Ο πιο γνωστός πρώην πολιτικός κρατούμενος της Βόρειας Κορέας είναι κάποιος Σινγκ Ντονγκ Χιουκ. Ο Σινγκ είναι ο μοναδικός Βορειοκορεάτης που κατάφερε να αποδράσει από τις φυλακές του Καετσόν, γνωστές και ως Στρατόπεδο 14. Εκεί έζησε είκοσι χρόνια –από την ημέρα της γέννησής του έως την ημέρα της απόδρασής του. Στο μεταξύ, είχε υποχρεωθεί να παρακολουθήσει την εκτέλεση της μητέρας του και του αδελφού του αφού είχε αναγκαστεί να καταγγείλει ότι είχαν κλέψει μερικούς σπόρους ρύζι και ότι σχεδίαζαν να αποδράσουν.

Σύμφωνα με έναν πρώην δεσμοφύλακα του Στρατοπέδου 16, οι εκτελέσεις δεν γίνονται πάντα με τον ίδιο τρόπο. Αυτοί που έχουν κριθεί ένοχοι για μικρότερα αδικήματα ή επειδή αποπειράθηκαν να το σκάσουν, πριν από την εκτέλεσή τους υποχρεώνονται να σκάψουν τον τάφο τους. Επειτα, οι εκτελεστές τούς χτυπάνε στο κεφάλι με σφυριά και τους σπρώχνουν στους τάφους τους –ελάχιστη σημασία έχει εάν οι κρατούμενοι έχουν αφήσει την τελευταία τους πνοή πριν τους σκεπάσει το χώμα. Αλλες φορές οι δεσμοφύλακες κλείνουν τις αναπνευστικές οδούς του θύματος, ενώ το χτυπούν με ρόπαλα στο κεφάλι. Εάν είναι γυναίκα, τη βιάζουν.

Δεν είναι γνωστό με ποιον τρόπο εκτελέσθηκε για προδοσία, διαφθορά και ό,τι άλλο του καταμαρτυρήθηκε, ο θείος του Κιμ Γιονγκ Ουν. Πιθανότατα, ο Λαμπρός Ηγέτης δεν θα επιφύλαξε έναν τέτοιο θάνατο στον σύζυγο της αδελφής του πατέρα του και επιπλέον νούμερο δύο του καθεστώτος και μέντορά του. Αν και με την οικογένεια Κιμ ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις: σε κάτι που μπορεί να είναι και επίδειξη διεστραμμένου χιούμορ, ο Λαμπρός Ηγέτης διόρισε τη θεία του και σύζυγο του εκτελεσθέντος θείου μέλος της επιτροπής κηδειών του κόμματος.

Εκείνο που ξέρουμε είναι αυτό που διαπιστώνει και ο Γκάρντιαν: οι πολίτες της Βόρειας Κορέας βρίσκονται κάτω από τον ζυγό του πιο απάνθρωπου και παρανοϊκού καθεστώτος στον πλανήτη. Δεν είναι μόνο οι εκατομμύρια Βορειοκορεάτες που πέθαναν από έναν λιμό τον οποίον προκάλεσαν οι οικονομικοί πειραματισμοί του Πολυαγαπημένου Ηγέτη, πατέρα του Λαμπρού. Είναι και ο υποχρεωτικός δημόσιος θρήνος για τον θάνατό του, αστείος και τραγικός, κωμικός και εξευτελιστικός.

Αστείος και τραγικός είναι και ο τρόπος με τον οποίο ενημερώνει το κοινό του για την εκτέλεση του θείου ο Ριζοσπάστης. Το μόνο σχόλιο που επιφυλάσσει η εφημερίδα για το γεγονός είναι ότι «χρησιμοποιήθηκε ως μία καλή αφορμή από τη γειτονική Νότια Κορέα, προκειμένου να σχολιάσει πως παρακολουθεί συνεχώς και με «βαθιά ανησυχία» τα τεκταινόμενα στην Πιονγιάνγκ». Είναι ασφαλώς το συντροφικό χρέος που επιβάλλει αυτήν την προσέγγιση. Αλλά είναι και η ιδεολογική τύφλωση στην πιο ανόητη εκδοχή της.

Τελευταία Νέα