Το 1970 πήρα το πτυχίο μου από το ΑΠΘ και παρουσιάστηκα στον Στρατό, πριν αναχωρήσω για μεταπτυχιακές σπουδές στην Αμερική. Το 1971 κάποιοι μου υπέδειξαν να εγγραφώ στο 2ο έτος του Φυσικού Τμήματος του ΕΚΠΑ, προκειμένου να μπορώ να παίρνω άδειες από το Διδυμότειχο, όπου υπηρετούσα ως οπλίτης.

Φυσικά, ως χαρακτηρισμένος, ουδέποτε μου χορηγήθηκε άδεια, ενώ φεύγοντας για μεταπτυχιακές σπουδές στην Αμερική ουδέποτε ασχολήθηκα με τη φοιτητική μου ιδιότητα στο Φυσικό της Αθήνας. Την ιδιότητα αυτή θυμήθηκα λίαν προσφάτως, λόγω του Νόμου 4009/2011, ο οποίος προβλέπει ανώτατο όριο φοίτησης. Βάσει του Νόμου 4009/2011, άρθρο 80, παρ. 9α, έπρεπε να απολέσω τη φοιτητική μου ιδιότητα αυτοδικαίως στις 31-8-2014.

Ομως, η ευρηματικότητα του υπουργού Παιδείας αλλά και η άρνηση των πανεπιστημιακών Αρχών να εφαρμόσουν τη νομοθεσία και την ακαδημαϊκή δεοντολογία έκαναν και πάλι το θαύμα τους. Με τον πρόσφατο Νόμο 4283/2014, άρθρο 9, της ρητής διάταξης του Νόμου 4009 εξαιρούνται πλέον όσοι εξ ημών είχαν τη φαεινή ιδέα να εγγραφούν τουλάχιστον σε ένα μάθημα (!!!) κατά τα δύο τελευταία ακαδημαϊκά έτη 2012-13 και 2013-14, ασχέτως αν προσήλθαν ή όχι στις εξετάσεις. Οι «φοιτητές» αυτοί έχουν το χρονικό περιθώριο να δώσουν εξετάσεις κατά τη διάρκεια των εξεταστικών περιόδων Σεπτεμβρίου 2014 και Ιανουαρίου 2015 και στη συνέχεια είτε να διαγραφούν είτε να τους απονεμηθεί το πτυχίο.

Επειδή, όμως, ούτε αυτό είναι ικανό να δώσει παράταση ζωής στους αιώνιους φοιτητές, η επινοητικότητα και πάλι έκανε θραύση, πετώντας στην κυριολεξία στον κάλαθο των αχρήστων μία από τις σημαντικότερες διατάξεις του νόμου, ο οποίος ψηφίστηκε από τα 5/6 της Βουλής το 2011.

Με πρόσφατη επιστολή του προς τους πρυτάνεις των πανεπιστημίων και τους προέδρους των ΤΕΙ, με αριθμό πρωτοκόλλου του Γραφείου Υπουργού 67/22-9-2014, ο κ. Λοβέρδος μας πληροφορεί ότι… «λόγω του προφανούς μεγάλου αριθμού διαγραφόμενων φοιτητών και της επακόλουθης μεγάλης εργασίας που απαιτείται για να πιστοποιηθεί η βεβαίωση των όποιων μαθημάτων έχει εξεταστεί επιτυχώς ο έως τότε φοιτητής, ειδικά για όσες σχολές δεν διαθέτουν ηλεκτρονικά αρχεία από κάποιο χρονικό διάστημα και προγενέστερα, ο κάθε κοσμήτορας, για όλες τις περιπτώσεις, θα εκδίδει τη σχετική ατομική διαπιστωτική πράξη αυτοδίκαιης διαγραφής φοιτητών, μόνο έπειτα από έγγραφη αίτηση του κάθε ενδιαφερομένου».

Τόσο πολύ σέβεται ο κ. υπουργός την ψήφο, που έδωσε υπέρ του νόμου τον Αύγουστο 2011, αλλά και την ψήφο 264 ακόμη βουλευτών εκείνης της περιόδου.

Διερωτώμαι, όμως. Ποια είναι η θέση του Πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ, αλλά και η θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και προέδρου του ΠΑΣΟΚ για την έλλειψη σεβασμού και την εκ του πονηρού παρότρυνση εκ μέρους του υπουργού τους για καταστρατήγηση ενός νόμου που στήριξαν και ψήφισαν τα δύο κόμματα στη Βουλή. Γιατί μη μου πείτε ότι θα βρεθεί φοιτητής που θα υποβάλει αίτηση να τον διαγράψουν από το πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ όπου φοιτά. Εγώ προσωπικά δεν θα το πράξω και θα συνεχίσω να είμαι φοιτητής από το 1971 στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Εξ όσων γνωρίζω, πολλοί συνάδελφοί μου καθηγητές πανεπιστημίων, διατελέσαντες πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις, ομότιμοι καθηγητές συνεχίζουν να είναι φοιτητές στο ΕΚΠΑ και στο ΑΠΘ. Προς δόξαν εκείνων που απαιτούν από τους πολίτες να σέβονται τους νόμους και να τους εφαρμόζουν. Τι υποκρισία και εμπαιγμός εκ μέρους τους. Το χειρότερο όμως είναι ότι η «κυβέρνηση εν αναμονή» του ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται είσοδο στα πανεπιστήμια όλων των απολυομένων από τα λύκεια, ισόβια φοίτηση σε όλους και επαναφορά της φοιτητικής ψήφου για εκλογή πρύτανη, κοσμήτορα και προέδρου. Δηλαδή από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.

Ο καθηγητής Ιωακείμ Γρυσπολάκης είναι πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης