Μαυρίλα στην οθόνη της ΕΡΤ και στην ψυχή μου. Δεν μπορώ να γράψω για το κλείσιμο της ΕΡΤ –αυταρχισμούς έχω ζήσει πολλούς. Aπό όσους επικοινωνούν μαζί μου αυτές τις ημέρες ζητώ να μου πουν ένα ανέκδοτο, να γελάσω· τίποτε άλλο! Αυτό θέλω να κάνω κι εγώ σήμερα, να γελάσουμε μ’ αυτά που θα γράψω. Χωρίς να είμαι καθόλου βέβαιος αν όντως είναι για γέλια και όχι για κλάματα.

Στην καλή δεκαπενθήμερη εφημερίδα «Μεσσηνιακός Λόγος» που εκδίδεται στην Καλαμάτα, διάβασα (23/5/2013) άρθρο του γνωστού λόγιου Π. Σκούφη με τίτλο «Μια εκκρεμότητα για Μεσσήνιους πολιτικούς». Εκεί, σε ένα κείμενο με πολύ λεπτό χιούμορ και ακόμη πιο λεπτή ειρωνεία, ο κ. Σκούφης μάς θυμίζει ότι «εμείς οι Μεσσήνιοι υπήρξαμε δύο φορές, στην ιστορική διαδρομή μας, σκλάβοι· για σχεδόν τέσσερις αιώνες κάθε φορά. Σαν Ελληνες σκλάβοι των Οθωμανών και σαν Μεσσήνιοι σκλάβοι των Λακεδαιμονίων».

Ας θυμίσω και εγώ ότι ο πρώτος Μεσσηνιακός Πόλεμος άρχισε το 762 π.Χ. και οι Μεσσήνιοι απελευθερώθηκαν από τον Επαμεινώνδα το 370 π.Χ., όταν αυτός νίκησε τους Σπαρτιάτες και ίδρυσε την Αρχαία Μεσσήνη. Ο κ. Σκούφης φτάνει και στους Περσικούς Πολέμους, για να τονίσει με χιούμορ: «Εκκρεμότητες οι πολιτικοί μας δεν άφησαν, υπογράφοντας προθύμως τις συνθήκες που τους ετοίμασαν και τους πρότειναν προς υπογραφή νικητές μας ή ηττημένοι μας.

Υπήρχε μια εκκρεμότητα με τους Πέρσες, αλλά πριν από μερικά χρόνια, αυτός ο ευφυής πολιτικός, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, δήμαρχος τότε της Αθήνας, ταξίδεψε επί τούτου στην Τεχεράνη και υπέγραψε με τον ομόλογό του της πόλης αυτής τη λήξη των Περσικών Πολέμων και διαρκή συνθήκη ειρήνης μεταξύ των δύο λαών. Ετσι έκλεισε μια εκκρεμότητα που διαρκούσε δυόμισι χιλιάδες χρόνια».

Ωραία! Μόνο που ο κ. Π. Σκούφης αδικεί τον κ. Δ. Αβραμόπουλο αναφέροντας λειψή την ειρηνοποιό δράση του. Διότι τότε που ήταν δήμαρχος Αθηναίων είχε κάνει ένα πολύ κοντινότερο ταξιδάκι για να κλείσει μια άλλη εκκρεμότητα από την αρχαιότητα· πετάχτηκε μέχρι τη Σπάρτη και με τον δήμαρχο της πόλης αυτής υπέγραψαν και κήρυξαν τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου! (Βλ. επιφυλλίδα μου στα «ΝΕΑ», 8/8/1996, με τίτλο «Εληξε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος»! Εκεί υπάρχει και το κείμενο της συνθήκης ειρήνης)

Ο κ. Σκούφης μάς λέει ότι η συνθήκη ειρήνης που υπέγραψε ο τότε δήμαρχος Αθηναίων με τον δήμαρχο Τεχεράνης, εάν προσβληθεί στα διεθνή δικαστήρια, θα κηρυχθεί άκυρη, γιατί στην αρχαιότητα Τεχεράνη δεν υπήρχε και, επομένως, την υπέγραψε από τη μεριά των Περσών αναρμόδιο πρόσωπο. Ετσι, λέει, οι σημερινοί Πέρσες μπορεί «συνάγοντας τίποτα Ταλιμπάν κι άλλους φανατικούς μουσουλμάνους να εκστρατεύσουν κατά της Ελλάδας. Και νομικά θα έχουν δίκιο, εδώ που τα λέμε».

Πρέπει να πω, με τη σειρά μου, ότι και η συνθήκη ειρήνης που υπέγραψε ο κ. Δ. Αβραμόπουλος με τον δήμαρχο Σπάρτης είναι άχρηστη γιατί υπήρχε τέτοια· είναι αυτή που έλεγε ότι οι Αθηναίοι υποχρεούνταν να «κρημνίσουν» τα μακρά τείχη, να μείνουν μόνον με δώδεκα τριήρεις και άλλα τέτοια που τα μαθαίναμε ως μαθητές από το Δημοτικό ακόμη!

Ο κ. Σκούφης καταλήγει καλώντας τους μεσσήνιους πολιτικούς να μην την πάθουν όπως ο Δ. Αβραμόπουλος με τον δήμαρχο Τεχεράνης· διότι στην περίπτωση των Μεσσηνιακών Πολέμων, «ποιος δήμαρχος είναι αρμόδιος να υπογράψει από την πλευρά των Μεσσηνίων; Της Καλαμάτας; Της Μεσσήνης; Της Αρχαίας Μεσσήνης; Ποιος; Και αν δεν συμφωνούν, ας παρέμβει ο περιφερειάρχης…»!

Στο επόμενο φύλλο του «Μεσσηνιακού Λόγου» (30/5/2013) διαβάζουμε: «Την υπογραφή συνθήκης ειρήνης μεταξύ Μεσσηνίων και Σπαρτιατών είχαν αποφασίσει οι τότε δήμαρχοι Καλαμάτας Π. Κουμάντος και Σπάρτης Δημοσθ. Ματάλας!». Το 2002! Τραγικό; Απολύτως.

Πάντως, εγώ κατάλαβα δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι ο Δ. Αβραμόπουλος έγινε υπουργός των Εξωτερικών λόγω της ειρηνοποιού δράσης του. Το δεύτερο, ότι δεν πρέπει να απορώ που τα σχολικά βιβλία Ιστορίας είναι για τα σκουπίδια!

Ο Β. Κρεμμυδάς είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Τελευταία Νέα