Η γυναικεία παρουσία στα υψηλότερα κλιμάκια της εξουσίας στην Ινδία, μια χώρα όπου η αυταρχική, καταπιεστική και συχνά δολοφονική αντιμετώπιση των γυναικών εξακολουθεί να αποτελεί μια τραγική πραγματικότητα, είναι παραδόξως και παλιά και εδραιωμένη.
Μια γυναίκα πρόεδρος, μια γυναίκα πρωθυπουργός και γυναίκες επικεφαλής σε κρατίδια της χώρας αποτελούν ήδη γεγονότα της πολιτικής ιστορίας της μεγαλύτερης δημοκρατίας στον κόσμο –από το μακρινό 1966 όταν η Ιντιρα Γκάντι έγινε η τρίτη πρωθυπουργός στην ιστορία της ανεξάρτητης Ινδίας.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των γυναικών που ασχολήθηκαν με τα κοινά στην Ινδία είναι το γεγονός ότι σχεδόν καμία δεν μπόρεσε να αποφύγει την ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσεται πάντοτε μεταξύ αυτών και των οπαδών τους, οι οποίοι δεν περιορίζονται στο να υποστηρίζουν τις θέσεις τους αλλά τις λατρεύουν σε ακραίο βαθμό και με τρόπο που ταιριάζει περισσότερο σε δικτατορικά καθεστώτα παρά σε σύγχρονη δημοκρατία.
Οσον αφορά τη στάση των γυναικών που κατέχουν την εξουσία, αρέσκονται να παρουσιάζονται ως μητέρες και αδελφές των Ινδών, ακόμη και ως θεές, ποντάροντας περισσότερο στο συλλογικό φαντασιακό για να παραμείνουν στην εξουσία παρά στο έργο τους. Συνέβη με την Ιντιρα Γκάντι, η οποία συχνά παρουσιαζόταν ως η θεά Ντούργκα, και εξακολουθεί να συμβαίνει.
Η ανέγγιχτη –δεν ανήκει σε καμία κάστα –Μαγιαουάτι, πρωθυπουργός του Ούταρ Πραντές, έχει γεμίσει το κρατίδιο με αγάλματά της. Κατά τη διάρκεια των όποιων συσκέψεων συνήθως κάθεται σε έναν θρόνο, έχει πάθος για τα βαριά και δουλεμένα κοσμήματα και συχνά φοράει γιρλάντες φτιαγμένες όχι από λουλούδια αλλά από χαρτονομίσματα.
Στο Ταμίλ Ναντού, οι τεράστιες προσωπογραφίες της πρώην ηθοποιού Τζαγιαλαλίθα Τζαγιαράμ που κυβερνά το κρατίδιο εδώ και δεκαπέντε χρόνια κυριαρχούν σε δρόμους και πλατείες. Οι οπαδοί της την αποκαλούν «Amma», μητέρα στα ελληνικά. Θέλοντας να είναι μια πραγματικά καλή μαμά, η Τζαγιαλαλίθα ίδρυσε μια αλυσίδα εστιατορίων amma όπου σερβίρει φτηνό φαγητό, μια εταιρεία εμφιάλωσης νερού amma, το οποίο επίσης διατίθεται σε χαμηλή τιμή, έναν στόλο λεωφορείων amma που συνδέουν τα προάστια του Τσενάι (Μαντράς) με το κέντρο της πόλης. Πριν από μερικά χρόνια η Αmma βρέθηκε στο στόχαστρο των Aρχών, οι οποίες εντόπισαν στο σπίτι της 750 ζευγάρια παπούτσια, 10.500 σάρι, 800 κιλά ασήμι και 28 κιλά χρυσό.
Στο κρατίδιο της Δυτικής Βεγγάλης δεν υπάρχει μια «amma» αλλά μια «didi», μια μεγάλη αδελφή, η Μαμάτα Μπανερτζί, η οποία κατάφερε να σαγηνεύει τους εκατομμύρια ψηφοφόρους της μέσω μιας σύνθεσης στοιχείων από την παράδοση της Βεγγάλης, την κληρονομιά των Γκάντι και μια απλουστευμένη εκδοχή του mαρξισμού.
Η Σόνια Γκάντι από την πλευρά της, πρόεδρος του Κόμματος του Κογκρέσου, επέλεξε να ακολουθεί εντελώς διαφορετική στρατηγική, χαρακτηριστικά της οποίας είναι το μυστήριο και η ακαθοριστία. Για τον λόγο αυτόν είναι γνωστή και ως «η Σφίγγα».
Σχόλια
