1 Η θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα εντείνει και αναβαθμίζει την κρίση. Η ευθύνη είναι της κυβέρνησης αλλά και των εταίρων με τη στεγνή δημοσιονομική γλώσσα. Το πρόβλημα όμως είναι δικό μας και το δημοψήφισμα, όπως το προσδιορίζει η κυβέρνηση, δεν προωθεί την εθνική προσπάθεια για το χρέος. Η κυβέρνηση δαπάνησε τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο και, αντί για πρόοδο, «πέτυχε» την απομόνωση και την εδραίωση της αρνητικής προκατάληψης των εταίρων. Η προϊούσα επαναβαλκανοποίηση της χώρας, ιδίως με ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ, υποβαθμίζει δραστικά τη γεωπολιτική σημασία της. Η Ελλάδα μεγαλούργησε με σωστές συμμαχίες και γνώρισε καταστροφές ξεκομμένη από αυτές.

2 Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2011 υπέθαλψε τους «Αγανακτισμένους» με τον φιλόδοξο στόχο «να καεί η Βουλή» και εναντιώθηκε στη διενέργεια δημοψηφίσματος παρομοιάζοντάς το με ζαριά που οδηγεί στη χρεοκοπία. Σήμερα, θεσμικός και συστημικός, επιλέγει δημοψήφισμα ως δημοκρατική απάντηση στους εταίρους. Διήνυσε την πολιτική απόσταση από το λεκτικό σκίσιμο των Μνημονίων μέχρι τη συμφιλίωση με τον συμβιβασμό έχοντας υπογράψει διά χειρός Πρωθυπουργού πρόταση δημοσιονομικού μεγέθους 8 δισ., κάτι που ουδείς έκανε πριν από αυτόν. Για να αποδειχθεί πως η μόνη κόκκινη γραμμή που διαθέτει η κυβέρνηση είναι αυτή στο σακάκι του υπουργού Οικονομικών.

3 Υπερθεματίζω για την αξία ενός δημοψηφίσματος. Εδώ, όμως, πρόκειται για ένα μη-δημοψήφισμα:

– Δεν υφίσταται συμφωνία επί της οποίας ο λαός καλείται να αποφασίσει.

– Δεν παρέχεται ο στοιχειώδης χρόνος για την ενημέρωση του, κατά τα άλλα, κυρίαρχου λαού.

– Δεν αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, αντιθέτως με το 2011, έλλειψη διάθεσης για συνεννόηση από την αντιπολίτευση ούτε γενικευμένη επίθεση σκοπίμως, ώστε να μη διαθέτει άλλη επιλογή.

– Δεν αποσαφηνίζονται οι συνέπειες, ιδίως του Οχι, για τη διεθνή θέση της χώρας ενόσω κορυφαία στελέχη θέλγονται από την ιδέα της δραχμής. Ως εκ τούτου, το Ναι δεν σημαίνει υιοθέτηση της πρότασης των δανειστών αλλά υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κεκτημένου της χώρας, για να ηττηθεί το λόμπι της δραχμής.

4 Με το μη-δημοψήφισμα η χώρα μοιάζει σαν τη γάτα που κυνηγά την ουρά της. Οι ψήφοι εντός της χώρας δεν δεσμεύουν τους εκτός της χώρας πιστωτές που και εκείνοι αναφέρονται στις ψήφους των δικών τους χωρών. Η κυβέρνηση θεωρεί πως κεφαλαιοποίησε την εικόνα διαπραγμάτευσης και αξιοπρέπειας που καλλιέργησε. Ο πρώτος γύρος όμως τελειώνει και αρχίζει ο δεύτερος, ο γύρος του ρεαλισμού, δηλαδή της καταβολής του τιμήματος με μεγάλο κοινωνικό και προσωπικό κόστος. Η κυβέρνηση προτιμά την ηρωική αποχώρηση από τη ραγδαία φθορά. Φορτίζει με ισχυρές σημειολογικά λέξεις την πρωτοβουλία της επιδιώκοντας να ερμηνευθεί το Οχι σαν Οχι στο τελεσίγραφο και την υποταγή. Δεσμεύεται, όμως, πως δεν είναι και ένα αποκρυπτόμενο Ναι στο Grexit;

Ο Δημήτρης Ρέππας είναι πρώην υπουργός