Οποιος πάρει τοις μετρητοίς όσα είπε στη συνέντευξή του προς το «Βήμα της Κυριακής» ο Αλέξης Τσίπρας, αισθάνεται την ίδια ευτυχία που προκαλούν, σε όσους τα αποδέχονται, όσα λέει ο Αντώνης Σαμαράς. Επιπροσθέτως, τα χρονοδιαγράμματα Τσίπρα θυμίζουν κάπως τους ερασιτεχνισμούς της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου το 2010: ότι το Μνημόνιο που αποδέχθηκε θα έβγαζε τη χώρα από την κρίση σε δύο χρόνια!

Ετσι, ενώ σε αρκετά σημεία η συνέντευξη υποδηλώνει ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικός με προσόντα, με «ανδρεοπαπανδρεϊκές» προσεγγίσεις και βούληση να κινήσει τα πράγματα, τελικά πάσχει στην αδυναμία του να πει την αλήθεια για το μέλλον. Οπως και όσοι κυβερνούν σήμερα, δεν αποτολμά να δηλώσει ότι ο δρόμος για την ευημερία είναι μακρύς και δύσκολος. Οτι περνάει από τον εκσυγχρονισμό του κράτους, την ανασυγκρότηση της οικονομίας, την εμπέδωση θεσμών εξευρωπαϊσμού, την αλλαγή της ατομικής και συλλογικής νοοτροπίας –και αυτά χρειάζονται σχέδιο και χρόνο.

Προαναγγέλλει ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, εύκολα και αμέσως –αρκεί να κυβερνά η Αριστερά. Οπως ακριβώς λέει και ο Σαμαράς –αρκεί να κυβερνά η Δεξιά. Σε αυτόν τον καμβά υφαίνει υποσχέσεις που δεν θα υλοποιηθούν.

Ενα παράδειγμα. Ανάμεσα σε όσα θα συμβούν «αμέσως» (!) με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι η επάνοδος των κατώτατων μισθών «στα προ Μνημονίου επίπεδα». Πέρα από το λάθος μήνυμα ότι οι μισθοί διαμορφώνονται με νόμους και όχι με βελτίωση της οικονομίας, η υπόσχεση είναι εξωφρενική. Για τον δημόσιο τομέα προεξοφλεί επιπλέον τεράστια δαπάνη, σε έναν ήδη ελλειμματικό προϋπολογισμό! Και για τον ιδιωτικό τομέα, ότι θα υποχρεωθούν οι επιχειρήσεις να αυξήσουν κατά 35% τις αμοιβές προσωπικού σε μία νύχτα.

Πού θα βρει λεφτά το κράτος –το οποίο θα περιέλθει σε κατάσταση έντασης με τους δανειστές, βάσει των όσων σχεδιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος; Πόσες επιχειρήσεις θα αντέξουν, αν υποχρεωθούν σε άμεση αύξηση του μισθολογικού κόστους;

Αν ο Αλέξης έλεγε ότι αυτά είναι στόχοι και θα προσπαθήσει να επιτευχθούν σταδιακά και με σκληρή δουλειά όλων, θα ήταν ο άνθρωπος που χρειάζεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Οσο τα «εξασφαλίζει» διά νόμου και ατάκα κι επιτόπου, το ενδεχόμενο να αναλάβει την πρωθυπουργία παραπέμπει σε ό,τι έλεγε ο Τσόρτσιλ για τον Κολόμβο: «Οταν ξεκίνησε δεν ήξερε πού πήγαινε και όταν έφτασε δεν ήξερε πού βρισκόταν».