Η συνταγή παλιά και δοκιμασμένη. Θωπεύουμε τις αδυναμίες της κοινωνίας και ικανοποιούμε τις συντεχνίες. Καθησυχάζουμε τις ανησυχίες και κατεβάζουμε τον πήχη. Ετσι, κατευνάζουμε και τους επίδοξους απεργούς και καταληψίες. Και έχουμε και το κεφάλι μας ήσυχο.

Δυσκολεύτηκαν τα παιδιά από τη βάση του δέκα σε γλώσσα και μαθηματικά; Την καταργούμε. Οπως δήλωσε και ο Κουράκης στη Βουλή, «είναι εξωφρενικό να κόβεσαι όταν παίρνεις κάτω από δέκα». Και γιατί δεν καταργούμε τις εξετάσεις; Να προάγονται όλοι οι μαθητές στο Λύκειο ακώλυτα.

Ζορίστηκαν οι καθηγητές από την Τράπεζα Θεμάτων γιατί αναγκάστηκαν να διδάξουν όλη τη διδακτέα ύλη; Την καταργούμε.

Δυσκολεύει τα παιδιά ο συνυπολογισμός της βαθμολογίας των τριών τάξεων του Λυκείου στις Πανελλαδικές Εξετάσεις; Τον καταργούμε.

Θα αξιολογούμε τους εκπαιδευτικούς μας; Θα συνδέσουμε την αξιολόγηση με το μισθολόγιο και το βαθμολόγιο; Βαθιά αντιλαϊκή πολιτική. Να εξελίσσονται αυτόματα. Τι κι αν παντού στον κόσμο η αξιολόγηση είναι αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας; Εμείς είμαστε διαφορετικοί.

Πρότυπα Σχολεία με εξετάσεις; Μα τι λέτε τώρα; Να δυσκολεύουμε τα παιδιά να μπαίνουν με εξετάσεις σε κάτι ελιτίστικα σχολεία; Τα καταργούμε και τα δύο. Με λοταρία.

Εμείς φτιάξαμε ένα Γενικό Λύκειο με παιδευτική αυτονομία και αυστηροποίηση του συστήματος προαγωγής. Που να προσφέρει παιδεία υψηλών προδιαγραφών. Αυτοί μας γυρίζουν πίσω σ’ ένα Λύκειο απαξιωμένο, ήσσονος προσπάθειας και χωρίς έλεγχο της μάθησης. Εις βάρος, τελικά, των ίδιων των παιδιών και κυρίως αυτών που δεν θα συνεχίσουν τις σπουδές στο πανεπιστήμιο.

Καταργούν και την ηλεκτρονική ψηφοφορία στα πανεπιστήμια. Γιατί, όπως λέει ο Μπαλτάς, «στην ουσία σημαίνει ότι προσέρχομαι στην κάλπη να ψηφίσω ενδεχομένως με κάποιον «επιλοχία» φορτικά στο πλάι μου». Ο άνθρωπος ή δεν καταλαβαίνει ή νομίζει ότι όλοι εμείς οι άλλοι δεν καταλαβαίνουμε. Στην ηλεκτρονική ψηφοφορία ψηφίζεις από τον υπολογιστή σου. Κι αυτό, αν οι «επιλοχίες» και οι «μπαχαλάκηδες» δεν σε έχουν αφήσει να ψηφίσεις στην κάλπη.

Τα δε Συμβούλια Ιδρύματος τα καταργεί ο Μπαλτάς γιατί «διαπιστωμένα δημιουργούν και προβλήματα λειτουργίας, και προβλήματα δημοκρατίας». Ποιος το διαπίστωσε αυτό; Πότε; Με ποιες διαδικασίες; Εγινε μήπως αξιολόγηση, όπως προβλέπει και ο ίδιος ο νόμος; Οχι. Το διαπίστωσε κάποιο όργανο; Η ΑΔΙΠ, το ΣΑΠΕ; Οχι. Ετσι αποφάσισε ο Μπαλτάς. Αλλωστε, τι τους θέλουμε τους διεθνώς διακεκριμένους ακαδημαϊκούς; Μας αρκεί η εγχώρια αυθεντία.

Τη δεκαετία του ’80, όταν η πρόοδος έφτανε και στην Ελλάδα και απειλούσε το κρατικό μονοπώλιο στην ενημέρωση, ο μακαρίτης ο Μαρούδας είπε το αμίμητο «η Πολεμική Αεροπορία θα καταρρίψει τους δορυφόρους». Τουλάχιστον με τον Μαρούδα γελάσαμε. Τούτοι εδώ είναι πραγματικά επικίνδυνοι.

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής

του Παντείου Πανεπιστημίου και πρώην υπουργός της ΝΔ