«Take me down to the Paradise City, where the grass is green and the girls are pretty» – ή τούμπανα, που λέει κι ο αδελφός Σωτήριος (μεταξύ μας προτιμώ την εναλλακτική βερσιόν). Πού βρίσκεται αυτή η πόλη βέβαια ποτέ δε θα το μάθεις…

Ευτυχώς που έπεσε λίγο η θερμοκρασία, ώστε να μπορώ κι εγώ να ανεβάσω κάπως τους ρυθμούς. Ναι, καλοκαίρι ίσον σιέστα, δεν αντιλέγω αλλά λίγη ενέργεια κακό δεν κάνει. Πόσο μάλλον με ένα τραγούδι σαν το «Paradise City».

Οταν έγραφαν τους στίχους, στο πίσω μέρος ενός βαν κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας, ο Slash είχε άλλη πρόταση από αυτή που ξέρουμε (and the girls are fat and they’ve got big titties) αλλά τελικά όλοι οι υπόλοιποι διαφώνησαν κι έτσι έχουμε αυτόν τον στίχο – σήμα κατατεθέν του τραγουδιού.

To άσμα αυτό λοιπόν κυκλοφόρησε ως τέταρτο σινγκλ από τον πρώτο πρώτο δίσκο που έβγαλαν το 1988, το «Appetite for Destruction». Ενας δίσκος που άνετα θα μπορούσε να είναι best of. Από το 1988 μέχρι και σήμερα σχεδόν σε κάθε ζωντανή εμφάνισή τους το φυλάνε για το τέλος (βλ. encore). Πέρα βέβαια από το ότι είναι από τα πιο δημοφιλή τους και παίζει παντού, πήρε έξτρα δόξα όταν έδωσε το όνομά του σε βιντεοπαιχνίδι με αγώνες αυτοκινήτων («Burnout: Paradise City»), ενώ παράλληλα ήταν το κύριο τραγούδι του παιχνιδιού, συν ότι η πόλη στην οποία εκτυλίσσεται έχει το ίδιο όνομα. Ο παράδεισος του ροκά gamer, έτσι;