Σπασμένη αλυσίδα

Η πολιτική είναι σαν το ποδήλατο –αν δεν συνεχίζεις να κάνεις πετάλι ακόμα και στις λακκούβες, θα πέσεις. Απλώς στον ΣΥΡΙΖΑ αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι ένα κομμάτι από την αλυσίδα είναι έτοιμο να μετακομίσει σε άλλο ποδήλατο.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχασε την ευκαιρία να μοντάρει το ποδήλατό της στο Συνέδριο πριν από δύο καλοκαίρια –τότε που θεωρήθηκε ως μεγάλο βήμα η αυτοκατάργηση των συνιστωσών. Αντίθετα, το βασικό αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία κομμάτων μέσα στο κόμμα, όπως παραδέχθηκε εκ των υστέρων ο Γιάννης Δραγασάκης.

Με τον Αλέξη Τσίπρα πανίσχυρο –και Πρωθυπουργό εν αναμονή από τότε –η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλησε να απαλλαγεί από τις ομάδες που ήταν χρήσιμες για ένα κόμμα του 4%, αλλά βαρίδια για ένα κόμμα που θέλει να κυβερνήσει –και μάλιστα υπό συνθήκες Μνημονίου.

Θεωρητικά, ο Τσίπρας μελετά τον Ανδρέα Παπανδρέου και ξεσηκώνει φράσεις και τσιτάτα του. Ομως, δεν πρόσεξε την πορεία του προς το 48%. Από τη στιγμή της ίδρυσής του ώς το ’81, το ΠΑΣΟΚ υπέστη αλυσιδωτές μίνι διασπάσεις με πρωτοβουλία του ιδρυτή του –και όταν ήρθε η ώρα της εξουσίας, οι ακραίοι του ’74 είχαν πάει στα σπίτια τους και ουδείς έμαθε ποτέ τι πρέσβευαν.

Αντίθετα, οι δραχμιστές του ΣΥΡΙΖΑ απασχολούν όλη την υφήλιο –και κατάφεραν μέσα σε έξι μήνες να φτιάξουν τη μαγιά για το επόμενο κόμμα που θα υπόσχεται τα πάντα στους πάντες.

Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να αλλάξει φυσιογνωμία μέσα σε 40 ημέρες –αφού ενδιαμέσως θα έχει ψηφίσει στη Βουλή μαζί με την αντιπολίτευση ένα Μνημόνιο. Διότι αν δεν το έχει ψηφίσει, ελάχιστη σημασία θα έχει για τη χώρα το Συνέδριο του Σεπτεμβρίου, ποιοι θα μετάσχουν και ποιοι θα φαγωθούν: τα προβλήματα θα είναι άλλα –και πολύ μεγαλύτερα από εκείνα του Ιουλίου.