας σ’ ένα λαό που ελπίζει μεταφυσικά σε καλύτερες μέρες ενώ δεν θέλει να σκέπτεται, ένα λαό που δεν τον θέλουν σκεπτόμενο ούτε οι πολιτικοί.

Ο δρ. Αντώνης Ζαΐρης είναι αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ)

Τελευταία Νέα