Από την πολιτική τάξη περιμέναμε ιδέες για την οικονομία που θα υπερβαίνουν τη λογική του Μνημονίου, από αλλού ήλθαν. Σε ημερίδα του ΣΕΒ, ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλης Σάλλας ανέπτυξε μια δέσμη οικονομικών προτάσεων, αλλά όχι με την τετριμμένη λογική «εξόδου από το Μνημόνιο» που υιοθετεί η τρέχουσα ρητορική της συμπολίτευσης. Μίλησε για επανεκκίνηση της οικονομίας με τολμηρές αλλά απτές κινήσεις, που απαιτούν απλώς πολιτική βούληση.

Στην ουσία τους συνιστούν ταυτόχρονα και μια πολιτική πλατφόρμα καθώς συνδυάζουν χρηματοοικονομικές παρεμβάσεις με ιδέες δημοσιονομικής πολιτικής. Διόλου παράδοξο. Ο Σάλλας δεν είναι μόνο ο κεντρικός παίκτης που γνωρίζει ότι οικονομία είναι πρωτίστως οι επιχειρήσεις και εστιάζει την εξυγίανσή τους σε συνδυασμό με την αναδιάρθρωση των αντίστοιχων κλάδων. Εχει και προσωπική αίσθηση της πολιτικής, ώστε να μην αγνοεί ότι η δημοσιονομική σταθερότητα διαμορφώνει τελικά το περιβάλλον εκκόλαψης των λύσεων που χρειάζεται η χώρα. Ετσι υπέδειξε τον συνδυασμό θεσμικών και πολιτικών πρωτοβουλιών σε νέα μέτωπα.

Παράδειγμα, η «φορολογική περαίωση περιουσίας» για εταιρείες και ιδιώτες, με καταβολή ενός ποσού, συνιστά κίνητρο –ή καταργεί αντικίνητρο –για τους επενδυτές, από τον μικρότερο κεφαλαιούχο μέχρι τον υπερεθνικό γίγαντα. Ταυτόχρονα θα καλύψει το δημοσιονομικό κενό της επόμενης διετίας για το οποίο η κυβέρνηση ερίζει με την τρόικα. Είναι μέτρο για οιονεί φορολογική αμνηστία –με εφάπαξ αντίτιμο –για όσους μπορούν να επενδύσουν, αλλά δεν θα το κάνουν αν πρόκειται να τους στείλουν το ΣΔΟΕ για να ξεψαχνίσει το πόθεν έσχες τους από το 2000, όπως προβλέπεται.

Αλλο παράδειγμα είναι το δημόσιο χρέος για το οποίο ο διορατικός τραπεζίτης έχει την πιο χειροπιαστή και πιο αισιόδοξη πρόταση που εμφανίστηκε ώς τώρα: με τη διεκδίκηση συγκεκριμένων τραπεζικών διευθετήσεων –που μπορούν να γίνουν δεκτές γιατί δεν είναι έξω από τη διεθνή χρηματοοικονομική πρακτική –το χρέος μπορεί να βρεθεί κάτω από το 100% του ΑΕΠ το 2020, να ανοίξει ο δρόμος προς τις αγορές και να εκτονωθεί η ένταση ανάμεσα στην Ελλάδα και στους δανειστές.

Με τις προτάσεις του ο Μιχάλης Σάλλας δείχνει στην κυβέρνηση, αλλά και στην αντιπολίτευση, πώς θα βγουν μπροστά –από το Μνημόνιο –με τόλμη, αντί να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής με την τρόικα. Κάτι σαν αυτό που είχε πει ο Γεώργιος Ουάσιγκτον στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας: «Δεν είχα αρκετές δυνάμεις για ν’ αμυνθώ και γι’ αυτό επιτέθηκα».