Αναζήτηση
Στην ειδησεογραφία των ημερών ανέβηκε ψηλά η συναυλία ενός τραγουδιστή της μόδας στη Μύκονο. Με σαμπάνιες και αντιγερμανικές σαχλαμαρίτσες για το κοινό του. Αλλά και με τη διαβεβαίωση της Εφορίας ότι σε όλα τα τραπέζια κόπηκαν αποδείξεις.
Ελλείψει σκανδάλου φοροδιαφυγής, πολλοί βρήκαν θέμα για σαπουνόφουσκες, όπως π.χ. «πρόκειται για πρόκληση».
Πρόκληση γιατί; Επειδή κάποιοι πλήρωσαν 250 ευρώ το κεφάλι για να ακούσουν την εν λόγω φίρμα; Γούστο τους και καπέλο τους. Προκύπτει από πουθενά ότι σε εποχές οικονομικής κρίσης δεν πρέπει να ξοδεύει κάποιος πάνω από ένα όριο;
Αν πράγματι έγινε τόσο μεγάλος τζίρος στη συγκεκριμένη «εκδήλωση», σαμπάνιες έπρεπε να ανοίγει και ο Στουρνάρας για τον ΦΠΑ που μάζεψε σε ένα μόνο βράδυ, από ένα μόνο μαγαζί.
Εφόσον πράγματι κόπηκαν κανονικά αποδείξεις για την κατανάλωση που έγινε, όπως με υπερηφάνεια διαβεβαίωσε το κλιμάκιο του ΣΔΟΕ που εστάλη επί τούτοις. Και εφόσον έχει πληρωθεί κανονικά και το πρόστιμο των 4 εκατ. ευρώ, το οποίο επεβλήθη το 2009 στο ίδιο μαγαζί επειδή δεν είχε κόψει ούτε μία απόδειξη για αντίστοιχη «βραδιά».
Αλλωστε ας μην κάνουμε τους ανυποψίαστους. Το φαινόμενο δεν αρχίζει, ούτε τελειώνει σε έναν χώρο όπου συχνάζουν «ψώνια» και λούμπεν «σελέμπριτις». Είναι τρόπος ζωής για μια μεγάλη κατηγορία πολιτών –δεν είναι απλώς «καμιά εικοσαριά ζάπλουτοι», που εκτίμησε η Ντόρα Μπακογιάννη. Είναι πολλές χιλιάδες όσοι μετέχουν σε τέτοιου είδους διασκέδαση ανά την επικράτεια καθημερινά.
Προς τι, λοιπόν, ο θρήνος για μια «κανονική» δραστηριότητα, στην οποία όλοι έπαιξαν «κανονικά» τον ρόλο τους; Εκτός αν δεν τον έπαιξαν. Οχι εκείνο το βράδυ, αλλά τα προηγούμενα. Διότι το θέμα δεν είναι αν η Πολιτεία επαγρυπνούσε για τη φορολογική τάξη στη συγκεκριμένη επίδειξη «βάρβαρου πλούτου», κατά τον ορισμό του καθηγητή Πεπελάση.
Είναι αν επαγρυπνούσε όταν έβγαζαν τα λεφτά που ξοδεύουν σήμερα για να περιλούζονται με σαμπάνιες και να παίζουν αστακοπόλεμο. Δεν χρειάζεται να βάλει κανείς στοίχημα, το θέμα κάνει μπαμ από μακριά: οι σημερινές σπατάλες είναι οι χθεσινές αρπαχτές.
Συνεπώς, η Πολιτεία μάς ψιλοδουλεύει, όταν βεβαιώνει ότι η Εφορία κάνει καλά τη δουλειά της επειδή απλώς ελέγχει αν δαπανώνται νομίμως όσα αποκτήθηκαν παρανόμως.
Αντί το ΣΔΟΕ να ελέγχει τους λογαριασμούς στην Ψαρού, θα ήταν καλύτερα να ελέγξει το πόθεν έσχες αυτών που τους κάνουν. Οσοι έχουν «υπόλοιπο λογαριασμού» να πληρώσουν, προτού πάνε στον Ρέμο.
Για όσους ξοδεύουν έτσι ό,τι έβγαλαν νόμιμα, δεν γίνεται τίποτε. Οπως έλεγε ο αμερικανός ηθοποιός Τζος Μπίλινγκς, «η φύση δεν κάνει λάθη: όταν δημιουργεί έναν ανόητο το εννοεί».
