Το νιώθω, το ακούω, το μυρίζομαι κι ας μην έχω υγρή μύτη και μαλλιαρά αυτιά. Η παράνοια που μας έχει κυκλώσει δεν εμφανίζεται κατά τύχην όλως, όπως τα ζιζάνια στις γλάστρες μου. Υπάρχει το φυτώριο, το know how, τα σακουλάκια με το κατάλληλο χώμα, τα ψεκαστήρια τα σωστά, τα πρόστυχα. Κρίμα κι άδικο να τα ρίχνουμε όλα στον Αλέξη Τσίπρα: τη γλωσσού από την Πάτρα, τους μηδενιστές με το ταξίμετρο, τους ψυχανώμαλους που επιχαίρουν για τα γεγονότα της Βοστώνης. Το ανέφερα και παραπάνω. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι δα και ο άρχων του σκότους. Απλώς συνδαυλίζει την τρέλα μας, κατόπιν όμως δεν τον παίρνει διόλου να την ελέγξει. Με τέτοιο ηγετικό χάρισμα, πώς να μη σου κουνιούνται μετά οι συνιστώσες; Αυτές μέχρι και μουστάκι θα τον βάλουν να ξυρίσει.

Κι αν δεν έχει ο ίδιος μουστάκι, έχουν πάντως οι φωτογραφίες με τα σκυλιά και τα γατιά που βλέπω να αναρτώνται στο facebook από την ώρα του μεγάλου κακού στον Μαραθώνιο της Βοστώνης. Τι έπαθαν οι άλλοτε λαλίστατοι των στάτους, οι αρτίστες της κοινωνικής ευαισθησίας και των πανανθρώπινων link και κατάπιαν ξαφνικά τη γλώσσα τους; Μόνο νιαουρίσματα και γαβ γαβ ακούω από τα προχθές. Το ξέρει αυτό η WWF; Το ξέρουν οι συναφείς οργανώσεις, ότι κάποια ζώα βάζουν τα ζώα να καθαρίσουν για πάρτη τους;