Υπάρχει στη μετεωρολογία ένα φαινόμενο που περιγράφεται ως «τέλεια καταιγίδα». Πρόκειται για καταστροφική σύμπτωση καιρικών φαινομένων σε μια περιοχή.

Η χώρα είναι αντιμέτωπη με την προοπτική μιας «τέλειας καταιγίδας». Η οικονομία είναι σε ασφυξία. Η διεθνής μας εικόνα είναι η απομόνωση. Η εσωτερική πολιτική κατάσταση γεμάτη αστάθεια.

Στη πραγματική οικονομία ανατράπηκαν οι προοπτικές ανάπτυξης, ανεστάλη η πορεία μείωσης της ανεργίας, η καθημερινή εκροή των καταθέσεων μετριέται πλέον με δισ., η εσωτερική στάση πληρωμών είναι δεδομένη, η αγορά φυτοζωεί. Η κυβέρνηση, αφού έφερε τη χώρα σε απόλυτη οικονομική ασφυξία, εμφανίζεται να αποδέχεται ακόμη και το ενδεχόμενο πιστωτικού γεγονότος, ρήξης με την ευρωζώνη και επιστροφής στη δραχμή.

Την ίδια ώρα, για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική περίοδο, μια κυβέρνηση μιλά για δημοψήφισμα και εκλογές μόλις τέσσερις μήνες μετά την εκλογή της. Ομολογεί έτσι το αδιέξοδο στο οποίο η ίδια έβαλε τον εαυτό της. Καθώς είτε θα φτάσει σε αδυναμία συμφωνίας με τους εταίρους είτε θα καταλήξει σε μια δύσκολη συμφωνία, αντίθετη με τις παραπλανητικές, ψευδείς υποσχέσεις της, που θα προσκρούει στα ίδια τα κόμματα που τη στηρίζουν. Η δεδηλωμένη, τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, γίνεται ζητούμενο. Προκαλείται, έτσι, κλίμα κυβερνητικής αστάθειας και πολιτικής αβεβαιότητας.

Αυτά συμβαίνουν ενώ ταυτόχρονα η χώρα βρίσκεται στο κέντρο ενός τριγώνου διεθνούς αστάθειας. Στον Βορρά, στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, ανακάμπτει ο εφιαλτικός εθνικισμός καλύπτοντας το κενό που αφήνει η όλο και πιο απόμακρη πλέον προοπτική εντάξεως στην ΕΕ, καθώς στις Βρυξέλλες έχει εγκατασταθεί κόπωση διεύρυνσης. Η πιο σαφής ένδειξη της επικίνδυνης ανάδυσης του βαλκανικού εθνικισμού είναι οι δηλώσεις του αλβανού πρωθυπουργού, ο οποίος από τη μια μεριά αφήνει σαφή υπονοούμενα «Μεγάλης Αλβανίας» και από την άλλη αμφισβητεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Τα Σκόπια παραμένουν πεισματικά και προκλητικά αδιάλλακτα. Ανατολικά, η Τουρκία βρίσκεται σε δίνη πολιτικής αβεβαιότητας που δεν γνωρίζουμε πόσο θα διαρκέσει και που συνήθως «εξάγεται» στο Αιγαίο. Σε αυτά προστίθεται το ωστικό κύμα των μεταναστευτικών ροών από τη φλεγόμενη Μέση Ανατολή και τη διαχρονικά ευρισκόμενη σε κρίση Αφρική. Αυτή είναι η νότια διάσταση της αστάθειας.

Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα. Η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με συνθήκες που μπορεί να προκαλέσουν τα καταστροφικά αποτελέσματα μιας «τέλειας καταιγίδας». Το ενδεχόμενο αυτό έχουμε υποχρέωση να το αποτρέψουμε. Η τελευταία ευκαιρία είναι τώρα. Χρειάζεται γι’ αυτό να υπάρξει ρεαλισμός και σοβαρότητα από την Αθήνα, αλλά και αλληλεγγύη από τις Βρυξέλλες. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο χρειάζεται συνευθύνη και σε εθνικό συνεννόηση.

Ο Γιώργος Κουμουτσάκος είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β’ Αθηνών