Αν υπάρχει στη Βρετανία μια πόλη-σύμβολο του «μεταναστευτικού ζητήματος», της πρωταρχικής έγνοιας των ψηφοφόρων που προσέρχονται σήμερα στις κάλπες, της εθνικής εμμονής των Βρετανών, αυτή είναι το Πίτερσμποροου, μια παλιά βιομηχανική πόλη στο γεωμετρικό κέντρο της Αγγλίας. «Η πόλη που κατέκτησαν οι Πολωνοί», είχε εξεγερθεί η Daily Mail το 2006, λίγο μετά το άνοιγμα των συνόρων της ΕΕ στους εργαζόμενους της Ανατολικής Ευρώπης. «Η καταστροφή των μεταναστών που καταπατούν την Αγγλία» είχε πλειοδοτήσει η Daily Express το 2010. «Πηγαίνετε εκεί και θα διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχει ενσωμάτωση, υπάρχουν συνοικίες ολόκληρες υπό τον έλεγχο συγκεκριμένων ομάδων» διακήρυξε μόλις πρόσφατα ο Νάιτζελ Φάρατζ, ο επικεφαλής του UKIP, επιλέγοντας για μία ακόμη φορά το Πίτερσμποροου ως σύμβολο μιας πόλης όπου «τα παιδιά μας δεν μπορούν πλέον να παίζουν στον δρόμο ποδόσφαιρο».

Ο Φιλίπ Μπερνάρ, ο ανταποκριτής της Monde, πήγε στο Πίτερσμποροου. Μετέφερε ποσοστά και στατιστικές: τα τελευταία 10 χρόνια εγκαταστάθηκαν στην πόλη 24.000 ξένοι, οι περισσότεροι από την Ανατολική Ευρώπη, αυξάνοντας τον τοπικό πληθυσμό κατά 20%∙ στις τελευταίες ευρωεκλογές οι κάτοικοι ψήφισαν σε ποσοστό 33,5% UKIP. Μετέφερε δηλώσεις του καφενείου (της παμπ): «Ζω σε αυτή την πόλη 50 χρόνια αλλά δεν την αναγνωρίζω πια, οι Ιταλοί και οι Πακιστανοί ενσωματώθηκαν αλλά οι Πολωνοί όχι, και ΟΚ, οι μετανάστες έχουν προσφέρει πολλά αλλά είναι πολλοί, πάρα πολλοί». Και δηλώσεις του δημαρχείου (του συντηρητικού δημάρχου): «Η μετανάστευση δεν είναι κάτι το καινούργιο στο Πίτερσμποροου, ο πατέρας μου ήρθε εδώ από την Απουλία το 1952 για να δουλέψει σε ένα τουβλάδικο, και ΟΚ, το ποσοστό των ξένων αυξήθηκε μέσα σε μια δεκαετία από το 20% στο 30% αλλά η ανεργία μειώθηκε από το 6% στο 3%».

Μετέφερε επίσης εικόνες, εικόνες από τη Lincoln Road όπου μέσα σε μερικές εκατοντάδες μέτρα συνυπάρχουν ένα Ali’s Kebab, ένα Lahore Tandoori, μια Pizza Santino, ένα Polsky Delikatesy και μπόλικα μίνι μάρκετ EU Food Stores, με τη σημαία της ΕΕ να κυματίζει απέξω, κάτι σπάνιο για την ευρώφοβη Βρετανία, και πλάι σε αυτήν σημαίες της Πολωνίας, της Λιθουανίας, της Τσεχίας, της Σλοβακίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, «κάνοντας, σαν από ειρωνεία της τύχης, το Πίτερσμποροου μια από τις πιο ευρωπαϊκές πόλεις της Αγγλίας» κατέληξε ο Φιλίπ Μπερνάρ, έτσι, χωρίς συμπέρασμα.