«Όποιος βιάζεται σκοντάφτει», «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια» και «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» είναι μερικές από τις πολλές παροιμίες που ταιριάζουν γάντι σε όσα ζούμε όχι μόνο τους τελευταίους μήνες, αλλά και τα πέντε χρόνια της μεγάλης κρίσης.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε φυσικά τους «σαράντα πέντε Γιάννηδες» ( με όσα «ν» θέλουμε) και το «τ’ είχες Γιάννη μ’, τι είχα πάντα» με τη συνοδεία του δημώδους: «Γιάννη μου το μαντήλι σου»…

Πέρα όμως από τους συμβολισμούς μέσω παροιμιών, έφθασε πια ο καιρός ψεύτικα διλήμματα, όπως «Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο», «Γερμανοτσολιάδες – Πατριώτες», «Παλιό – Νέο» και φυσικά «το Ναι και το Όχι», να μπουν κι αυτά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…

Παραφράζοντας τα λόγια του Φρόυντ: «το νήπιο που αντιλαμβάνεται μόνο την αρχή της ηδονής, οδηγείται μεγαλώνοντας στο να αντιληφθεί με μεγάλη δυσφορία, ότι υπάρχει κι ένας πραγματικός κόσμος με περιορισμούς…», είναι εύκολο να αντιληφθούμε πια γιατί βιώνουμε ξανά και ξανά το εθνικό μας δράμα.

Έφτασε άραγε ο καιρός να θυμηθούμε κάποιες ξεχασμένες λέξεις, όπως: Ευθύνη, Αξιοκρατία, Αριστεία, Υγιής Επιχειρηματικότητα, Προστασία των πραγματικά αδυνάτων, Κράτος Δικαίου, Συλλογικότητα, ώστε να αποτελέσουν την αλήθεια του μέλλοντός μας;

Καθώς ένα νέο πολιτικό σκηνικό διαμορφώνεται πλέον με ταχύτατους ρυθμούς, ας ευχηθούμε οι κυβερνώντες να πορευθούν πια με βάση τα παρακάτω αξιώματα:

1. Δεν υπάρχει πλούτος χωρίς παραγωγή.

2. Δεν υπάρχει κοινωνική προστασία χωρίς πλούτο.

3. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη χωρίς ισότητα (υποχρεώσεων και δικαιωμάτων) .

Μα πάνω απ’ όλα:

4. Δεν υπάρχει υγιές πολιτικό σύστημα (όχι πελατειακό δηλαδή) χωρίς τα πιο πάνω αξιώματα!

Αλλιώτικα ότι το πολιτικό σύστημα θα συνεχίσει να κυβερνά… «στου κασίδη του κεφάλι»!

Ο Δρ. Α. Ζαΐρης είναι Αντιπρόεδρος του ΣΕΛΠΕ. Ο Γ. Σταμάτης είναι Σϋμβουλος Ανάπτυξης Επιχειρήσεων και συγγραφέας του βιβλίου «Ελληνοπάθεια».